Διδυραμβικό άρθρο για τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στην Ελλάδα από το εβδομαδιαίο βρετανικό περιοδικό, το οποίο εξειδικεύεται στα οικονομικά νέα. «Η Ελλάδα, με λίγα λόγια, έχει γίνει μια κανονική χώρα, όχι μια ανησυχία», αναφέρει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα.

Με τίτλο «Συνέχισε Κυριάκο!» o “Economist” αποθεώνει τον Κυριάκο Μητσοτάκη για τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών της 21^ης Μαΐου, όπου τελικά αποτελέσματα επεφύλαξαν εκπλήξεις για κάθε πλευρά. Το κόμμα που κυβέρνησε την τελευταία τετραετία συγκέντρωσε 40,79 % των ψήφων, με το ΣΥΡΙΖΑ να κατακερματίζεται στο 20,07%, το ΠΑΣΟΚ να ανεβαίνει στους 11,46%, ενώ το ΚΚΕ έκανε ρεκόρ πιάνοντας το 7,23% με την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου να παίρνει ποσοστό 4,45%.

Στο κείμενο του άρθρου παρομοιάζεται η νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη με «ξύλο» στον Αλέξη Τσίπρα. «Ο Έλληνας πρωθυπουργός αξίζει αυτόν τον αναπάντεχο θρίαμβο», σημειώνει το εβδομαδιαίο βρετανικό περιοδικό, το οποίο εξειδικεύεται στα οικονομικά νέα. «Η Ελλάδα, με λίγα λόγια, έχει γίνει μια κανονική χώρα, όχι μια ανησυχία», αναφέρει μεταξύ άλλων το δημοσίευμα, το οποίο όπως καταλαβαίνεται αποθεώνει τον αρχηγό της Νέας Δημοκρατίας.

Στη συνέχεια όμως περνά στην αντεπίθεση. Αναφέρει ως αρνητικό της διακυβέρνησης Μητσοτάκη «καταγγελίες» για θέματα που αφορούν το μεταναστευτικό, τα οποία όλως τυχαίως συμπνέουν με τουρκικές θέσεις και δεν κάνει καμία αναφορά στην υπόθεση της «νεκρής Μαρίας», για την οποία το γερμανικό Spiegel αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη για τη σκευωρία και να απολύσει πρόσφατα τον συντάκτη του εν λόγω ρεπορτάζ . Στη συνέχεια μιλάει για την τραγωδία των Τεμπών καταλήγοντας στο συμπέρασμα, ότι ο εκσυγχρονισμό της ελληνικής κυβέρνησης έχει πολύ δρόμο ακόμα, αλλά ο Μητσοτάκης αξίζει μία δεύτερη θητεία.

Αναλυτικά λέει:

Υπάρχει ξυλοδαρμός του πολιτικού σας αντιπάλου, υπάρχει ξυλοδαρμός, και μετά υπάρχει αυτό που ο Κυριάκος Μητσοτάκης, της Ελλάδας ο πρωθυπουργός, έκανε στις 21 Μαΐου στον Αλέξη Τσίπρα, τον αρχηγό της του ριζοσπαστικού αριστερού κόμματος, του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ διοικούσε τη χώρα από το 2015 έως το 2019, μια εποχή που η Ελλάδα έφτασε κοντά στην αθέτηση των χρεών της, συντρίβοντας το ευρώ και απειλώντας τη σταθερότητα της ελαστικότητα της ευρωζώνης.

Στη συνέχεια ανέλαβε ο κ. Μητσοτάκης. Τώρα οι Έλληνες ψηφοφόροι έχουν αποφασίσει, με ένα επιβλητικό περιθώριο, ότι προτιμούν τη σταθερότητα και τεχνοκρατική ικανότητα από το δράμα.

Ο κ. Μητσοτάκης πήρε το 41% των ψήφων έναντι του 20% του ΣΥΡΙΖΑ, ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, ειδικά δεδομένου ότι οι δημοσκοπήσεις είχαν προβλέψει μόνο ένα κενό έξι ή επτά σημείων. Το μέλλον του κ. Τσίπρα, και αυτού του κόμματος, είναι αμφίβολο τώρα.

 Γιάνης Βαρουφάκης, ο ξυρισμένος, με δερμάτινα μπουφάν πρώην υπουργός οικονομικών που προώθησε τον ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο της αντιπαράθεσης με τις Βρυξέλλες αλλά στη συνέχεια παραιτήθηκε και δημιούργησε το δικό του κόμμα, είναι έξω από το κοινοβούλιο.

