Σε παροξυσμό η τουρκική επιθετικότητα

Γράφει ο Λάζαρος Μαύρος

ΟΡΜΗΤΙΚΑ εβκήκασιν στο μεϊτάνιν τα πιο ανθελληνικά ορμέμφυτα νταηλίκια της Τουρτζιάς. Σε αλαζονικό ανάμεσά τους μάλιστα ανταγωνισμό: Για να ποζάρουν ποιός είναι ο πιο… νταής. Και ο πιο βαρβάτος κληρονόμος αρχαιότερου αιμοβόρου οθωμανισμού.

Ξανά, με νέα φόρα, εναντίον και των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου.

Να τους, στην κεντρική πίστα σ’ ένα κράτος, γνωστό και του λόγου του, εκ γενετής νταή έναντι πάντων, όπου και όποτε τον παίρνει, εντός και εκτός συνόρων. Με καθημερινά περισσότερα θύματά του, τους ίδιους τους πολίτες του, εκ των οποίων χιλιάδες εξαθλιώνονται γεμίζοντας τις πολυπληθέστερες φυλακές στον κόσμο.

ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ εσχάτως με ολοφάνερα συμπτώματα αυξανόμενου παροξυσμού. Σε κατάσταση αφρώδους λύσσας. Πρώτος ο νεο-σουλτάνος τους. Μαζί του συγχορδία με γιαταγάνια, τα τσιουράκκια του. Κι ο κολαούζος του των «Γκρίζων Λύκων». Έσπευσε και ο παριστάνων τον ηγέτη της επί 20ετία αποτυχημένης κεμαλικής αντιπολίτευσης. Ικανός μόνο να τρώει διαρκώς τη σκόνη του τουρκοϊσλαμιστή μονοκράτορα. Χρησιμότατος, γι’ αυτό, στον Ερντογάν. Στην πίστα και τούτος, ποζάροντας… ανθελληνικότερος:

– Αν είσαι μάγκας όρμα στα νησιά για να σε στηρίξουμε, του είπε.

– Αλλά, μόλις που πρόλαβαν να τυπωθούν οι αγριάδες τους στις εφημερίδες τους, να σου και ο… «Μητσοτάκης γιόκ», βόλτες στην Κω, στην Ψέριμο και στην Αστυπαλιά μας. Καρφί στα μάτια τους και νέα παραζάλη στα πρωτοσέλιδά τους…

ΔΙΟΤΙ, αλλιώς φαίνεται τον υπολόγιζαν και άλλωσπως τους την έφερε. Κότζαμ «παλαιστές βαρέων βαρών Στρατηγικού Βάθους» βρυχώνται τραβώντας τα μαλλιά τους στα… ξέβαθα.

– Ανέμεναν ότι η επανάληψη των απειλών τους, η επίδειξη της ισχύος τους και η δεινότητά τους ως «παγκόσμιου σκακιστή», η γεωπολιτική σπουδαιότητά τους στη συγκυρία της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία ως προανακρούσματος Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, με μόνιμη την αξιοποίηση των πολύχρονων φοβικών συνδρόμων των Αθηνών, με διαρκώς αιχμάλωτο στον Αττίλα τον Ελληνισμό της Κύπρου, θα τους προσέφεραν έναν τρομοκρατημένο, πρόθυμο για περαιτέρω συμβιβασμούς υποταγής, «συνεκμετάλλευσης», «kazan–kazan» και κατευνασμούς πρωθυπουργό της Ελλάδας.

ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΗΚΑΝ στην Άγκυρα. Στον Λευκό Οίκο και στο Κογκρέσο των ΗΠΑ πριν δυο εβδομάδες είδαν πρωθυπουργικά δείγματα αναστροφής. Αντιλήφθηκαν ότι στην Αθήνα εγκαταλείπονται οι περί της «γείτονος και συμμάχου» ψευδαισθήσεις και αυταπάτες που μακροχρονίως παρήγαγαν τα φοβικά σύνδρομα και οι «συμμαχικές προτεραιότητες».

