“Σάλπισε” ανασχηματισμό” κατά τη γενική πεποίθηση που επικρατεί! Από την Παρασκευή το μεσημέρι, ξεκίνησε μια άνευ προηγουμένου φημολογία, με μια ειδοποιό διαφορά σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη φορά: Δεν προερχόταν από δημοσιογραφικούς, αλλά από πολιτικούς κύκλους! Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι την προηγούμενη φορά τα σενάρια στερούνταν υπόστασης. Σημαίνει απλά, ότι το Μέγαρο Μαξίμου έλαβε την απόφαση να μην προχωρήσει!

Η φημολογία αυτή θέλει τον πρωθυπουργό να δίνει το πράσινο φως για την ανακοίνωση του νέου κυβερνητικού σχήματος τη Δευτέρα ή την Τρίτη, το αργότερο. Ωστόσο, από σήμερα το πρωί, ξεκίνησε νέος κύκλος φημολογίας, η οποία θέλει τις ανακοινώσεις να γίνονται πιθανόν και αύριο Κυριακή!

Θέλετε τον λόγο; Είναι αμιγώς επικοινωνιακός. Η ανακοίνωση των μέτρων σκληρότατου εβδομαδιαίου “lockdown” δεν κάνουν καλό “γκελ” στην κοινωνία. Οπότε, ακολουθώντας τις συμβουλές επικοινωνιολόγων, ο ανασχηματισμός θα χρησιμοποιηθεί για τη “νόθευση” του αρνητικού μηνύματος στην κοινωνία! Με απλά λόγια, μια βδομάδα είναι, θα περάσει! Δυο-τρεις μέρες να ασχοληθούμε με τα του ανασχηματισμού, τον φάγαμε τον γάιδαρο…

Κάναμε λοιπόν το δικό μας ρεπορτάζ, επιχειρώντας να διερευνήσουμε τις “πληροφορίες” που διακινούνται σε διάφορους κύκλους. Αναρωτιέστε για ποιον λόγο οι πληροφορίες βρίσκονται εντός εισαγωγικών; Μα διότι συνήθως πρόκειται για λιγότερο ή περισσότερο λογικές σκέψεις “κύκλων”, έμπειρων στα περί των πολιτικών εξελίξεων εντός της χώρας!

Εν ολίγοις, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όποιος μας κλείνει το μάτι ισχυριζόμενος ότι έχει “πληροφόρηση από μέσα” για το τι σκέπτεται ο πρωθυπουργός, συνήθως πουλάει “φούμαρα”! Ας μην αφήσουμε εκτός και την κακή δημοσιογραφική συνήθεια αξιοποίησης της συγκυρίας για λόγους δημοσίων σχέσεων. Οι οποίες έχουν διάφορες διαστάσεις!

Για παράδειγμα, αυτό που καταλαβαίνει ευκολότερα κανείς είναι το να πεις “ο κύριος -ή κυρία- τάδε είναι αμετακίνητος(η)” ή εναλλακτικά “είναι… σιγουράκι” στον ανασχηματισμό αφού είναι: πετυχημένος, βαρύ πυροβολικό, “σκυλί” στη δουλειά (εμείς ακόμα… σκύλο που να διακρίνεται στη δουλειά έχουμε βρει μόνο τους εκπαιδευμένους στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας)! Συνήθως στην Ελλάδα επικρατούν οι αδέσποτοι…

Ο ΤΟΜΕΑΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Είναι απολύτως φυσιολογικό το “DP” να προσεγγίζει το ζήτημα αυτό υπό την οπτική γωνία της εθνικής ασφάλειας. Ξεκινώντας από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, όλα δείχνουν ότι το δίδυμο του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη με τον Αντώνη Οικονόμου παραμένει αμετακίνητο. Οι “φαρμακόγλωσσες” διακινούν ότι αυτό είναι φυσιολογικό, λόγω της προέλευσής τους από τον χώρο του παλαιού ΠΑΣΟΚ, ΚΙΝΑΛ σήμερα.

Ό,τι καλό κάνουν το καρπώνεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η οποία διεμβολίζει έτσι και τον πολυπόθητο χώρο του πολιτικού Κέντρου. Αν πάλι δεν τα καταφέρουν κάπου, τότε οι συνέπειες επιμερίζονται ανάμεσα στους δυο χώρους πολιτικούς χώρους που εν μέρει συμπορεύονται. Τουλάχιστον στο μυαλό της κοινωνίας που αντιλαμβάνεται τον διχασμό του τέως ΠΑΣΟΚ και το αλληθώρισμα προς τα δεξιά και τα αριστερά την ίδια στιγμή.

Στο υπουργείο Εξωτερικών, όλα δείχνουν ότι ο Νίκος Δένδιας παραμένει αμετακίνητος, παρά τα αρκετά προβλήματα που φέρονται να υπάρχουν στις σχέσεις του με το Μέγαρο Μαξίμου για το δέον γενέσθαι στα καυτά θέματα της εξωτερικής πολιτικής. Δεδομένων των συνθηκών, αλλά και με ανοιχτή -θεωρητικά- την προοπτική εκλογικής αναμέτρησης μέχρι το φθινόπωρο, ενδεχόμενη απομάκρυνσή του θα προκαλούσε περισσότερα προβλήματα από αυτά που θα έλυνε για τον πρωθυπουργό.

