“Έχεις δίκιο, η Ελλάδα αλλάζει, αλλά προς το χειρότερο. Όσο για τη σύνταξή σου, αν σε εμάς έκοψαν την μισή εσύ να προσεύχεσαι μέχρι τότε να δίνονται ακόμη συντάξεις. Έχεις καταλάβει τι στηρίζεις εκτός αν έχεις ισχυρό κίνητρο να το κάνεις;…”*

Διαμαρτύρεται λοιπόν ο φίλος γιατί πιστεύει πως μετέχω κάποιας συνωμοσίας που περικόπτει τις συντάξεις τόσο αυτών που τις έχουν πληρώσει όσο και εκείνων που επειδή είχαν “μπάρμπα στην Κορώνη” ευημερούν με τις εισφορές και τους φόρους των άλλων.

Αυτό που έλεγα και υποστηρίζω πάντα είναι πως είναι δύσκολο να συντηρηθεί επί μακρόν ένα συνταξιοδοτικό σύστημα που βγάζει συνταξιούχους στα 62 και κυρίως δαπανά κάθε χρόνο πάνω από 30 δισ. για συντάξεις, από τα οποία ένα μεγάλο μέρος (περί το 1/3) προέρχεται από κρατική επιδότηση των ταμείων την οποία πληρώνουν οι φορολογούμενοι και οι καταναλωτές.

Γιατί νομίζετε πως τα πάντα στην Ελλάδα είναι ακριβότερα από ό,τι είναι σε χώρες που ο μέσος  μισθός είναι διπλάσιος και τριπλάσιος;

Το θέμα βεβαίως δεν είναι μόνο ελληνικό, αλλά στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.

Αυτήν την περίοδο, π.χ. στη Γαλλία, γίνονται απεργίες και μεγάλες κινητοποιήσεις γιατί η κυβέρνηση του Προέδρου Μακρόν σχεδιάζει μια μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της οποίας είναι η αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 62 στα 64 έτη.

Στόχος της γαλλικής κυβέρνησης είναι να καλυφθεί το ετήσιο έλλειμμα των 14 δισ. ευρώ, το οποίο αν αφεθεί, το 2030 θα φτάσει τα 15 δισ. ευρώ.

Η Γαλλία έχει ΑΕΠ πάνω από 2,5 τρισ. ευρώ και ανησυχεί για ένα έλλειμμα περί τα 15 δισ. το χρόνο από το συνταξιοδοτικό.

Εμείς με ΑΕΠ κάτω από 200 δισ. ευρώ θεωρούμε πως το συνταξιοδοτικό μας σύστημα που λαμβάνει σχεδόν το ίδιο ποσό κρατικής επιδότησης κάθε χρόνο, είναι βιώσιμο…

Εν τω μεταξύ αν παρατηρήσει κάποιος στον περίγυρο, μετά τις αναταράξεις της περασμένης δεκαετίας, οι περισσότερες συντάξεις βγαίνουν πάλι περί τα 62 έτη και υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις προνομιούχων πέριξ των ΔΕΚΟ που απολαμβάνουν ακόμη συντάξεις πάνω από 2.000 ευρώ.

Θα μπορούσε να πει κάποιος πως για πολλές δουλειές η εργασία πάνω από τα 60 δεν είναι εύκολη. Δεν αντιλέγω… αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι από την αδυσώπητα χαλύβδινη λογική των αριθμών που υποδηλώνουν πως τα “νούμερα δεν βγαίνουν”.

για τη συνέχεια Capital