Το ζήτημα των υποθαλάσσιων καλωδίων επανέρχεται στο προσκήνιο της γεωπολιτικής κόντρας μεταξύ ΗΠΑ – Κίνας, καθώς οι δύο δυνάμεις ερίζουν για την κυριαρχία στον τομέα της μεταφοράς δεδομένων και επικοινωνιών.

Σχόλιο Αλέξανδρου Ιτιμούδη: ΗΠΑ και Κίνα έχουν αποφασίσει πως πρέπει να επενδύσουν στον στρατηγικό τομέα της υψηλής τεχνολογίας, η οποία αναδεικνύεται ως ένας από τους βασικούς γεωπολιτικούς δείκτες για την επαύξηση της ισχύος. Μετά τον τομέα των ημιαγωγών, όπου ήδη οι ΗΠΑ έχουν προχωρήσει σε κινήσεις περιορισμού του εμπορίου κρίσιμων τεχνολογιών προς την Κίνα, ένας άλλος τομέας που ανήκει στην ίδια κατηγορία είναι αυτός των υποθαλάσσιων καλωδίων. Το ζήτημα αυτό αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την μεταφορά δεδομένων καθώς και για τις παγκόσμιες επικοινωνίες, ενώ εγείρει και θέματα κατασκοπίας. Θεωρώ πως οι ΗΠΑ ελέγχοντας τους θαλάσσιους διαδρόμους, αυτόματα ελέγχουν και την διαχείριση των υποθαλάσσιων καλωδίων, όπως γίνεται και με το ζήτημα της κατασκευής των ημιαγωγών. Η Κίνα επιδιώκει να διασπάσει τον αποκλεισμό αυτό μέσω του προσεταιρισμού χωρών στην Αφρική και την Λατινική Αμερική, υπογράφοντας εμπορικές συμφωνίες που ενέχουν και την επένδυση σε έργα υποδομής όπως το συγκεκριμένο. Μένει να διαπιστωθεί εάν η Κίνα θα μπορέσει να μπει πιο δυναμικά στον χώρο αυτό, μιας και στο ζήτημα των ημιαγωγών ήδη βρίσκεται πίσω σε σχέση με τις ΗΠΑ.

Σχεδόν 1,4 εκατομμύρια χιλιόμετρα μεταλλικών ινών διασχίζουν τους ωκεανούς του κόσμου, επιταχύνοντας απρόσκοπτα την κυκλοφορία του Διαδικτύου σε όλο τον κόσμο. Στην προμήθεια και εγκατάσταση αυτών των καλωδίων κυριαρχούν εταιρείες από τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία.

Η κινεζική κυβέρνηση άρχισε με επιτυχία να διεισδύει στην παγκόσμια αγορά, αλλά διαδοχικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ κατάφεραν έκτοτε να παγώσουν την Κίνα από μεγάλες εκτάσεις της.

Αυτό οφείλεται φαινομενικά σε ανησυχίες για κατασκοπεία και ανησυχίες για το τι μπορεί να κάνει το Πεκίνο για να διαταράξει τα στρατηγικά περιουσιακά στοιχεία που διαχειρίζονται κινεζικές εταιρείες σε περίπτωση σύγκρουσης.

Παρά το γεγονός ότι αποκλείονται τακτικά από διεθνή έργα υποθαλάσσιων καλωδίων που περιλαμβάνουν επενδύσεις στις ΗΠΑ, οι κινεζικές εταιρείες έχουν προσαρμοστεί κατασκευάζοντας διεθνή καλώδια για την Κίνα και πολλά από τα συμμαχικά της κράτη.

Αυτό έχει εγείρει φόβους για έναν επικίνδυνο διαχωρισμό ως προς το ποιος κατέχει και διαχειρίζεται την υποδομή που στηρίζει τον παγκόσμιο ιστό.

Τα τελευταία πέντε χρόνια, καθώς οι εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών έχουν αυξηθεί όπως και οι φόβοι στην Ουάσιγκτον για τους κινδύνους της κατασκοπείας, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπάθησε να διαλύσει ένα συνυφασμένο δίκτυο καλωδίων διαδικτύου που είχε αναπτυχθεί μέσω διεθνούς συνεργασίας εδώ και δεκαετίες.

