Ενδυναμωμένη Αποτρεπτική Ισχύς είναι το ζητούμενο για Κύπρο και Ελλάδα

ΠΟΣΟ ΑΡΑΓΕ επωφελώς για τα εθνικά συμφέροντα Ελλάδας και Κύπρου κατορθώνουν οι κυβερνήσεις Αθηνών και Λευκωσίας να αξιοποιούν την παρατεταμένη τα τελευταία χρόνια ρήξη που προκαλεί η νεο-οθωμανική στρατηγική του νεο-σουλτάνου Ερντογάν στις σχέσεις της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, τη Γαλλία, τον Ισραήλ, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και κάποιες εκ των χωρών της ΕΕ;

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ αναφέρεται βεβαίως και στην ποσότητα και στην ποιότητα και στην ταχύτητα επίτευξης των επιδιωκομένων εθνικών ωφελειών και των κερδών της διπλωματικής επιδεξιότητας των δύο κυβερνήσεων, κατά μόνας ή από κοινού.

– Ενδιαφέρει όμως πρωτίστως στη μετρήσιμη υλική διάσταση, της ουσιαστικής ενδυνάμωσης των Συντελεστών Αποτρεπτικής Ισχύος των δύο ελληνικών κρατών. Τα οποία υφίστανται διαρκώς την τουρκική απειλή και τη συνεχιζόμενη επιδρομική κατοχή κυπριακών εδαφών, πολύ προτού η πολιτική Ερντογάν προκαλέσει τη ρήξη των σχέσεων της Τουρκίας με τις άλλες χώρες.

ΜΕΤΡΗΣΙΜΗ υλική διάσταση Ενδυναμωμένης Αποτρεπτικής Ισχύος σημαίνει κυρίως:

Ένα σαφέστατο μέγεθος. Εκείνο το οποίο, επειδή το βλέπει και το μετράει ο εχθρός, ΑΠΟΤΡΕΠΕΤΑΙ από του «να ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου». Διότι φοβάται πως: Εάν πατήσει τη σκανδάλη θα υποστεί πολύ μεγαλύτερες ζημιές από τα κέρδη που ορέγεται και σχεδιάζει. Γι’ αυτό κιόλας επιβάλλεται η δημόσια ΕΠΙΔΕΙΞΗ κάθε ουσιώδους ενδυνάμωσης.

Το μέγεθος της Αποτρεπτικής Ισχύος συναποτελούν πολλοί, σημαντικοί και σπουδαίοι παράγοντες (που το παράγουν) και συντελεστές (που το επιτελούν και το αυξάνουν), με πρώτον και κυριότερο την Στρατιωτική Ισχύ.

ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ λοιπόν ερώτημα χρειάζεται να συνοψισθεί ως εξής:

– Πόσο επαρκέστερα, ταχύτερα και επιδεξιότερα κατορθώνουν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου να ενδυναμώνουν την Στρατιωτική τους Ισχύ, αξιοποιώντας την ευκαιρία (και τη συγκυρία) που, «ελέω του νεο-οθωμανικού, τζιχαντιστικού ισλαμισμού του» προσφέρει ο Ερντογάν, διασαλεύοντας τις προηγουμένως στέρεες παραδοσιακές συμμαχικές σχέσεις της Τουρκίας; Οι οποίες της επέτρεψαν, επί δεκαετίες θωπευόμενη, να συνεχίζει ανενόχλητη και ατιμώρητη τα εγκλήματά της ως Κατακτητής – Επιδρομέας επί 47 ήδη χρόνια στα σκλαβωμένα υπό του Αττίλα της, ελληνικά εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας.

– Και είναι κρισιμότατο για το παρόν και το μέλλον το ζήτημα της στρατιωτικής διάστασης της Αποτρεπτικής Ισχύος του Ελληνισμού, γιά ό,τι πιθανό (ή απίθανο) προκύψει στη ρέουσα και διακυβευόμενη εξέλιξη των σχέσεων της Τουρκίας με όλες τις άλλες δυνάμεις.

– ΕΑΝ, πιθανόν, τα ξαναβρούνε κάποτε ΗΠΑ – Τουρκία, Γαλλία – Τουρκία, Ισραήλ – Τουρκία κ.ο.κ. να έχει ήδη προλάβει ο Ελληνισμός να ενισχύσει επαρκώς τις δικές του αυτόχθονες δυνάμεις, από τις οποίες και μόνον εξαρτάται η δική του ασφάλεια.

– ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΑΤΟ είναι, σε κάθε διαχρονική περίπτωση, να υπενθυμίζεται, – προς συνέχιση αποφυγής – ότι ο μεγαλύτερος εχθρός της Ισχύος του Ελληνισμού υπήρξαν πάντα και μοιραία και τραγικά οι δικοί του Εθνικοί Διχασμοί και τα Εμφύλια Πάθη. Απούσας ευτυχώς μιας τέτοιας ενδο-ελληνικής εθνικής πανούκλας, το κρίσιμο ζήτημα μπορεί, συνοψιζόμενο λακωνικότερα, να διατυπωθεί κι έτσι:

– ΠΟΣΟ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΣ στρατιωτικά, μπορεί και πρέπει, χωρίς χάσιμο χρόνου, να πετύχει να καταστεί ο Ελληνισμός (Ελλάς και Κύπρος) έναντι της τουρκικής απειλής, εκμεταλλευόμενος τάχιστα και αξιοποιώντας υλικότερα τις διακρατικές συνεργασίες τις οποίες κατορθώνουν οι διπλωματικές του προσπάθειες με τις κακοφανισμένες από την πολιτική Ερντογάν χώρες;

– ΥΛΙΚΟΤΕΡΗ εμπράκτως εμπράγματη αύξηση της στρατιωτικής εδυνάμωσης, σημαίνει πολλά και σαφώς συγκεκριμένα πράγματα. Επειγόντως αναγκαία για τον Στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία της Ελλάδας και της Κύπρου. Στα καθήκοντα άμυνας και ασφάλειας που τους ανατέθηκαν στον αέρα, στις θάλασσες και στις στεριές των δύο κρατών.

– ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ αναγκαία για τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των παλαιότερων οπλικών συστημάτων και μέσων που διαθέτει η Εθνική Φρουρά και η ΕΛΔΥΚ στην Κύπρο και οι ελλα-δικές μας Ένοπλες Δυνάμεις στην Ελλάδα. Η επιπλέον πρόσκτηση των καταλληλότερων και αποτελεσματικότερων τεχνολογικά προηγμένων συστημάτων για το «σύγχρονο πεδίο». Ώστε, για παράδειγμα, να μην κοκορεύεται απειλώντας ο Ερντογάν ότι θα εγκαταστήσει στο σκλαβωμένο Λευκόνοικο της Κύπρου, αεροδρόμιο επιθετικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών…

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ προς τη σωστή κατεύθυνση υπήρξαν πολλές, απανωτές και πολλαπλές τα τελευταία χρόνια, με τις στρατιωτικές ασκήσεις που αναπτύσσονται και διακρατικά και πολυεθνικά, από την Ελλάδα και την Κύπρο με τις προειρημένες χώρες.

– Οι ασκήσεις δεν είναι μόνο για την επίδειξη των σπουδαίων αυτών συνεργασιών και των επιτευγμάτων του σχεδιασμού και της υλοποίησής τους. Αλλά, και προπάντων, για την επισήμανση και την καταγραφή των ελλείψεων και των ατελειών τους. Των οποίων επείγει κατά προτεραιότητα η εξάλειψή τους.

Η ΣΥΓΚΥΡΙΑ προσφέρει ευκαιρίες και δυνατότητες. Σοφία, ταχύτητα και αποφασιστικότητα χρειάζεται:

– «’Ωσπου το σίδερον εν’ βραστόν», κατά τη λαϊκή έκφραση.

– Και «ήβρες το σύκον σήκωσ’ το, γιατί σηκώννουν τ’ άλλοι», λέει μια άλλη.

– Για να μην την πάθεις όπως οι ραθυμούσες Πέντε Μωρές Παρθένες της ευαγγελικής παρομοίωσης…

ΤΟ ΕΙΧΕ διδάξει πριν 2.500 χρόνια ο Θουκυδίδης για όσους θελήσουν ν’ αποκτήσουν ορθή και σωτήρια στρατηγική σκέψη και Νικηφόρα αντί Ηττημένα Μυαλά:

Το «προεπιβουλεύειν αυτοίς μάλλον ή αντεπιβουλεύειν» (Α-33,4), με το οποίο συμβούλευσαν το 433 π.Χρ. οι Κερκυραίοι τους Αθηναίους…

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ και οι συγκυρίες προσφέρονται.

Για:

(α) Άξιους και

(β) Ικανούς και

(γ) Πρόθυμους,

στην Αθήνα και στη Λευκωσία.

Λάζαρος. Α. Μαύρος

Σημερινή