Weather Icon

Αρμενία – Το δίλλημα στις αυριανές εκλογές: Ισχύς έναντι δημοκρατίας;

Αρμενία – Το δίλλημα στις αυριανές εκλογές: Ισχύς έναντι δημοκρατίας;

Η Αρμενία είναι άτυχη με τη δημοκρατία. Μετά από 80 χρόνια σοβιετικής δικτατορίας, δεν μπορούσε παρά να γεννήσει μόνο περισσότερο ή λιγότερο αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα, μέχρι την Βελούδινη Επανάσταση, η οποία προσπάθησε να διακόψει αυτή τη μοίρα.

Αλλά η Αρμενία έχει ακόμη λιγότερη τύχη με τους γείτονές της. Η τουρκο-αζερική επίθεση της περασμένης 27ης Σεπτεμβρίου την επέστρεψε βάναυσα στη σκληρή πραγματικότητα του ιστορικού και γεωπολιτικού της δεδομένου. Απλή σύμπτωση; Η ήττα της αντιστοίχισε με την εμπειρία του Πασινιάν.

Βέβαια, όλοι συμφωνούν λίγο πολύ σήμερα: θα ήταν άδικο να φέρει ο πρωθυπουργός την αποκλειστική ευθύνη για αυτή τη στρατιωτική αποτυχία που προκλήθηκε από μια εντελώς άνιση ισορροπία δυνάμεων. Γεγονός παραμένει όμως ότι πολλοί αναρωτιούνται εάν αυτή η «επαναστατική » εμπειρία δεν ήταν ένας συντελεστής πυροδότησης του πολέμου, ή τουλάχιστον ένας επιταχυντής.

Σε κάθε περίπτωση, το μάθημα δεν αφήνει σκιά αμφιβολίας: όλες οι χώρες της πρώην Σοβιετικής εποχής που έχουν αποτολμήσει να εμπνευστούν από το δυτικό μοντέλο, γιατί για αυτό πρόκειται, πλήρωσαν το τίμημα σε όρους εδαφικών απωλειών. Η Γεωργία, η Ουκρανία και σήμερα η Αρμενία. Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω!

Το κόστος είναι φυσικά πιο επώδυνο για την τελευταία, η οποία δεν μπορούσε να οικοδομήσει το κράτος της παρά μόνο στο ένα δέκατο της ιστορικής πατρίδας της, άδεια από τον πληθυσμό της, λόγω γενοκτονίας …

Επομένως, τίθεται το ερώτημα αν, για την Αρμενία, το εθνικό παιχνίδι πρέπει να περάσει από τη δημοκρατική διαδικασία; Ειδικά επειδή οι υποτιθέμενοι σύμμαχοι της χώρας, αυτοί που καθοδήγησαν την πολιτική της σκέψη με πολύ ενίσχυση «soft power», δεν μπορούσαν να κάνουν πολλά για εκείνη σε όρους  «hard power» όταν ζήτησε βοήθεια. Και επειδή, business as usual, τα οικονομικά συμφέροντα ανακτούν, με τη Τουρκία και το Αζερμπαϊτζάν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο Αρμένιος ψηφοφόρος την Κυριακή 20 Ιουνίου μπορεί δίκαια να διστάσει να επαναλάβει το πείραμα Πασινιάν, του οποίου το δημοκρατικό όνειρο γέννησε έναν πατριωτικό εφιάλτη. Σε τελική ανάλυση, οι Τούρκοι εκλέγουν έναν Ερντογάν, οι Ρώσοι έναν Πούτιν, οι Ούγγροι έναν Ορμπάν, οι Ισραηλινοί ψηφίσαν εδώ για πολύ καιρό τον Νετανιάχου, ο οποίος, και εκείνος, αντιμετωπίζει έρευνες και δίκες για διαφθορά, οπότε γιατί οι Αρμένιοι να μην επιλέξουν έναν Κοτσαριάν; Ακόμα κι αν αυτός ο δήθεν «δυνατός άνδρας» γέμισε τις τσέπες του περισσότερο από ό, τι ενίσχυσε το στρατό κατά τη διάρκεια των δύο θητειών του κατά τη διάρκεια των οποίων δεν αντιμετώπισε μεγάλες προκλήσεις. Ακόμα κι αν οφείλει τη βασιλεία του σε «πραξικόπημα στα ανάκτορα» και έπειτα με νοθευμένες εκλογές. Ακόμα κι αν η προεδρία του, μια καρικατούρα του original Πούτιν, είχε ως αποτέλεσμα μια δημογραφική αιμορραγία, προτού καταλήξει σε ένα λουτρό αίματος. Ορισμένοι εν τούτοις θα προσκολληθούν σε αυτό το σωσίβιο σωτηρίας, έλλειψη οτιδήποτε καλύτερου, δεδομένου του οράματός τους για το εθνικό συμφέρον.

