Μετά από μήνες επίμονου φλερτ για αποκατάσταση των σχέσεων της με το Ισραήλ, η Τουρκία δείχνει το πραγματικό πρόσωπο της εξαπολύοντας συγκαλυμμένες απειλές εναντίον του ΤελΑβιβ με στόχο να υπονομεύσει το νέο πλαίσιο συνεργασίας που έχει διαμορφωθεί στην περιοχή με βασικούς πυλώνες το Ισραήλ, την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αίγυπτο και με την προσθήκη νέων χωρών όπως τα ΗΑΕ και η Σ. Αραβία, με την στήριξη της Γαλλίας και των ΗΠΑ.

Οι χθεσινές απειλές Ερντογάν, τα διπλωματικά διαβήματα σε Ελλάδα και Ισραήλ, και οι αναφορές του τούρκου ηγέτη στη Σ.Αραβία δείχνουν νευρικότητα … 

Το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην περιοχή και δεν αφορά μόνο την ενεργειακή συνεργασία αλλά και την εγκαθίδρυση ενός πλέγματος ασφαλείας και σταθερότητας δεν στρέφεται εναντίον της Τουρκίας αλλά το γεγονός ότι ο αναθεωρητισμός και ο ηγεμονισμός της Ερντογανικής Τουρκίας, που αποτελεί τον σοβαρό αποσταθεροποιητικό παράγοντα στο τόξο Καύκασος -Λιβύη, θέτει εκ των πραγμάτων την Άγκυρα απέναντι στις περιφερειακές αυτές συνεργασίες.

Η Τουρκία με τη διπλωματική νότα που επέδωσε στην Ελλάδα, στην Ε.Ε. και στο Ισραήλ με αφορμή το Μνημόνιο Κατανόησης που υπέγραψαν οι δυο χώρες και η Κύπρος για τον Euroasia Interconnector το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης της Ασίας με την Ευρώπη, παρακάμπτοντας την Τουρκία, δεν ήταν μια απλή διπλωματική κίνηση έκφρασης δυσαρέσκειας. Το υποβρύχιο καλώδιο θα διασυνδέσει τα ηλεκτρικά συστήματα του Ισραήλ, με την Κύπρο και την Ελλάδα και είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό έργο.

Όμως η Τουρκία με την κίνηση της δείχνει ότι πλέον είναι έτοιμη και πάλι ακόμη και για σύγκρουση με το Ισραήλ εφόσον το μέχρι τώρα «παιγνιδι», δεν της έχει βγει.

Η Τουρκία επιμένει να διεκδικεί τον έλεγχο της διασύνδεσης του Ισραήλ με την Ευρώπη, άλλοτε διεκδικώντας αγωγό φυσικού αερίου που θα περνά από το έδαφος της για να μεταφέρει το ισραηλινό αέριο στην Ευρώπη, άλλοτε όπως με το τελευταίο επεισόδιο, να έχει η ίδια τον έλεγχο της μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας προς την Ευρώπη από το Ισραήλ, θεωρώντας ότι το καλώδιο θα τοποθετηθεί στον βυθό της «υφαλοκρηπίδας» της.

Στέλνει επίσης το μήνυμα ότι διεκδικεί να έχει και τον έλεγχο της εξόδου του Ισραήλ προς την Ανατολική Μεσόγειο, αντιδρώντας έτσι και στη στρατιωτική συνεργασία του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο.

Η Τουρκία φοβάται ότι η προώθηση του έργου του Euroasia Interconnector (ενώ έχει προηγηθεί και η Συμφωνία για τον East Med pipeline) θα ακυρώσει στην πράξη τις διεκδικήσεις της στην Ανατολική Μεσόγειο και θα εξουδετερώσει το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.

Στα διεθνή ύδατα, εκτός υφαλοκρηπίδας, η τοποθέτηση αγωγών και καλωδίων είναι ελεύθερη ,ακόμη και εντός υφαλοκρηπίδας απλώς απαιτείται η γνωστοποίηση στο παράκτιο κράτος για την όδευση του αγωγού ή του καλωδίου που τοποθετείται και από τρίτα κράτη, και το παράκτιο κράτος μπορεί να ζητήσει αλλαγές σε αυτή τη χάραξη. Όμως στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δυτικά της Κυπριακής ΑΟΖ (την οποία η Τουρκία δεν αναγνωρίζει)υπάρχει μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα μέχρι του σημείου του 28ου Μεσημβρινού που ορίζεται η ελληνική υφαλοκρηπίδα βάσει της Συμφωνίας Ελλάδας-Αιγύπτου. Η Τουρκία απαιτεί γνωστοποίηση για το καλώδιο η και αίτηση για έγκριση από τις τουρκικές Αρχές των εργασιών του καλωδίου ,επικαλούμενη πρακτικά την κίβδηλη υφαλοκρηπίδα που θεωρεί τουρκική, βάσει του Τουρκολιβυκού Μνημονίου.

Στο σημείο αυτό προκύπτει ένα σοβαρό πρόβλημα, καθώς η Ελλάδα, η Κύπρος, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Συρία έχουν δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζουν το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.

Η Τουρκία όλο το προηγούμενο διάστημα επιχειρεί να αποτρέψει την δημιουργία αυτού του διευρυμένου πλαισίου συνεργασίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου γνωρίζοντας ότι αυτό θα αποτελέσει ανάχωμα στις αποσταθεροποιητικές και επεκτατικές βλέψεις της .

Για τη συνέχεια Liberal