2 Ιουνίου 1953: Οι Βρετανοί εορτάζουν σε όλες τις αποικίες τους την στέψη της νέας βασίλισσάς τους Ελισάβετ Β’. Στην Πάφο, στο «Ιακώβειο Γυμναστήριο», αναρτούν την αγγλική σημαία. Αυτό εξοργίζει τους μαθητές. Οργανώνουν εκδηλώσεις διαμαρτυρίας. Απαιτούν την αφαίρεση της σημαίας από την πύλη του σχολείου τους. Ακολουθούν συγκρούσεις. Ένας τολμηρός 15χρονος, ονόματι Ευαγόρας, κατεβάζει το σύμβολο της αποικιοκρατίας και το ξεσκίζει. Οι λοιποί μαθητές βάζουν φωτιά και καίνε τη σημαία.

2 Ιουνίου 2022: Οι Βρετανοί θα τιμήσουν, όπως ανακοίνωσαν, «το πλατινένιο ιωβηλαίο της Αυτού Μεγαλειότητας Βασίλισσας Ελισάβετ Β’, την υπηρεσία της στο έθνος μας για πάνω από 70 χρόνια…». Στο θέατρο του αρχαίου Κουρίου, σύμβολο πολιτισμού της Κύπρου. Το πλέον εξοργιστικό, στην εκδήλωση θα συμμετέχουν και Ελληνοκύπριοι.

2 Ιουνίου 1953: Ένας λεβέντης έφηβος, ανεβάζει στη ράχη του μιαν ολόκληρη πατρίδα. Έναν ολόκληρο λαό. Αψηφά τον κίνδυνο. Αντικρίζει κατάματα τους αποικιοκράτες. Ξεσκίζει το εθνικό τους σύμβολο. Με ό,τι αυτό το εγχείρημα συνεπάγεται. Τους βροντοφωνάζει ότι αυτός ο τόπος είναι δικός μας. Είναι ελληνικός. Ότι θα απελευθερωθούμε από τον βραχνά τους ό,τι και αν κάνουν. Κραυγάζει με περηφάνια πως δεν αναγνωρίζουμε τη νέα τους βασίλισσα. Πως δεν σκύβουμε το κεφάλι, ούτε και γονυπετώς υποβάλουμε τα σέβη μας προς αυτήν.

2 Ιουνίου 2022: Ένα τσούρμο Ελληνοκύπριοι βρετανολάγνοι, δηλώνουν συμμετοχή στην εκδήλωση προς τιμήν των 70 χρόνων της Αυτού Μεγαλειότητας στο παλάτι του Μπάκιγχαμ. Πολλοί άλλοι θα παραστούν χωρίς να το δηλώνουν. Σίγουρα και κάποιοι εκπρόσωποι του ανεξάρτητου κράτους (με όση ανεξαρτησία μας απέμεινε τέλος πάντων) που ακολούθησε την βρετανική διακυβέρνηση. Απτή απόδειξη ότι το γονίδιο του αποικιοκρατισμού παραμένει ακόμη στο DNA πολλών σε αυτό το δύσμοιρο τόπο. Επισφράγιση μιας θλιβερής πραγματικότητας. Ότι η δουλοπρέπεια η οποία επιβλήθηκε στο χαρακτήρα πολλών σε αυτή τη μικρή αλλά λατρεμένη πατρίδα, συνεχίζει να κατευθύνει τη συμπεριφορά τους.

2 Ιουνίου 1953: Ένας περήφανος αετός με τη μορφή αγέρωχου εφήβου, ξεκινούσε εκείνη την ημέρα το υπέροχο ταξίδι του για το Πάνθεον των Αθανάτων. Έπαιρνε εκείνην την ανηφοριά, εκείνα τα μονοπάτια, να βρει τα σκαλοπάτια που παν στη λευτεριά, όπως έγραψε αργότερα. Δύο χρόνια μετά, τον Δεκέμβρη του 1955 εντάχθηκε στις αντάρτικες ομάδες της ΕΟΚΑ. Ένα χρόνο αργότερα συνελήφθη για κατοχή όπλου (χωρίς σφαίρες). Σε μια δίκη παρωδία, καταδικάστηκε εις θάνατον τον Φεβρουάριο του 1957. Η άθλια βασίλισσα υπέγραψε με μνημειώδη ασπλαχνία την καταδίκη. Ακολούθησε παγκόσμια κατακραυγή για να δοθεί χάρη στον Παλληκαρίδη. Σημαιοφόρος της οικουμενικής εκστρατείας ο αμερικανός γερουσιαστής Foulton. Ακόμη και 40 Εργατικοί βουλευτές απηύθυναν έκκληση στην Ελισάβετ. Παρέμεινε ασυγκίνητη. Άκαρδη. Άσπλαχνη. Στα 27 της χρόνια, απαιτούσε το κεφάλι ενός 19χρονου νέου. Μάλιστα, σε μια επίδειξη κορυφαίας αναλγησίας, χωρίς τον παραμικρό οίκτο, αρνήθηκε ακόμη και να δοθεί η σορός του ήρωα στους γονείς του για να τον θάψουν.