Ωστόσο, πρέπει να καταλήξουμε σε αυτόν τον τύπο εθελοντικής δουλείας; 

Μήπως ήρθε τελικά η ώρα της δημοκρατικής ωριμότητας για την Αρμενία; Τι θα αξίζει ένα έθνος που εγκαταλείπεται από τους κατοίκους του επειδή δεν προσέφερε καμία εγγύηση για τα δικαιώματά τους, λίγο σεβασμό για την αξιοπρέπεια τους και κανένα μέλλον για τα παιδιά τους, όπως συνέβαινε πολύ συχνά στα προηγούμενα καθεστώτα; Αξίζει πραγματικά να ανανεωθεί αυτός ο τύπος εμπειρίας;

Μήπως αντίθετα, ήρθε η ώρα να αναλάβουμε συλλογική ευθύνη για τον εαυτό μας και να δώσουμε στους εαυτούς μας τα μέσα για να συνδυάσουμε την ασφάλεια, η οποία φυσικά περνά μέσα από τη ρωσική ομπρέλα, με την οικονομική ανάπτυξη, συνεπώς το άνοιγμα και τις ελευθερίες; Δεν θα ήταν σκόπιμο να βγούμε από τη λογική των πολέμων και να αναλάβουμε τον κίνδυνο, χωρίς αφέλεια, να θέσουμε τα θεμέλια για την ειρήνη; Όλα διασφαλίζοντας παράλληλα την ισορροπία τωνδυνάμεων και φυσικά χωρίς να θυσιάσουμε τη Δημοκρατία του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, ούτε μια ίντσα από ό, τι απομένει από την αρμενική επικράτεια;

Προσπαθώντας να αγγίξει τις καρδιές παρά να φωνάζει δυνατά, ο Χραντ Ντινκ είχε κάνει σε κάθε περίπτωση περισσότερα για την εξέλιξη της νοοτροπίας στην Τουρκία σχετικά με το ζήτημα της γενοκτονίας, παρά από δεκαετίες ρητορικής κλιμάκωσης, όσο νομιμοποιημένες και αν ήταν. «Η  φιλοδοξία για την οποία δεν έχομε τα μέσα υποβολής είναι έγκλημα», έλεγε ο Σατωμπριάν. Όλα αυτά πρέπει ίσως να μελετηθούν. Εάν είναι δυνατόν ήρεμα, χωρίς ταμπού ή αναθέματα. Σε όλα τα στρατόπεδα.

Ara Toranian

από τον Ara Toranian την Πέμπτη 17 Ιουνίου 2021
© armenews.com 2021

Μετάφραση: Κριστιάν Ακκυριά.

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.
Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Facebook

Ακολουθήστε τον Σάββα Καλεντερίδη στο Twitter

Εγγραφείτε στο κανάλι του infognomonpolitics.gr στο Youtube

Εγγραφείτε στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη στο Youtube