Η Μονή Αγίου Νικολάου είναι ενοριακή. Ιστορικά, δεν είναι γνωστό πότε ιδρύθηκε ακριβώς. Χρονολογείται ωστόσο πριν απ’ το 16ο αιώνα.

Ο καθηγητής της Θεολογίας Δ. Ευαγγελίδης γράφει για τον Άγιο Νικόλαο:
«Όχι μακράν της Δίβρεως κείται η Βυζαντινή μονή του Αγίου Νικολάου».

Ένα απολεσθέν χειρόγραφο που υπήρχε στο μουσείο του χωριού αναφέρονταν τα εξής:
«Έτος 1428, ο Άι Νικόλας έχει 20 στρέμματα με βρίζα και 20 στρέμματα αμπέλια. Πληρώνει φόρο 30 ακτσιε. Το χωριό έχει 124 οικογένειες, από τις οποίες οι 24 οικοδεσπότες είναι ανύπαντροι».

Η Μονή είναι ξακουστή για τα Άγια Λείψανα. Αυτά υπήρχαν στη Μονή, γνωστά για θεραπευτικές ικανότητες.

Γι΄αυτό τα παίρνανε στα σπίτια για αρρώστους για δαιμονισμένους ή για μικρά παιδιά.
Τα άγια λείψανα αποτελούνται από μια ορθογώνια ορειχάλκινη λάρνακα διαστάσεων 17 Χ 14 Χ 3,5 εκ., η οποία στο καπάκι έχει ρομβοειδή ασημένια παράσταση της σταύρωσης.Η λειψανοθήκη είναι ασημένια, με ωραία σκαλιστά.

Περιέχει 4 κύκλους σταυροειδώς με οπές και στο κέντρο μια οπή με σχήμα καμάρας.
Στο κέντρο από πάνω προς τα κάτω είναι σκαλισμένα τα ονόματα τριών αγίων: Μεγαλομάρτυρος Μερκουρίου, Νικολάου και Ελευθερίου. Αριστερά Χαραλάμπους και δεξιά Κιρίκου. Δηλαδή οι πέντε οπές θα συμβολίζουν τους πέντε αγίους. Η οστεοθήκη είναι ερμητικά κλεισμένη, μόνο με το κούνημα γίνεται αντιληπτή η ύπαρξη οστών. Τα κειμήλια συνοδεύονται από ασημένιο σταυρό μήκους 17 εκ.

Ψάλλει: Λεωνίδας Παππάς