Ας βγάλουμε όλοι μας μία κόλλα χαρτί και να γράψουμε 100 φορές: “Σταματήστε να συγκρίνετε την Ελλάδα με οποιαδήποτε άλλη χώρα.”

Το θέμα της πανδημίας δεν προσφέρεται για μικροκομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες σύμφωνα με όλους αυτούς που εκμεταλλεύονται το θέμα της πανδημίας για μικροκομματικές και πολιτικές σκοπιμότητες. Και κάθε μέρα που περνάει είμαστε όλο και πιο κοντά σε άλλο ένα λοκντάουν που

για τους μισούς θα είναι ψυχοφάρμακα και για τους άλλους μισούς θα σημαίνει διακοπές μετ’ αποδοχών.

Η αλήθεια είναι ότι το θέμα της πανδημίας στην χώρα μας, έχει πάψει προ πολλού να είναι ένα θέμα υγειονομικό, ένα θέμα ιατρικής. Έχει γίνει ένα θέμα καθαρά πολιτικό. Όπως όλα τα θέματα, ακόμα και τα πλέον σοβαρά, ακόμα και τα εθνικά. Αυτό σε άλλες χώρες δεν ισχύει, όχι σε αυτόν το βαθμό, όχι με αυτά τα επιχειρήματα, όχι από ανθρώπους με τέτοιο τραγικό επίπεδο. Κοιτάμε να δούμε αν ο νικητής του βραβείου στην κατηγορία “γελοίες δηλώσεις” είναι ο Σκέρτσος ή ο Πολάκης. Ποιος είναι όμως ο νικητής στην κατηγορία “σοβαροί άνθρωποι”; Τέτοια κατηγορία στην χώρα όπου κατοικει ο εξυπνότερος λαός του κόσμου. δεν υπάρχει. 

Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν διάβασα το παρακάτω ήταν να σηκωθώ από τον καναπέ και να αρχίσω να κουνάω τα χέρια μου πάνω-κάτω, γρήγορα-γρήγορα προσπαθώντας να πετάξω, σκεπτόμενος ότι σε αυτήν εδώ τη χώρα, ολα γίνονται.

Σύμφωνα με την Public Issue, το 2020 στην χώρα μας έγιναν 7.922 διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις! 7,922!!! Δηλαδή 22 διαδηλώσεις μ.ο την ημέρα! Μέσα και οι Κυριακές. Μέσα και τα Σάββατα. Αν είναι δυνατόν… Κάναμε λέει, ρεκόρ δεκαετίας. Το σπουδαίο αυτό παγκόσμιο ρεκόρ αποκτά ιδιαίτερη αξία αφού έγινε παρά τα παρατεταμένα λοκντάουν και παρά εκείνον τον “αυστηρό” τον Νόμο περί… συναθροίσεων που είχε ανακοινώσει ο σύντροφος Χρυσοχοίδης, ο “άτεγκτος”.

Αφού απέτυχα να απογειωθώ, απορημένος, (λέω… μα γιατί δεν πέταξα) το δεύτερο που έκανα ήταν να κάτσω να θυμηθώ.

Να θυμηθώ ότι μόνο για τον αρχιεκτελεστή Κουφοντίνα ο “πολύ προοδευτικός χώρος” πρέπει να ‘κανε καμιά 500ρια κινητοποιήσεις. Βάλε και τις κινητοποιήσεις για τον Έκτορα. Βάλε λέω και την δίκη της ΧΑ. Βάλε και το ΠΑΜΕ. Βάλε και την ΑΔΕΔΥ. Την ΟΛΜΕ. Τους Πακιστανούς. Τους Ρομά.Τους αντιεξουσιαστές. Την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά.

Τέλος πάντων, συνειδητοποίησα τότε, ότι αυτό που είναι όντως εκπληκτικό σε πρώτη ανάγνωση αρχίζει να μοιάζει λίγο… “Ναι, αλλά τα ίδια δε γίνονται παντού;” Όχι. Δεν γίνονται τα ίδια παντού. Καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν αντιμετωπίζει τόσους ιούς ταυτόχρονα στο εσωτερικό της. Το να κάνεις ρεκόρ δεκαετίας, την χρονιά των λοκντάουν και τον… περιορισμό στις συναθροίσεις λέει μόνο τα μισά. Το ότι το “μέτρο” για περιορισμό στις συναθροίσεις έφερε τελικά αύξηση στις συναθροίσεις… δεν υπάρχει. Το ότι αυτός που πήρε το μέτρο τελικά, τους κοίταζε να συναθροίζονται λέει τα άλλα μισά. Το ότι πολλές από τις κινητοποιήσεις είναι από την ΑΔΕΔΥ και την ΟΛΜΕ, δηλαδή από υπαλλήλους του ίδιου του Κράτους και όχι από αρνητές ή από αγωνιστές κατά του καπιταλισμού λέει τα άλλα μισά. 

