Εν όψει Πενταμερούς και όσων θα ακολουθήσουν στην περιοχή

ΟΙ συναντήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη με τον Έλληνα Πρωθυπουργό είναι συχνές. Αυτές που πραγματοποιούνται παραμονές εξελίξεων, όπως η χθεσινή, που έγινε ενόψει της άτυπης Πενταμερούς Διάσκεψης για το Κυπριακό ( 27-29 Απριλίου στη Γενεύη), έχουν περισσότερο χαρακτήρα συντονισμού.  Χρειάζονται, επιβάλλονται να γίνονται, φτάνει προφανώς  να υπάρχει συνέχεια και να διατηρούνται, σε διάφορα επίπεδα, κανάλια επικοινωνίας. Οφείλουμε να αναφέρουμε πως επικοινωνία υπάρχει, τουλάχιστον στο επίπεδο των υπουργείων Εξωτερικών, των πρεσβειών Ελλάδος και Κύπρου. Εκείνο που ενδεχομένως να προέχει είναι να διαμορφώνονται και πολιτικές. Πρέπει, επίσης, να αναφέρουμε πως ένα είναι το θέμα του συντονισμού, που αφορά τη διαχείριση τρεχουσών εξελίξεων και άλλο, προφανώς,  η διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής, που περιλαμβάνει τακτική και στρατηγική.

ΕΛΛΑΔΑ και Κύπρος έχουν να αντιμετωπίσουν την επεκτατική, επιθετική πολιτική της κατοχικής Τουρκίας. Η Άγκυρα αντιμετωπίζει από τη μια ενιαία τον Ελληνισμό ενώ την ίδια ώρα, σε επίπεδο τακτικής «κτυπά» σε δυο μέτωπα χωριστά και παράλληλα. Στην Κύπρο και στο Αιγαίο.  Βιώνουμε την τουρκική συμπεριφορά εδώ και δεκαετίες και την αντιμετωπίζουμε σε διάφορα επίπεδα, στο πεδίο της διπλωματίας. Τόσο η πολιτική της Άγκυρας όσο και η δική μας κρίνεται ασφαλώς εκ του αποτελέσματος. 

Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ της Τουρκίας δεν θα αλλάξει όσο δεν αισθάνεται αποφασιστικές αντιδράσεις και δεν έχει κόστος για τις παράνομες δράσεις της. Αυτό το έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν και το επαναλαμβάνουμε και σήμερα. Τι εργαλεία έχουμε; Πολλοί αναφέρονται στο γεγονός ότι, για παράδειγμα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που Ελλάδα και Κύπρος είναι κράτη-μέλη,  τα πολλά και διαφορετικά συμφέροντα δεν επιτρέπουν μια ενιαία στάση και πολιτική  της Ε.Ε. έναντι της Τουρκίας. Αυτό είναι αλήθεια. Γνωρίζουμε πως δεν ζούμε σε ένα κόσμο «αγγελικά πλασμένο».  Και είναι σαφές πως αυτή η προσέγγιση, μέσα από την οποία αναδεικνύονται τα συμφέροντα, δεν αφορά μόνο την Τουρκία και όσα κάνει σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου. Αφορά κι άλλα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Είναι γι αυτό που δεν υπάρχει επί της ουσίας ενιαία εξωτερική πολιτική της Ε.Ε.

ΕΙΝΑΙ προφανές πως η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει να αντιληφθούν πως θα σηκώσουν μόνες το βάρος της τουρκικής επιθετικότητας. Και όταν αναφερόμαστε στο «μόνες τους», εννοούμε μαζί, από κοινού. Και θα το επαναλάβουμε: Όπως ενιαία αντιμετωπίζει η Τουρκία τον ελληνισμό και ο ελληνισμός θα πρέπει ενιαίος, μαζί, από την Θράκη μέχρι την Κύπρο, να αντιμετωπίσει την κατοχική επεκτατική δύναμη. Εργαλεία αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητα υπάρχουν. Ελλάδα και Κύπρος διαθέτουν στρατηγικά πλεονεκτήματα, που μπορούν να αξιοποιήσουν. 

ΟΙ συναντήσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι -θα το επαναλάβουμε για μια ακόμη φορά- πολύ χρήσιμες και επιβαλλόμενες. Θεωρούμε πως σε αυτές τις συναντήσεις θα πρέπει να γίνονται σε βάθος συζητήσεις με στόχο τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης στρατηγικής του ελληνισμού για την αντιμετώπιση του τουρκικού επεκτατισμού. Η χθεσινή συνάντηση έγινε ενόψει της άτυπης Πενταμερούς. Γι’ αυτό και η συζήτηση της στρατηγικής θα πρέπει να διεξαχθεί σε ειδική σύσκεψη, που ενδεχομένως να γίνει σε δύο φάσεις. Η πρώτη να είναι μεταξύ των δύο ηγετών και η δεύτερη, με τη συμμετοχή και των αρχηγών των κομμάτων, Ελλάδος και Κύπρου. 

Φιλελεύθερος