Η στενή συνεργασία της Τουρκίας με την Ισπανία στον τομέα των οπλικών συστημάτων ταράζει τα νερά στην Ευρωπαϊκή Ένωση

Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
[email protected],

Μια συμμαχία δεν δημιουργείται με δηλώσεις και διαβεβαιώσεις. Ο βαθμός ανάγκης και συμφέροντος καθορίζει τις αποδόσεις. Από την εποχή του Θουκυδίδη είναι έτσι το παιχνίδι. Κι ύστερα ποιος είναι τόσο αφελής να μην κατανοεί ότι «οι σύμμαχοι αξίζουν για σένα τόσο, όσο αξίζεις εσύ γι’ αυτούς» (Π. Κονδύλης).

Η Τουρκία προφανώς αξίζει για την Ισπανία, εφόσον είναι διατεθειμένη να αγοράζει όπλα. Δεν ήταν η Τουρκία ένας από τους πέντε μεγαλύτερους αποδέκτες ισπανικών όπλων στον κόσμο το 2019;

Δεν ήταν η Ισπανία μία από τις χώρες που αντιτάχθηκαν σε προτάσεις για επιβολή ευρωπαϊκών κυρώσεων στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένης και της πρότασης για εμπάργκο όπλων, για τις προκλήσεις και τις παράνομες γεωτρήσεις στην ανατολική Μεσόγειο;

Οι Ισπανοί σκέφτονται τα δικά τους συμφέροντα και τα δικά τους χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που εμπλέκονται πολύ βαθιά στην τουρκική οικονομία. 

Γνωστά όλα αυτά. Δεν υπάρχουν ιδεολογικά κίνητρα ή εμπόδια. Με Ραχόι ή με Σάντσεθ ίδιες είναι οι αγάντες. Γνωστά όλα αυτά, όπως και των Γερμανών τα νταραβέρια τα εξοπλιστικά. Δεν ξέρω αν θεωρούν και τα ευχάριστα ηθικά ή τα συμφέροντα δίκαια, πάντως, οι Μαδριλένοι δεν κινήθηκαν διαφορετικά ούτε στην Αθήνα τον Μάιο, ούτε στην Άγκυρα τον Νοέμβριο. 

Την περασμένη άνοιξη «μίλησε» η αφωνία του Ισπανού πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μαξίμου, όταν ο οικοδεσπότης αναφέρθηκε «στη συμπεριφορά της Τουρκίας». Προ ημερών στην Άγκυρα «μίλησαν» τα εξοπλιστικά deals, που κυοφορούνται. Και ο Ερντογάν, βέβαια, πανηγυρίζει. To αφήγημα της τουρκικής «απομόνωσης» τρίζει. Η κούρσα των εξοπλισμών άρχισε ήδη.

Εκείνο που προβληματίζει δεν είναι η «ανηθικότητα» της Ισπανίας ή της Γερμανίας. Στο διεθνές εμπορικό δελτίο, άλλωστε, διαχρονικά η ηθική δεν σπάει ταμεία. Όπως θα έλεγε ο Ροΐδης: «Ηθική. Γνησίας, έλλειψις. Imitation υποστηριγμένη».
Εκείνο που προβληματίζει, πάλι, είναι το έλλειμμα στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 

Όχι, μόνο στον τομέα των εξαγωγών πολεμικού υλικού. Ως φαίνεται και στη «Στρατηγική Πυξίδα», κατανάλωσις (λόγων συνοχής) πολλή. Τιμαί σχετικώς μεγάλαι.

Ναυτεμπορική