Η ανάδειξη από τη στήλη την περασμένη εβδομάδα του προβλήματος που δημιουργεί στην ελληνική οικονομία  η φυγή Ασιατών από μουσουλμανικές χώρες, προκάλεσε αρκετές  αντιδράσεις από ποικίλες πλευρές προς πολλές κατευθύνσεις.

Όσοι απασχολούν εργατικό δυναμικό επισημαίνουν το πρόβλημα που δημιουργεί η έλλειψη φθηνών μεροκάματων για την παραγωγή τους και την ανταγωνιστικότητα.

Οι εγχώριοι ανειδίκευτοι εργαζόμενοι μίλησαν για τον ασύμμετρο ανταγωνισμό που αντιμετωπίζουν από τους ξένους η απουσία των οποίων θα έχει ευεργετική επίδραση στην  απασχόληση και τις αμοιβές τους.

Οι “εθνικίζοντες” φυλετικά αναφέρθηκαν στον κίνδυνο αλλοίωσης και άλωσης της χώρας μόλις  200 χρόνια μετά την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού…

Οι “φιλελευθεριζόντες ευρωπαϊστές” παλινδρομούν μεταξύ του κινδύνου  πολιτικών ανατροπών και των οικονομικών οφελών.

Οι επιχειρηματίες αναφέρθηκαν  στο ενδεχόμενο να χρειαστεί να κατεβάσουν ρολά, αν φύγουν οι ξένοι, αφού οι Έλληνες αποφεύγουν τις παραγωγικές εργασίες.

Το ζήτημα είναι πολύπλοκο.

Γεγονός είναι πως η  εύκολη εξεύρεση φθηνού εργατικού δυναμικού δεν ωθεί τις επιχειρήσεις στη βελτίωση της παραγωγικότητας μέσω επενδύσεων σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό, αυτοματισμούς κλπ.

Από την άλλη πλευρά,  όσοι πιστεύουν πως αν το φθηνό εργατικό δυναμικό που απασχολείται στην Ελλάδα, μεταναστεύσει στην Ιταλία,  θα αυξηθούν οι μισθοί εδώ, είναι αφελείς.

Οι εγχώριες παραγωγικές μονάδες θα παράγουν ακριβότερα π.χ.  από τις ιταλικές. Τα προϊόντα τους θα είναι ακριβότερα και θα μένουν απούλητα. Στο τέλος θα κλείσουν και όσοι θα μείνουν άνεργοι θα είναι περισσότεροι.

Μια σχετική λύση είναι να προτιμώνται μετανάστες από φτωχές μη μουσουλμανικές χώρες. Αν το ίδιο το κάνουν όλες οι δυτικές χώρες ο ανταγωνισμός θα είναι πολύ μεγάλος. Ήδη είναι…

Από την άλλη πλευρά συμμερίζομαι τις ανησυχίες όσων πιστεύουν πως η ανεξέλεγκτη μετανάστευση από ισλαμικές χώρες φαλκιδεύει την κοινωνική και πολιτική συνοχή των ανοιχτών κοινωνιών της Δύσης.

Ο ρυθμός αναπαραγωγής των κοινοτήτων αυτών και ο ασφυκτικός τους  έλεγχος από μισάνθρωπα θρησκευτικά δόγματα που εχθρεύονται τις φιλελεύθερες δημοκρατίες και τα ήθη τους, επωάζουν μελλοντικούς κινδύνους αλλοίωσης των κοινωνιών μας.

Η εμπειρία των τελευταίων δεκαετιών έχει δείξει πως συχνά κοινότητες μουσουλμάνων όχι απλώς δεν ενσωματώνονται στις δυτικές κοινωνίες αλλά οι νεότερες γενιές που έχουν γεννηθεί στη Δύση εμφανίζουν χαρακτηριστικά παλινδρόμησης και αναθέρμανσης ενός θρησκευτικού ζηλωτισμού. Οι θύλακες αυτοί μπορεί να εξελιχθούν σε “ωρολογιακές βόμβες”.

Για τη συνέχεια Capital