Από τη μια βάζουν από την άλλη τα βγάζουν. Τα κρατικά λεφτόδεντρα “κάρπισαν” 24 δισ. το 2020. Η “σοδειά” του 2021 στα μισά. Είναι από λεφτοπούρναρα…

Και τα άλλα. Εκείνα που θα βγουν από τσέπες της Ευρώπης για να μπουν στις δικές μας (προσώρας τουλάχιστον) είναι 5,5 δισ.

Άντε και σε καλή μεριά, τα επιδόματα. Να μας ζήσει και να μακροημερεύει η επιδοματική πολιτική της ελληνικής σοβιετίας…   

Της αθάνατης ελληνικής σοβιετίας που μπαίνει φέτος στα 47 χρόνια και κατά πώς φαίνεται, θα τον πιάσει τον μισό αιώνα.

Με εκλογές, το 2023, ποιος τολμάει να μιλήσει για αποκρατικοποίηση. Να πουλήσει έστω και τα κοτέτσια…, που παρουσιάζουμε για κρατική βιομηχανία.

Άρα γιατί να μην κρατήσει περισσότερο από μισό αιώνα. Έτσι και αλλιώς η δική μας σοβιετία δεν καταλαβαίνει ούτε από φιλελεύθερες ιδέες. Ούτε από τα σιχαμερά… μείγματα στην οικονομία που ακολουθούν οι παλαιομοδίτικες… βιομηχανικές χώρες της άλλης Ευρώπης. 

Ακλόνητο κράτος μας στα δύο τρίτα της οικονομίας. Και σε ύψος και σε βάθος. Κρατικά μονοπώλια στην ενέργεια. Κρατικά τα νερά. Κρατική η εκμετάλλευση στο υπέδαφος. Κρατικές συγκοινωνίες. Κρατικά τα αμυντικά συστήματα (ό,τι τέλος πάντων λέμε ντόπια αμυντικά συστήματα…). Μέχρι και η ζάχαρη αν χρειαστεί ξανά…

Ποιος βλάξ μίλησε για αποκρατικοποιήσεις. Οι δανειστές; Άφησέ τους να λένε. Κουτόφραγκοι και γραφειοκράτες είναι. Η τρόικα; Άφησέ την και αυτή. Της έδωσαν ένα ακαταλαβίστικο ονοματάκι “θεσμοί”. Την έβαλαν και στο Χίλτον για καφέ… Και την έδιωξαν (έτσι νομίζουν) μαζί με τα μνημόνια (όπως επίσης νομίζουν). 

Μας έχουν δώσει, λέει, μια λίστα με προαπαιτούμενα και τη λίστα την ελέγχουν,  λέει, κάθε χρόνο όταν τους στέλνουμε την έκθεση για την οικονομία μας να την εγκρίνουν; Και τι μ’ αυτό;

Κρατάνε ή δεν κρατάνε οι πολιτικοί (όλοι οι πολιτικοί) τα κρατικά μονοπώλια σε όλους τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας; Τα κρατάνε ακόμη και σήμερα που είμαστε έξω από τα μνημόνια!!

Κρατάνε ή δεν κρατάνε τα “στιβαρά πολιτικά και κομματικά χέρια” τους κρατικούς υπαλλήλους εξασφαλίζοντας,  με τον τρόπο αυτό, δουλειά με ακλόνητους μισθούς (πληρωμένους στην ώρα τους) στους μισούς από τους πραγματικά εργαζόμενους στη χώρα; 

Κρατάνε ή δεν κρατάνε από κυβέρνηση σε κυβέρνηση και από κόμμα σε κόμμα (ούτε τα κομματικά δεκανίκια…, της Βουλής εξαιρούνται σ’ αυτό) τη “σκυτάλη” της επιδοματικής πολιτικής για τους 880.000 άνεργους (πάνω από 1.000.000 αν μετρηθούν σωστά στην αγορά εργασίας) και για όσους δουλεύσουν στους μικρούς και πολύ μικρούς,  που είναι οι άλλοι μισοί εργαζόμενοι της χώρας;

Για τη συνέχεια Capital