Της Lauren Kahn

Καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Αυστραλία καθορίζουν μια πορεία προς τα εμπρός ώστε η Αυστραλία να αποκτήσει τα πυρηνικά υποβρύχια που υποσχέθηκε το τριμερές σύμφωνο ασφαλείας Αυστραλίας – Ηνωμένου Βασιλείου – ΗΠΑ (AUKUS), η συμφωνία έχει αντιμετωπίσει εγχώρια κριτική στα κράτη μέλη και εξωτερική κριτική τόσο από την Κίνα όσο και από τη Ρωσία, οι οποίες το έχουν καταδικάσει ως απειλή για τη διεθνή σταθερότητα. Στις ΗΠΑ, οι βουλευτές υποστήριξαν ότι το AUKUS έχει άμεσο και ασύνετο κόστος για την ασφάλεια των ΗΠΑ, ανησυχώντας ότι η αδικαιολόγητη επιβάρυνση που θα προκύψει από τα υποσχόμενα υποβρύχια στην Αυστραλία θα ωθήσει μια “ήδη επιβεβαρυμένη βιομηχανική βάση” στο “σημείο θραύσης”.

Ωστόσο, σχεδόν όλη η παγκόσμια προσοχή έχει επικεντρωθεί με ακριβεια λέιζερ στα πυρηνικά υποβρύχια και δεν έχει λάβει επαρκώς υπόψη τον ευρύτερο, αναμφισβήτητα πιο σημαντικό αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει το AUKUS στην επώαση καινοτομίας, την τεχνολογία και την ανταλλαγή πληροφοριών και την ενίσχυση ενός προπυργίου στην περιοχή της Ασία και του Ειρηνικού. Οι επικριτές που επικεντρώνονται αποκλειστικά στο κόστος των υποβρυχίων χάνουν το δάσος: Το AUKUS μπορεί να προσφέρει ένα από τα πιο ισχυρά μέσα ώστε οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους να αντιμετωπίσουν τις τεχνολογικές εξελίξεις της Κίνας και αντιπροσωπεύει μια οικονομικά αποδοτική επένδυση στην εθνική ασφάλεια. Επιπλέον, η εταιρική σχέση δεν είναι μονόδρομος· οι Ηνωμένες Πολιτείες πρόκειται να αποκτήσουν όχι μόνο κρίσιμη γνώση και τεχνογνωσία από τις χώρες εταίρους σχετικά με τις αναδυόμενες τεχνολογίες, αλλά μια ευρύ πεδίο για ταχύτερη και αποτελεσματικότερη έρευνα και ανάπτυξη ικανοτήτων που δεν πρέπει να παραβλέπονται.

Η καθυστερημένη υπόσχεση του Pillar (Πυλώνα) II

Το σύμφωνο ασφαλείας, το οποίο συνέχισε να αναστατώνει τη διεθνή σκηνή από τον Σεπτέμβριο του 2021, όταν ανακοινώθηκε για πρώτη φορά, περιλαμβάνει δύο γραμμές προσπάθειας. Πυλώνας I: υποβρύχια, οπλισμένα τόσο με πυρηνικά όσο και με συμβατικά όπλα – κάτι που παρουσιάζεται ευρέως στα ΜΜΕ – και Πυλώνας ΙΙ: άλλες προηγμένες στρατιωτικές δυνατότητες όπως τεχνητή νοημοσύνη και αυτόνομες (ιδίως, ρομποτικά και αυτόνομα υποθαλάσσια συστήματα), έργα κβαντικής υπολογιστικής σχετικά με την ακρίβεια, την πλοήγηση και τον χρονισμό (PNT), την τεχνολογία στον κυβερνοχώρο, την υπερηχητική και αντιυπερηχητική τεχνολογία, τον ηλεκτρονικό πόλεμο και άλλες προσπάθειες τεχνολογικής καινοτομίας και ανταλλαγής πληροφοριών.

