Είναι λυπηρό το φαινόμενο που εμφανίζεται στην Κύπρο τελευταίως. Δύο τα «κρούσματα», της μυθοπλασίας τραγωδιών.

Το πρώτο κρούσμα εμφανίστηκε το 2015, με το βιβλίο για την πολύπαθη ζωή της Χαρίτας Μάντολες, με τίτλο «Ως αληθώς», για το οποίο έγραψα στη «Σημερινή» στις 22 Μαΐου 2015, εκφράζοντας την αντίθεσή μου για τη μυθοπλασία μιας τέτοιας έκτασης τραγωδίας, μιας ολόκληρης οικογένειας, θύματος των Τούρκων βάρβαρων κατακτητών και τους λόγους που θεώρησα ανεπίτρεπτο να μετατρέπονται οι τραγωδίες μας σε μυθιστορήματα.

Το δεύτερο εμφανίστηκε πολύ πρόσφατα με ένα βιβλίο μυθοπλασίας, μυθιστορήματος, για την τραγωδία της εγκληματικής ενέργειας, ανατίναξης (με βόμβα) του αεροπλάνου των Βρετανικών Ευρωπαϊκών Αερογραμμών, που εκτελούσε την πτήση των Κυπριακών Αερογραμμών από Αθήνα-Λευκωσία στις 12 Οκτωβρίου 1967, “CY284”, και τη μαζική δολοφονία 66 ανθρώπων. Πληρώματος και επιβατών. Και ενόσω ο φάκελος της εγκληματικής ενέργειας βρίσκεται ανοικτός από τη Βρετανική Μητροπολιτική Αστυνομία. Γιατί όσα χρόνια και αν περάσουν, οι φάκελοι δολοφονιών δεν κλείνουν ποτέ. Και όταν παράλληλα κυκλοφόρησαν τα πέντε βιβλία του Βρετανού ερευνητή/συγγραφέα Simon Hepworth με τεκμηριωμένες αποκαλύψεις για το παρασκήνιο της τραγωδίας…

Η γνώμη μου (όπως και για το βιβλίο της Χ. Μάντολες) ισχύει και γι’ αυτήν τη μυθοπλασία. Πιστεύω ότι μόνο προς όφελος των ενόχων μπορούν να γέρνουν τέτοια μυθιστορήματα, δυστυχώς. Αργά ή γρήγορα, όμως, στην περίπτωση της πτήσης CY 284, όσο και να μην το θέλουν οι ένοχοι, ζωντανοί ή πεθαμένοι, είτε συγγενείς είτε συνεργάτες είτε οποιοσδήποτε, τελικά η δικαιοσύνη θα αποδοθεί. Επιμένουμε γι’ αυτό τόσο οι συγγενείς των θυμάτων όσο και εμείς που ξεκινήσαμε την έρευνα αυτή με τις μέχρι σήμερα αποκαλύψεις μας…

Φανούλα Αργυρού

Λονδίνο

Σημερινή