Η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ πονηρή. Και επικίνδυνη.

Η Σημερινή της Κυριακής

Εάν η πολιτική και δη η πολιτειακή ηγεσία έμπαινε στον κόπο να διαβάσει τι είχε πει ο Νιχάτ Ερίμ από το 1956 για τη διχοτόμηση της Κύπρου ως προηγούμενο στάδιο της πλήρους τουρκοποίησης δεν θα διασυρόταν από τον Ερντογάν και τον Τατάρ.

Προτού ο Υπουργός των Εξωτερικών Ι. Κασουλίδης τελειώσει την εξευμενιστική του προσφορά για το άνοιγμα του παράνομου αεροδρομίου της Τύμπου, ο Ερσίν Τατάρ έκλεισε το θέμα με τον πλέον ιταμό τρόπο. Αν θέλετε να μιλήσουμε για την Τύμπου, είπε, ή για άλλα ΜΟΕ, αποδεχθείτε πρώτα την κυριαρχία του ψευδοκράτους. Ούτε έμμεσα, δηλαδή, αποδέχεται να του δοθεί η κυριαρχική ισότητα. Την αξιώνει εκ των προτέρων. Χωρίς προσχήματα και χωρίς όρους. Και εξευτελίζει για άλλη μια φορά την ουτοπική πολιτική του κατεστημένου, η οποία, για να γίνει ρεαλιστική, θα πρέπει να υποταχθούμε στην Τουρκία. Προειδοποιούμε, λοιπόν, ότι με αυτά τα μυαλά θα έρθουν και χειρότερα!

Το παράθυρο ευκαιρίας για την κοινή εκμετάλλευση με το Ισραήλ και την Ελλάδα μέσω του EastMed είναι πιθανό να κλείσει. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιδιώκει την ακύρωση του εν λόγω αγωγού για να δώσει «καρότο» στην Άγκυρα και να την τραβήξει από τις αγκάλες της Ρωσίας, αλλά και για έναν άλλο λόγο. Για να πωλήσει το δικό της υγροποιημένο αέριο στην ΕΕ, αντί το δικό μας!

Τα είπε με καθαρό τρόπο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας την Πέμπτη το βράδυ στο «Σίγμα». Αφού διάβασε απόσπασμα από τη μελέτη βιωσιμότητας του 2017, που καταδεικνύει ότι ο EastMed είναι και τεχνικά υλοποιήσιμος και οικονομικά βιώσιμος, αναφέρθηκε σε άλλες επιλογές μεταφοράς φυσικού αερίου. Και τόνισε ότι, τη στιγμή που το άτυπο έγγραφο των ΗΠΑ θέτει υπό αμφισβήτηση το κυπριακό φυσικό αέριο για λόγους πράσινης ενέργειας, οι Αμερικανοί θέλουν να πωλήσουν το δικό τους υγροποιημένο αέριο στην ΕΕ.

Εφόσον η Κύπρος συνεχίζει να είναι μόνη, ως καλαμιά στον κάμπο της Μεσογείου, διότι δεν φρόντισε όλο αυτό το διάστημα να οικοδομήσει αξιόπιστες συμμαχίες, η στροφή των ΗΠΑ προς την αποκατάσταση των δικών τους σχέσεων με την Άγκυρα και εκείνων της Τουρκίας με το Ισραήλ θα οδηγήσει σε νέες πιέσεις επί της Λευκωσίας εάν προχωρήσει η διαδικασία λύσης του Κυπριακού είτε μέσω ΜΟΕ είτε μέσω ενός νέου Κραν Μοντανά.

Βρισκόμαστε ενώπιον της κλασικής περίπτωσης κατά την οποία είναι ορατός ο κίνδυνος να μας πλακώσουν οι εξελίξεις διότι υιοθετήθηκε και υιοθετείται η πεπατημένη που στηρίζεται στην εξής ψευδαίσθηση: Εάν δώσουμε ακόμη και με έμμεσο τρόπο κυριαρχία στο ψευδοκράτος, η Τουρκία θα γίνει ελαστικότερη στο Κυπριακό.

Μα, η δική της πολιτική είναι σαφής: Η Τύμπου ή η Αμμόχωστος είναι υπό την κατοχή της. Τις έχει στο χέρι, όπως και το σύνολο της βόρειας Κύπρου. Εάν θέλετε λύση, λέει η Άγκυρα, θα αποδεχθείτε αρχικά τα δύο κράτη και μετά την πλήρη τουρκοποίηση. Δεν έχετε ούτε αποτροπή ούτε διπλωματική ικανότητα. Ούτε μέσω ΟΗΕ ούτε μέσω ΕΕ μάς προκαλείτε κόστος. Η πολιτική σας είναι ξοφλημένη.

Συμφώνως, μάλιστα, με τους Κεμαλιστές, τα πράγματα για μας θα είναι χειρότερα, εάν έλθουν στην εξουσία. Διότι το δικό τους δόγμα είναι πάγιο και αδιαπραγμάτευτο. Το Κυπριακό λύθηκε το ’74. Προσθέτουν, δε, ότι κύριος στόχος τους είναι όπως στραφούν ξανά προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Μέσα στα ανταλλάγματα που αξιώνουν για την εξομάλυνση σχέσεων είναι και η Κύπρος.

Η περίοδος που διανύουμε είναι πολύ πονηρή. Και επικίνδυνη. Πάμε σε εκλογές και κανείς δεν δικαιούται είτε μέσω ΜΟΕ είτε μέσω άλλων κινήσεων να δεσμεύσει τον νέο Πρόεδρο σε πολιτικές που έχουν αποτύχει. Η Κυβέρνηση δεν έχει δικαίωμα να δεσμεύσει τον νέο Πρόεδρο. Και καλούμε τους υποψηφίους να το αξιώσουν. Κυρίως, όμως, προειδοποιούμε ολόκληρη την πολιτική ηγεσία ότι, εάν συνεχίσει στα βήματα της αποτυχημένης πολιτικής των 47 ετών, θα έρθουν και χειρότερα! Το απευχόμαστε. Επειδή έχουμε εκλογές, ο πολίτης δεν θέλει να ακούσει πώς θα συνεχιστεί η πορεία της αποτυχίας, αλλά πώς θα απεγκλωβιστούμε από τα αδιέξοδα και πώς θα οδηγηθούμε στην επιτυχία. Μπορούν; Όσοι δεν μπορούν, ας μη ζητήσουν την ψήφο του λαού για την εξουσία. Ας μείνουν σπίτι τους…