Οι ανησυχίες για την υστέρηση στον “Πυλώνα Ι” έχουν επισκιάσει σε μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες του “Πυλώνα ΙΙ”, ο οποίος υπόσχεται να έχει ευρείες επιπτώσεις στην εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, καθώς γίνεται ο βασικός πυλώνας που αποδίδει συνεχώς, ενώ ο πρώτος αναπτύσσεται αργά με την πάροδο του χρόνου. Η καθυστέρηση στον “Πυλώνα Ι”, σε συνδυασμό με μια διαδοχική και όχι παράλληλη προσέγγιση των ΗΠΑ σε αυτούς τους πυλώνες, έχει καθυστερήσει άσκοπα την πρόοδο στον “Πυλώνα ΙΙ”. Ορισμένοι Αμερικανοί αξιωματούχοι υποστήριξαν ότι “απαιτούνται μεταρρυθμίσεις στους νόμους των ΗΠΑ για την κοινή χρήση τεχνολογίας πριν προχωρήσουμε περαιτέρω στον Πυλώνα ΙΙ”, ενίοτε αναφερόμενοι ειδικότερα στο ITAR, το ρυθμιστικό καθεστώς των κανονισμών για τη διεθνή κυκλοφορία όπλων που περιορίζει τις εξαγωγές τεχνολογιών που σχετίζονται με τον στρατό· καθώς θέτει δύσκολους περιορισμούς ακόμη και σε “άλλα μέλη του AUKUS, παρόλο που είναι εταίροι στην κοινότητα ανταλλαγής πληροφοριών Five Eyes”, έτσι ώστε οι ΗΠΑ να μην μπορούν “να κινηθούν με τον ρυθμό που θα θέλαμε, αν θέλουμε να καινοτομήσουμε περισσότερο τους Κινέζους”. Ο Μπιλ Γκρίνγουολτ, πρώην αναπληρωτής υφυπουργός Άμυνας για τη βιομηχανική πολιτική στην κυβέρνηση Μπους, το έθεσε απλά: “Το τμήμα των υποβρυχίων δεν θα συμβεί εγκαίρως ώστε να είναι διαθέσιμο με μια βραχυπρόθεσμη σύγκρουση με την Κίνα. Αυτό που συμβαίνει στον δεύτερο πυλώνα μπορεί να γίνει, αλλά μόνο εάν το ITAR αλλάξει ριζικά”.

Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να επιταχύνουν τον ρυθμό της αναδυόμενης τεχνολογικής ανάπτυξης, κινδυνεύουν να μείνουν πίσω. Για να συμβαδίσουν με τις ραγδαίες προόδους της Κίνας και για να διασφαλίσουν τα εθνικά συμφέροντά τους, οι ΗΠΑ πρέπει να συνεργαστούν με άλλα κράτη εάν επιθυμούν να παραμείνουν μπροστά από την καμπύλη. Δεν είναι μυστικό ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κάνουν περισσότερα με τους συμμάχους και τους εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης ικανοτήτων, κάτι στο οποίο έχει δώσει προτεραιότητα η κυβέρνηση Μπάιντεν, ειδικά στην προσέγγισή της για την αντιμετώπιση της “πρόκλησης του βηματισμού” τον οποίο παρουσιάζει η Κίνα. Το AUKUS, ιδιαίτερα αυτός ο δεύτερος πυλώνας, παρέχει μια πιθανή οδό για να γίνει αυτό ακριβώς. Συγκεντρώνοντας την τεχνογνωσία και τους πόρους τριών ισχυρών χωρών, ο “Πυλώνας ΙΙ” μπορεί να χρησιμεύσει ως εκκολαπτήριο για την καινοτομία, ξεκινώντας την πρόοδο που διαφορετικά θα μπορούσε να επιβραδυνθεί από γραφειοκρατικά εμπόδια και κενά γνώσης.

Επιτάχυνση της Καινοτομίας: Πώς το AUKUS και ο Πυλώνας II μπορούν να καταρρίψουν τα γραφειοκρατικά εμπόδια και να οδηγήσουν στην πρόοδο της αναδυόμενης τεχνολογίας

Πέρα από τα τυπικά πλεονεκτήματα της μεταφοράς γνώσης και τεχνολογίας, με την ανταλλαγή και τη συν-ανάπτυξη αναδυόμενων τεχνολογικών έργων, οι ΗΠΑ μπορούν ενδεχομένως να υπερπηδήσουν ορισμένες γραφειοκρατικές και οργανωτικές προκλήσεις που παρεμπόδιζαν ιδιαίτερα την ανάπτυξη της αμερικανικής αμυντικής τεχνητής νοημοσύνης.

Ακριβώς όπως τα πακέτα βοήθειας που παρείχε η κυβέρνηση Μπάιντεν στην Ουκρανία δημιούργησαν ευκαιρίες για ταχεία παρακολούθηση των δυνατοτήτων αιχμής και ακόμη και τελειοποίηση τους σε πραγματικό χρόνο – όπως τα ακόμη μυστικά πυρομαχικά Phoenix Ghost που στάλθηκαν απευθείας “από τον πάγκο του σχεδιασμού” στο πεδίο της μάχης – έτσι μπορεί και το AUKUS να προσφέρει μοναδικές ευκαιρίες για καλύτερη επεξεργασία και εξέλιξη ικανοτήτων.