– Η Αθήνα ενστερνίζεται πλέον την βεβαιότητα ότι: Η πολιτική του κατευνασμού, των παραχωρήσεων και των συμβιβασμών υποταγής στις τουρκικές επεκτατικές απαιτήσεις, όχι μόνο δεν προσφέρει λύσεις των εθνικών ζητημάτων, αλλά εκκολάπτει συντομότερα νέες εθνικές καταστροφές.

– Η Αθήνα αντιλαμβάνεται πλέον ότι οι στυγνοί προς άπαντες εκβιασμοί της Άγκυρας, δεν στοχεύουν μόνο στη νομιμοποίηση της παράνομης τουρκικής κατοχής στα σκλαβωμένα από τον Αττίλα ’74 ελληνικά εδάφη της Κύπρου μέσω της «λύσης» «διζωνικού συνεταιρισμού ισότιμης συγκυριαρχίας δύο κρατών», αλλά και στην απονομιμοποίηση της ελληνικής κυριαρχίας στα «στρατιωτικοποιημένα» νησιά του Αιγαίου έως και στις βραχονησίδες με τα κατσίκια.

ΣΗΜΑΔΙΑΚΟ είναι ότι μουγκάθηκαν απ’ εδώ, σε Αθήνα και Λευκωσία, και οι ημέτεροι φωστήρες των “win–win situation“. Πλειοδότες του κατευνασμού της Τουρκίας. Γνώριμοι στις πόζες εναγκαλισμών με τους Τσαβούσογλου. Εξευμενιστές του Αττίλα.

– Τι να πουν άλλωστε;

– «Δώσε Μητσοτάκη στον Ερντογάν τη Γαλάζια Πατρίδα για έναν έντιμο διζωνικό συμβιβασμό στο Αιγαίο και… οι Τούρκοι δεν είν’ εχθροί μας είν’ αδελφοί μας»;

– Και τι να προσφέρουν επιπρόσθετο των… ΜΟΕ νομιμοποίησης του παράνομου τουρκικού αεροδρομίου στη σκλαβωμένη Τύμπου, το οποίο έσπευσε ήδη ο Αττίλας να ανακηρύξει ως «εσωτερικές αερογραμμές» της Τουρκίας;

ΕΞΟΡΓΙΣΕ την Τουρτζιάν ο Μητσοτάκης. Από τον Λευκό Οίκο και το Κογκρέσο των ΗΠΑ, μέχρι τις δηλώσεις για πρώτη φορά της Γερμανίας, ως και τις χειραψίες του με τα στελέχη των ελλα-δικών μας Ενόπλων Δυνάμεων στο νησάκι της Ψερίμου.

– Τόλμησε να τους δείξει πως τελειώνουν επιτέλους οι αυταπάτες των Αθηνών ότι, με παραχωρήσεις και κατευνασμούς στον βουλιμικό επεκτατισμό της Άγκυρας επιλύονται τα εθνικά ζητήματα.

ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΟ είναι ότι η Τουρκία θα κλιμακώσει, θα εντείνει, θα αγριέψει ακόμη περισσότερο τους εκβιασμούς της προς πάσαν προσφερόμενη κατεύθυνση. Και επί παντός δυναμένου να διασώσει και να ενδυναμώσει την νεο-οθωμανική επεκτατική στρατηγική της.

– Και δεν χρειαζόντουσαν μαντικές ικανότητες για να προβλέψει κανείς, παραδείγματος χάριν, τι είδους και πόσους εκβιασμούς θα ασκούσε η Άγκυρα κραδαίνοντας, ως πολύτιμη στα πρόσω ΝΑΤΟϊκή δύναμη, το «βέτο» έναντι της αίτησης ένταξης Σουηδίας και Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ.

– Και ότι, λόγω «Ουκρανικού», θα επιχειρούσε το σύνολο όλων των άλλων εκβιασμών της πρωτίστως και κυρίως προς Ουάσιγκτων, Λονδίνο, Βρυξέλλες και ΕΕ. Για να τσεπώσει όσα μπορέσει, από όσα επιδιώκει, έναντι και σε βάρος όσων η ίδια θεωρεί κατά καιρούς ή μονίμως ως εχθρών της, Ελλήνων, Κούρδων, Αράβων, Εβραίων, Αρμενίων, Γκιουλενιστών, «τρομοκρατών», «φιλοξενούντων τρομοκράτες» και ούτω καθ’ εξής, στην περιοχή και παγκοσμίως.