2 Ιουνίου 2022: Σε κυπριακό έδαφος, θα τιμήσουν την σκληρή και ανελέητη Ελισάβετ. Με τη συμμετοχή Κυπρίων. Με περισσό θράσος. Προκαλώντας απέραντη οργή. Θα τιμήσουν εκείνην που έστειλε έναν υπερήφανο Έλληνα στο φρικτό ικρίωμα αλλά την ψυχή του στην αθανασία και αυτό τον τόπο στη λεωφόρο της ελευθερίας (ασχέτως, αν μετά από λίγα χρόνια επέστρεψε στο δύσβατο μονοπάτι της ημικατοχής).

Είναι εξευτελισμός. Εξήντα πέντε χρόνια μετά τη θυσία του αετού, που κοίταξε στα μάτια τον αηδιαστικό βρετανό δήμιο και τον τρομακτικό χάρο, αυτός ο λαός, που συνεχίζει να βασανίζεται ως απότοκο της βρετανικής πολιτικής, ετοιμάζεται να ανεχτεί την τιμή εκείνης που το στέμμα της στάζει ακόμη αίμα νέων και ηρώων… Πρόκειται για κορυφαία ύβρη!

Τα Φυλακισμένα Μνήματα ετοιμάζονται να δονηθούν σε βαθμό πολλών ρίχτερ από την οργή των 13 αθανάτων που βρίσκονται εκεί θαμμένοι. Ο Παπαντώνης, ο ιερέας των Φυλακών, ο άνθρωπος που τελευταίος αντάλλαζε λίγες κουβέντες με τους μελλοθανάτους, ευτυχώς, δεν ζει να βιώσει αυτή την ατίμωση. Δεν θα το άντεχε… Το παλληκαρόβουνο Μαχαιράς ετοιμάζεται να δακρύσει! Ορθώς επισημαίνει ο Αριστείδης Παναγίδης, γιος του απαγχονισθέντος ήρωα Ανδρέα Παναγίδη: «Η βασίλισσά τους κατέστησε κάποιους Κύπριους μαυροφορεμένους γονείς και κάποια βρέφη και νήπια ορφανά και συζύγους να κλαίνε στους τάφους των δικών τους νεκρών…».

Και η επίσημη ηγεσία αυτού του τόπου; Σιωπηρή εδώ και μέρες. Άραγε θα παραστεί; Θα τιμήσει κι αυτή την άκαρδη βασίλισσα; Τι ρωτώ όμως; Μόλις πριν από τρία χρόνια, ο Πρόεδρος αποδέχτηκε πρόσκληση της ίδιας άσπλαχνης βασίλισσας σε εκδήλωση προς τιμήν της στο παλάτι του εγκλήματος. Πότε; Την ημέρα του θανάτου του μεγαλύτερου ήρωα, του Γρηγόρη Αυξεντίου. Δεν πτοήθηκε από την τραγική ημερομηνία και πήγε να πιει τσάι με την Ελισάβετ Β’. Στο πλατινένιο ιωβηλαίο θα αντιδράσει;

Ο λαός όμως; Θα παραμείνει σιωπηλός στην ύβρη; Στην ατίμωση; Στην προσβολή; Θα προσυπογράψει τη δουλοπρέπεια την οποία επιζητούν οι Βρετανοί; Θα προσπεράσει την ασέβεια; Οι 13 ήρωες στα Φυλακισμένα Μνήματα μας παρακολουθούν. Οι 9 απαγχονισθέντες (Καραολής, Ζάκος, Πατάτσος, Παλληκαρίδης, Μαυρομμάτης, Κουτσόφτας, Παναγίδης, Μιχαήλ, Δημητρίου) δεν πτοήθηκαν μπροστά στο χάρο, αλλά με δέος αναμένουν τι θα πράξουμε.

Στις 2 Ιουνίου αν δείτε αετούς να πετάνε μακριά, θα είναι η απόλυτη περιφρόνηση τους σε ένα λαό που ξέχασε τι σημαίνει αξιοπρέπεια!

Φιλελεύθερος