Οι ΗΠΑ κατάφεραν να εμποδίσουν το Πεκίνο να γίνει σημαντικός παίκτης στην παγκόσμια αγορά υποβρυχίων καλωδίων. Ο Κινέζος προμηθευτής HMN Tech της Κίνας έχει παράσχει ή πρόκειται να παρέχει τον εξοπλισμό μόνο στο 10% όλων των υπαρχόντων και προγραμματισμένων παγκόσμιων καλωδίων, όπου ο προμηθευτής είναι γνωστός, δείχνει η ανάλυση από τους Financial Times των δεδομένων που παρέχονται από την συμβουλευτική εταιρεία TeleGeography.

Εν τω μεταξύ, η γαλλική εταιρεία παραγωγής καλωδίων ASN προμήθευσε το 41% και η αμερικανική εταιρεία SubCom το 21%.

Αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, του Πακιστάν, της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας, έχουν εκφράσει φανερά τις φιλοδοξίες τους να δημιουργήσουν μια πιο συγκεντρωτική υποδομή διαδικτύου πάνω στην οποία οι κυβερνήσεις τους θα έχουν μεγαλύτερο έλεγχο.

Έχουν επίσης δείξει ότι είναι πρόθυμοι και ικανοί να απενεργοποιήσουν την πρόσβαση σε ορισμένους ιστότοπους, ή ακόμα και σε ολόκληρο το Διαδίκτυο, σε περιόδους πολιτικής αναταραχής.

Εν τω μεταξύ, νέα ανάλυση δείχνει ότι ρέουν περισσότερα δεδομένα μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας από οποιοδήποτε άλλο σημείο της ιστορίας, ακόμα κι αν η διαδρομή μεταξύ των δύο είναι συχνά λιγότερο άμεση από πριν.

Αρκετοί άνθρωποι στον κλάδο επισημαίνουν ότι τα δεδομένα μπορούν να υποκλαπούν ακόμα και αν η υποδομή που τα μεταφέρει δεν έχει κατασκευαστεί από κινεζικές εταιρείες.

Υπάρχουν περισσότερα από 500 ενεργά και προγραμματισμένα υποβρύχια καλώδια, που μεταφέρουν το 99%των διηπειρωτικών δεδομένων, που φτάνουν σε περίπου 1.400 παράκτιους σταθμούς προσγείωσης σε όλο τον κόσμο.

Η TeleGeography, μια εταιρεία συμβούλων για τον κλάδο, εκτιμά ότι μέσω αυτών των καλωδίων μεταδίδονται καθημερινά χρηματοοικονομικές συναλλαγές αξίας άνω των 10 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η αυξανόμενη εχθρότητα μεταξύ της Κίνας και της Δύσης ωθεί ήδη τις εταιρείες να δημιουργήσουν νέες διαδρομές κατά μήκος των οποίων θα στέλνουν την κίνηση δεδομένων.

Οι διαφωνίες για τα χωρικά ύδατα, οι καθυστερήσεις στις άδειες και η απαγόρευση της κυβέρνησης των ΗΠΑ στα καλώδια που συνδέουν απευθείας την Κίνα ή το Χονγκ Κονγκ με τις ΗΠΑ συνέβαλαν σε πολλές πρόσφατες κοινοπραξίες καλωδίων – Apricot, Bifrost και Echo – που χαράσσουν μια νέα διαδρομή μέσω της Σιγκαπούρης, της Ινδονησίας, των Φιλιππίνων και τη νησιωτική επικράτεια του Γκουάμ των ΗΠΑ, η οποία αναδεικνύεται σε πιθανό κόμβο για διεθνή διακίνηση δεδομένων.

Η αυξανόμενη ανησυχία για την ευπάθεια των καλωδίων στην κατασκοπεία και το σαμποτάζ έχει οδηγήσει ορισμένες κυβερνήσεις να γίνουν πιο προστατευτικές για τα χωρικά τους ύδατα, προκαλώντας καθυστερήσεις στη λήψη αδειών τόσο για την τοποθέτηση όσο και για τη συντήρηση των καλωδίων.

Αρκετές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ινδονησίας και του Καναδά, έχουν αρχίσει να επιβάλλουν ότι μόνο ορισμένα πλοία και προσωπικό μπορούν να τοποθετούν και να συντηρούν καλώδια στις αποκλειστικές οικονομικές τους ζώνες, λένε στελέχη της βιομηχανίας.

ΠΗΓΗ: Financial Times