 Ο κ. Μητσοτάκης υπολείπεται μερικές έδρες από μία συνολική πλειοψηφία. Αλλά λέει ότι δεν έχει κανένα ενδιαφέρον να σχηματίσει έναν συνασπισμό. και κανείς άλλος δεν μπορεί. Έτσι οι δεύτερες εκλογές θα διεξαχθούν, πιθανώς στις 25 Ιουνίου.

Ένας προσωρινός πρωθυπουργός θα κρατήσει τα ηνία μέχρι τότε.

Ο κ. Μητσοτάκης είναι βέβαιο ότι θα επιστρέψει, γιατί οι επόμενες εκλογές θα είναι με νέο εκλογικό σύστημα που θα επιβραβεύει το μεγαλύτερο κόμμα, προφανώς το δικαίωμά του στο κέντρο της Νέας Δημοκρατίας, με μπόνους 50 επιπλέον εδρών, από ένα κοινοβουλευτικό σύνολο των 300.

Ο κ. Μητσοτάκης το έχει κερδίσει. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει κυβερνήσει, ως επί το πλείστον, με ενέργεια και δεξιότητα. Η οικονομία έχει ανακάμψει καλύτερα από τους περισσότερους από τις καταστροφές του covid19 και το σοκ των ενεργειακών τιμών. Ο ρυθμός ανάπτυξής της πέρυσι ήταν περίπου διπλάσιος από τον μέσο όρο της ευρωζώνης και προβλέπεται να υπερβεί άνετα και φέτος.

Το δημόσιο χρέος της Ελλάδας διαπραγματεύεται τώρα με επενδυτικά επιτόκια. η διαφορά μεταξύ του τι πρέπει να πληρώσει για το δεκαετές ομόλογό της και του τι πληρώνει η Γερμανία είναι μόνο 1,4 ποσοστιαίες μονάδες.

Κατά τη διάρκεια της κρίσης του 2015, έφτασε τις τρομακτικές 18,7 ποσοστιαίες μονάδες.

Το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλό, σχεδόν στο 11%, αλλά ο ετήσιος πληθωρισμός υποχωρεί μόνο στο 3%. Η Ελλάδα, με λίγα λόγια, έχει γίνει μια κανονική χώρα, όχι μια ανησυχία. Μακριά από την οικονομία, ο κ. Μητσοτάκης έχει κάνει μια λογική δουλειά διαχείρισης των εντάσεων με την Τουρκία, βοηθούμενος από την ταχεία αποστολή βοήθειας στον σεισμό που κατέστρεψε την τουρκική νοτιοανατολική Τουρκία τον Φεβρουάριο.

Αυτό δεν σημαίνει ότι τα πράγματα είναι τέλεια. Ο κ. Μητσοτάκης έχει τρία μεγάλα στυπώματα στο αρχείο του και, αν υποτεθεί ότι θα πάρει τη δεύτερη θητεία του, θα πρέπει να τα αντιμετωπίσει. Το πρώτο είναι ένα δυσάρεστο σκάνδαλο που αφορά τις τηλφωνικές υποκλοπές δεκάδων πολιτικών, δημοσιογράφων και επιχειρηματιών από τις υπηρεσίες ασφαλείας. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει τι ακριβώς συνέβη. μέχρι να αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα. Η εμπιστοσύνη στη διοίκησή του θα αποκατασταθεί άσχημα. Το δεύτερο είναι επίμονες αναφορές για Έλληνες συνοριοφύλακες που χτυπούν και ληστεύουν μετανάστες που προσπαθούν να εισέλθουν από την Τουρκία: κάτι που μπορεί να μην ενοχλεί τους πιο εθνικιστές υποστηρικτές του κ. Μητσοτάκη, αλλά θα έπρεπε να τον ενοχλεί.

Και τέλος, πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για να μεταρρυθμιστούν οι σκληρές και μερικές φορές διεφθαρμένες δημόσιες υπηρεσίες της Ελλάδας. Οι ελλείψεις του κράτους αποδείχθηκαν τον Φεβρουάριο από ένα ατύχημα τρένου που πήρε 57 ζωές και αποκάλυψε μια λιτανεία εξοπλισμού duff και κακής ποιότητας εργασιακές πρακτικές. Ήταν αποτέλεσμα δεκαετιών κακοδιαχείρισης, αλλά έστειλε τις δημοσκοπήσεις του κ. Μητσοτάκη να παραπαίουν (ανέκαμψαν εγκαίρως για τις εκλογές, τις οποίες έβαλε πίσω περισσότερο από ένα μήνα). Η αποστολή του εκσυγχρονισμού της ελληνικής κυβέρνησης έχει πολύ δρόμο να διανύσει-και ο κ. Μητσοτάκης θα κόψει το έργο του σε μια δεύτερη θητεία. Αλλά αξίζει σαφώς μία.