Παρά την υστέρηση του Πυλώνα Ι, υπάρχουν πρώιμες ενδείξεις ότι αυτό έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει. Για παράδειγμα, η στρατιωτική τεχνολογία Anduril με έδρα τις ΗΠΑ μπόρεσε, εν μέρει, να επεκτείνει τις δραστηριότητές της για να συνεργαστεί στενά με την Αυστραλιανή Αμυντική Δύναμη χάρη στο AUKUS και ήταν ήδη σε θέση να προσφέρει νέες δυνατότητες σε ιλιγγιώδεις ταχύτητες, πρωτόγνωρες στις ΗΠΑ για παρόμοιες τεχνολογίες. Το πρωτότυπο υποβρυχίου drone Ghost Shark αποκαλύφθηκε τρεις μήνες νωρίτερα – χρειάστηκαν συνολικά μόλις 161 ημέρες για να περάσει από την πρώτη συνομιλία σε μια υπογεγραμμένη σύμβαση πώλησης, σύμφωνα με τον επικεφαλής επιστήμονα για την Ομάδα Άμυνας Επιστήμης και Τεχνολογίας της Αυστραλίας. Το πιο σημαντικό είναι ότι τα υποβρύχια θα είναι “χωρίς ITAR” αντ’ αυτού, “υπαγόμενα στο πολύ λιγότερο περιοριστικό πρόγραμμα διπλής χρήσης του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ”.

Επιπλέον, με την από κοινού ανάπτυξη και έχοντας δομημένες διαδρομές για την κοινή χρήση αυτών των δυνατοτήτων με τους εταίρους, εντός του ευρύτερου πλαισίου της επίτευξης ολοκληρωμένης αποτροπής, σημαντικές έννοιες όπως η διαλειτουργικότητα και η Κοινή Διοίκηση και Έλεγχος όλων των Τομέων (JADC2) θα είναι πιο πιθανό να ενσωματωθούν σε νέα συστήματα, αντί να προστεθούν ως εκ των υστέρων σκέψη.

Συνεργασία για να παραμείνουν μπροστά

Καθώς ο ρυθμός της τεχνολογικής προόδου συνεχίζει να επιταχύνεται, οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν αυξανόμενη πίεση να παραμείνουν μπροστά από τους ανταγωνιστές τους. Καθώς η Κίνα και άλλοι συνεχίζουν να επενδύουν σε μεγάλο βαθμό σε αναδυόμενες τεχνολογίες και να κάνουν σημαντικά βήματα σε τομείς όπως ο κβαντικός υπολογιστής και η τεχνητή νοημοσύνη, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να προσπαθήσουν να συνεργαστούν με τους συμμάχους και τους εταίρους τους για να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους.

Το AUKUS όχι μόνο σηματοδοτεί την αλληλεγγύη των ΗΠΑ και τη δέσμευσή τους προς τους συμμάχους και τους εταίρους της, αλλά επίσης ενισχύει αμοιβαία τις προσπάθειές της να τονώσει την αμυντική καινοτομία. Πέρα από την απλή ανταλλαγή γνώσεων και τεχνολογίας, ο “Πυλώνας ΙΙ” ειδικότερα μπορεί να χρησιμεύσει ως ισχυρό εργαλείο για την ανάπτυξη και τη βελτίωση των κρίσιμων τεχνολογιών και δυνατοτήτων πιο γρήγορα και αποτελεσματικά από ό,τι θα μπορούσε να είναι διαφορετικά. Κρίσιμης σημασίας, μπορεί να χρησιμεύσει ως μερική ανακοπή σε ορισμένες από τις γραφειοκρατικές και οργανωτικές προκλήσεις που εμπόδισαν ιστορικά την αμυντική καινοτομία των ΗΠΑ. Με τον εξορθολογισμό της διαδικασίας ανάπτυξης και προμηθειών και ενσωματώνοντας έννοιες όπως η διαλειτουργικότητα και το JADC2 σε νέα συστήματα από την αρχή, οι ΗΠΑ και οι εταίροι τους μπορούν να εργαστούν πιο αποτελεσματικά ώστε να αναπτύξουν τις κρίσιμες ικανότητες που απαιτούνται για τη διασφάλιση των συμφερόντων τους ενόψει του αυξανόμενου ανταγωνισμού.

Δείτε τη δημοσίευση του πρωτότυπου άρθρου εδώ