ΟΙ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ Πολέμου του 1974 κάνουν λόγο για έναν άνισο αγώνα με τις κρατικές υπηρεσίες, ώστε να τους δοθεί δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Είναι ένα ζήτημα που προέκυψε με την εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας καθώς προηγουμένως με απόφαση της κυβέρνησης Χριστόφια οι Αιχμάλωτοι του Πολέμου δικαιούνταν δωρεάν την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη. Το νέο Σύστημα δεν προέβλεψε για τους Αιχμάλωτους Πολέμου του 1974. Κι αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί καθώς πολλά ήταν δεδομένα και τα στοιχεία, που θα έπρεπε να συμπεριληφθούν στο Σύστημα Υγείας. Όταν, όμως, αυτό διαπιστώθηκε, εντοπίσθηκε το κενό και εγέρθηκε από πλευράς των αιχμαλώτων, τον οργανωμένο φορέα τους, το όλο ζήτημα, τότε το κράτος θα έπρεπε να παρέμβει. Θα έπρεπε να προέβαινε αμέσως σε διορθωτικές κινήσεις. Να εντάξει στο Σύστημα το δικαίωμα αυτό, που είχε παραχωρηθεί από το κράτος προς τους δικαιούχους. 

ΕΑΝ το θέμα δεν χανόταν στις γραφειοκρατικές δαιδαλώδεις διαδικασίες και στην έλλειψη, όπως φαίνεται, πολιτικής βούλησης, θα επιλυόταν αμεσως. Και το σημειώνουμε αυτό γιατί εάν η κυβέρνηση ήθελε, αυτό το ζήτημα θα το έλυνε. Και για να αναφερόμαστε κατά συγκεκριμένο τρόπο, το όλο θέμα ήταν να ικανοποιήσει το κράτος το δικαίωμα 700 πολιτών. Οι αιχμάλωτοι του 1974 ήταν 2500, αλλά ο χρόνος μειώνει τον αριθμό τους. Και για να είμαστε ακόμα πιο συγκεκριμένοι, αυτό που ζητούν είναι αυτό που είχαν δικαιωματικά διασφαλίσει. 

ΟΠΩΣ ανέφερε ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Βάσος Χρίστου, εάν δεν ανταποκριθεί το υπουργείο Οικονομικών και μετά τη (νέα) συνεδρίαση της Επιτροπής Προσφύγων, Εγκλωβισμένων, Αγνοουμένων και Παθόντων, στις 11 Φεβρουαρίου, γίνονται σκέψεις για να προχωρήσουν σε εκδήλωση διαμαρτυρίας. Θα βγουν στους δρόμους αυτοί οι άνθρωποι, που κάποτε υπερασπίσθηκαν την πατρίδα από τους Τούρκους εισβολείς, είχαν συλληφθεί, έμειναν αιχμάλωτοι στα μπουντρούμια του Αττίλα. 

ΕΧΕΙ αναφερθεί ότι το ΔΗΚΟ είχε θέσει ως μια από τις προϋποθέσεις να ψηφίσει τον περσινό προϋπολογισμό του κράτους και το ζήτημα τούτο. Να υπάρξει η ρύθμιση αυτού του θέματος με την έγκριση ενός κονδυλίου. Προφανώς και η υπόσχεση δεν υλοποιήθηκε. Την ίδια ώρα, όπως έχει αναφερθεί, ο γενικός γραμματέας του ΑΚΕΛ, έχει αποστείλει πρόσφατα επιστολή στον υπουργό Οικονομικών για το θέμα αυτό. «Στην απάντηση ανέφερε πως δεν ευνοούνται οι εξαιρέσεις. Οι εξαιρέσεις είμαστε εμείς. Που για να κάθονται όλοι αυτοί οι άνθρωποι σ΄ αυτές τις καρέκλες είναι γιατί υπήρξαμε εμείς, οι αιχμάλωτοι και ανάπηροι πολέμου, όσοι έδωσαν μάχη με τον Τούρκο εισβολέα, και ακόμη και αυτοί που έδωσαν την ίδια τους τη ζωή. Λυπάμαι πολύ. Η Πολιτεία πρέπει να μας δει σαν ανθρώπους», είπε ο κ. Βάσος Χρίστου σε τηλεοπτική συνέντευξή του στο Σίγμα. 

ΑΥΤΗ η Πολιτεία οφείλει να σέβεται όσους αγωνίσθηκαν για την πατρίδα. Το κονδύλι που χρειάζεται δεν θεωρούμε πως είναι απαγορευτικό για να έχει η κυβέρνηση αυτή τη στάση έναντι του Συνδέσμου Αιχμαλώτων Πολέμου του 1974. Συνεπώς, αυτό που, κατά την άποψή μας, πρέπει να γίνει, είναι να βρεθεί τρόπος να αντιμετωπισθεί το όλο θέμα. Είτε με αλλαγή στο Σύστημα είτε με ένα αντισταθμιστικό κονδύλι, που θα μοιράζεται σε κάθε μέλος του Συνδέσμου χωριστά.