Αν δεν είσαι κωματικός ακόλουθος κανενός όλο αυτό που συμβαίνει είναι μάλλον απλό: Η κυβέρνηση αυτοαναιρείται. Εν πρώτοις αυτοαναιρείται όταν δηλώνει “φιλελεύθερη” αλλά αφήνει σε απέραντη ασυλία τους ΔΥ, στην ατελείωτη νιρβάνα τους, προβλέποντας ακόμα και… μπόνους.

Αυτοαναιρείται όταν επιτρέπει στους εργατοπατέρες της χώρας να παίρβουν την κοινωνία αιχμάλωτη. Παίρνει μέτρα που αφορούν ουσιαστικά τους μισούς. Ρομά, μετανάστες, ΔΥ, αγωνιστές… εξαιρούνται. Παίρνει μέτρα που είτε δεν μπορεί είτε δεν θέλει να εφαρμόσει. Που δεν μπορεί και δεν έχει καμία διάθεση και καμία όρεξη να ελέγξει.

Κάνει μερεμέτια σε έναν άχρηστο κρατικό μηχανισμό που όμως δεν επισκευάζεται.

Μιλάει για αξιολόγηση ΔΥ και σχολείων με όρους που αυτομάτως αναιρούν την έννοια της λέξης.

Μιλαέι για προσωπικό ασφαλείας σις απεργίες των εργατοπατέρων και μετά το “ξεχνάει”.

Αυτοαναιρείται παντού.

Ο Σκέρτσος… Στην κυβέρνηση… Ενός Κράτους ανάπηρου, που δεν τολμάει να ελέγξει ούτε τα Πανεπιστήμια του, ούτε τους ΔΥ του, ούτε τις υπηρεσίες του, ούτε τον εαυτό του, αλλά θα ελέγξει ταβέρνες, μπαράκια, και Ρομά. 

Η Αντιπολίτευση, αντίθετα, δεν αυτοαναιρείται καθόλου.

Δεν μπορεί να κάνει ούτε καν αυτό. Είναι η επιτομή της ανυπαρξίας. Είναι οι ίδιοι που είναι πάντα. Το ΚΚΕμ-λ που ζητάει “δωρεάν τεστ σε όλους” και το ΜΛΚΚΕ που ζητάει το ακριβώς αντίθετο, “σε όλους δωρεάν τεστ”. Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ίδιοι άνθρωποι που “τον καλό καιρό” το πρωί στέλνουν τα παιδιά τους στα κολλέγια και το βράδυ δίνουν αγώνες στη Βουλή κατά των ιδιωτικών Πανεπιστημίων και σχολείων, τώρα “με τον ιό”, το πρωί κάνουν πορείες, καταλήψεις και συλλαλητήρια και το βράδυ φωνάζουν στα κανάλια για την έξαρση των κρουσμάτων και τις ΜΕΘ. Δεν αυτοαναιρούνται.

Αυτοί είναι. Το εμβόλιο που δεν υπήρχε, το ξεστοκάρισμα, ο Πολάκης, το σποτ λίγο πριν τον Πολάκη, το ΠΑΜΕ, το δωρεάν εμβόλιο που ζητά το Κουκουέ κατηγορώντας τον καπιταλισμό για την πανδημία, οι 22 πορείες μ.ο κάθε μέρα, ο Κουφοντίνας, η δίκη της ΧΑ, το Πολυτεχνείο,οι ΜΕΘ… Το ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ που φωνάζει “παρών” στην Βουλή, λες και το φώναξε στον πίνακα ο δάσκαλος.

Ο ιεραπόστολος Βελό που προτείνει Τελοπόν γιατί δε θέλει να γίνει πειραματόζωο. Και ο Γιάνης που συμφωνεί με το κόμμα του. Εξακολουθούν άπαντες να έχουν πάντα τα ίδια ακριβώς χάλια.

ΥΓ. Εάν τώρα κάποιος δεν πείθεται ούτε από την έρευνα της Public Issue, ούτε από αυτά που ζει και ακούει κάθε μέρα και εξακολουθεί να συγκρίνει αυτή εδώ τη χώρα με οποιαδήποτε άλλη, ας δει αυτό. Την κορονοκόρη. Όλη η “Ιδεολογική Ηγεμονία της Αριστεράς” σε μία μόνο εικόνα. Το “ηθικό πλεονέκτημα” της. Η προσέγγιση της πραγματικότητας από την ελληνική δημοσιογραφία. Κι ας γράψει από 50 φορές τα δύο σχόλια στις δύο εικόνες. Ας δει αυτό:  

kalithanos