Δεν ισχύει το ίδιο για τις θέσεις των υφυπουργών, καθώς ακούγονται ονόματα προβεβλημένων τηλεοπτικά στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής προσώπων, όπως ο καθηγητής Δημήτρης Καιρίδης, για την ανάληψη κάποιου χαρτοφυλακίου. Πολλοί υποπτεύονται ότι τέτοια κίνηση θα αποτελούσε απόπειρα αντιστάθμισης της παραμονής Δένδια στο ΥΠΕΞ, καθώς η συνολικότερη οπτική τους στα ελληνοτουρκικά ήταν πάντα η “συνδιαλλαγή”.

Επειδή όμως εδώ και έναν χρόνο έχει γίνει της μόδας η έννοια της “αποτροπής” (deterrence), την οποία… ανάθεμα κι αν την κατανοούν επαρκώς όσοι την χρησιμοποιούν “στο γυαλί”, επεβλήθη “προσαρμογή” της ρητορικής σε διάφορους. Είναι οι ίδιοι που παλαιότερα στις προσωπικές τους συζητήσεις και όχι μόνο, δεν δίσταζαν να ξιφουλκούν εναντίον όσων φώναζαν για την αδιαφορία – αφασία του πολιτικού συστήματος για την άμυνα της χώρας. Όταν οι εξελίξεις εξέθεσαν την ανοησία των απόψεών τους, έσπευσαν να προσαρμοστούν.

Στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας μοιάζει επίσης αμετακίνητος ο Νίκος Παναγιωτόπουλος. Από τη μία έχει αναντίρρητα μια σοβαρή και μετρημένη σε γενικές γραμμές παρουσία. Ουδείς επίσης αμφισβητεί την ικανότητα και την ευφυΐα του ανδρός. Οι ενστάσεις που αφορούν στην πυγμή με την οποία διοίκησε όλο αυτό το διάστημα το υπουργείο του δεν δείχνουν να έχουν βαρύνει στη ζυγαριά.

Αφενός λόγω της κατάστασης με την Τουρκία και αφετέρου διότι του πιστώνεται η εξαιρετική επιμέλεια που επέδειξε στο να αποφύγει να δημιουργήσει εσωτερικά προβλήματα στην κυβέρνηση. Έστω καταβάλλοντας προσωπικό κόστος. Σε περίπτωση παραμονής, αυτό μπορεί να αλλάξει. Αφενός διότι πολλά ακούγονται για τις υπόλοιπες θέσεις στο υπουργείο και αφετέρου διότι όποιος θεωρεί ότι η κατάσταση δεν είναι επακριβώς γνωστή στο Μέγαρο Μαξίμου, απλώς σφάλει.

Λάθη έχουν γίνει, όμως βασική προϋπόθεση για να γίνει προσπάθεια αντιμετώπισής τους και διόρθωσης της πορείας, είναι το να αποκατασταθεί η εσωτερική τάξη, να δοθούν ξεκάθαρες εντολές… από το “επιτελικό κράτος”, ώστε καθένας να γνωρίζει τα περιθώρια κινήσεων και ανάπτυξης πρωτοβουλιών.

Διότι ακόμα κι όταν πρόβλημα ουσιαστικό δεν υπάρχει, είναι εξαιρετικά εύκολο μια διαρροή να εξελιχθεί δημοσιογραφικά “από τρίχα τριχιά”. Η κεντρική παρέμβαση μπορεί να αποκαταστήσει την εικόνα και όλα να φαντάζουν και να είναι πολύ πιο φυσιολογικά.

Ο υφυπουργός Αλκιβιάδης Στεφανής, φέρεται με βάση όλες τις πληροφορίες είτε υπό μετακίνηση είτε να αποχωρεί συνολικά από το κυβερνητικό σχήμα. Ουδείς αμφισβητεί την εργατικότητά του, όμως του καταλογίζεται από διάφορες πλευρές μεγαλύτερη του θεμιτού εμπλοκή σε εξοπλιστικά προγράμματα.

Μια “ανάποδη ανάγνωση”, ασφαλώς θα άφηνε ανοικτό το ενδεχόμενο να επιχειρηθεί να του φορτωθούν κυβερνητικές αστοχίες -που δεν είναι και λίγες- στον εξοπλιστικό τομέα. Ως ανώτατος αξιωματικός, όφειλε να ενημερώνει και να επιμένει περισσότερο για τη σημασία της επιχειρησιακής καταλληλότητας των συστημάτων που επιλέγονται, ώστε εν συνεχεία να αξιοποιούνται στο επίπεδο της “στρατιωτικής διπλωματίας”.

Η ενδιαφέρουσα συνέχεια στο defencepoint.gr