– Πρωτεύουσας σημασίας προς ανάδειξη στόχος της τώρα είναι τα ανέκαθεν ορεγόμενα από τον τουρκικό επεκτατισμό ελληνικά νησιά του Αιγαίου.

– Προς τρομοκρατική επίδειξη της αποφασιστικότητάς της, δηλαδή «προς γνώσιν και συμμόρφωσιν» εκείνων τους οποίους στοχεύει να εκφοβίσει για να τους επιβάλει την θέλησή της χωρίς να τους ρίξει φυσίγγιο, έσπευσε να χρησιμοποιήσει την παλιά δοκιμασμένη της μέθοδο:

– Παρακούοντας Ρώσους και Αμερικανούς, ανακοίνωσε και εξαπέλυσε νέους βομβαρδισμούς στις κουρδικές περιοχές της Συρίας. Εναντίον των επί του πεδίου εκείνου συμμάχων των ΗΠΑ αυτοχθόνων Κούρδων. Το «μήνυμα» αυτό της Άγκυρας απευθύνεται προς Αθήνα, με κοινοποίηση προς Ουάσιγκτων και όπου δει.

ΠΑΡΑΤΕΙΝΟΜΕΝΗΣ ήδη για 102^η μέρα της ρωσικής ιμπεριαλιστικής πολεμικής εισβολής στην Ουκρανία – παγκοσμίων κιόλας επικίνδυνων επιπτώσεων ως σύγκρουση αντιμαχομένων ιμπεριαλισμών – η οποία επέχει θέση προαναγκρούσματος παγκοσμίας συρράξεως, παραμένει ασφαλής και επιβεβαιωνόμενη καθημερινά πρόβλεψη, σε ποιούς ρόλους και με ποιους τρόπους μεθοδεύει, δοκιμάζει και επιχειρεί να συγχρονίζει και να επικαιροποιεί την εξυπηρέτηση της νεο-οθωμανικής επεκτατικής της πολιτικής η Τουρκία. Ψάχνοντας διαρκώς τον «πιό αδύναμο κρίκο».

ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ και έτσι, εστιάζεται το καθήκον του Ελληνισμού. Ελλάδος, Κύπρου και Διασποράς. Ορθά χαίρονται σήμερα η Αθήνα και η Λευκωσία, όπως το έχουμε ξαναγράψει ότι:

– Πράγματι, ποτέ στο παρελθόν δεν υπήρξαν καλύτερες από τις τωρινές ελληνο-αμερικανικές, ελληνο-γαλλικές, ελληνο-ευρωενωσιακές, ελληνο-ισραηλινές, ελληνο-αιγυπτιακές κ.ο.κ. σχέσεις. (Για τις ελληνο-βρετανικές… δεν επιτρέπεται να βάλει κανείς το χέρι του στην φωτιά).

– Πόσο επιδέξια θα αξιοποιήσουν, λοιπόν, η Αθήνα και η Λευκωσία αυτό το πλεονέκτημα, ως συντελεστή εθνικής ισχύος, ώστε να κατορθώσουν να αποτρέψουν την εις βάρος του Ελληνισμού επιτυχία των αυξανόμενων εκβιασμών του Ερντογάν στη Νατοϊκή συμμαχία;

– Με ποιούς τρόπους θα επιτευχθεί ώστε, αυτήν την φορά, οι Νατοϊκές προτεραιότητες να μην επιφέρουν πρόσθετες βλάβες στην Ελλάδα και στην Κύπρο, αντίθετα με όσα ανέκπτωτα ορέγεται η βουλιμία του εκλιπαρούμενου από τη συμμαχία τουρκικού Αττίλα;

– Με πόση μαεστρία τώρα ο Ελληνισμός, θα επιτύχει να καρπωθεί επ’ ωφελεία της απελευθέρωσης των σκλαβωμένων από τον τουρκικό Αττίλα εδαφών της Κύπρου και για την αποτελεσματική άμυνα του Αιγαίου, αξιοποιώντας τα εκβιαστικά κόλπα που παίζει το εκκρεμές του Νατοϊκού Ερντογάν με τον ρωσικό Αττίλα;

Λάζ. Α. Μαύρος