ΜΕΤΑ από μαραθώνιες συζητήσεις, μακρές διαβουλεύσεις, οι οποίες προηγήθηκαν της συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (10 και 11 Δεκεμβρίου), η Ε.Ε. αποφάσισε να μην επιβάλλει κυρώσεις κατά της κατοχικής Τουρκίας. 

Όπως έγινε γνωστό -και ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο- την προσπάθεια να παραμείνει στο απυρόβλητο το καθεστώς Ερντογάν,  συντόνιζε η καγκελάριος της Γερμανίας, Άνγκελα Μέρκελ, η χώρα της οποίας προεδρεύει αυτό το εξάμηνο ( μέχρι το τέλος Δεκεμβρίου) της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλευρό της Γερμανίας ήταν η Ισπανία, η Ιταλία και η Μάλτα. Αυτές οι χώρες αντί να σταθούν δίπλα σε εταίρους τους, δίπλα στην Ελλάδα και την Κύπρο, που δέχονται επιθέσεις από την Τουρκία, επέλεξαν να προστατεύσουν το ισλαμοφασιστικό καθεστώς της Άγκυρας. 

ΣΥΜΦΩΝΑ, λοιπόν, με το επίσημο κείμενο των Συμπερασμάτων, υπήρξε διεύρυνση της κυπριακής λίστας για «παράνομες δραστηριότητες γεωτρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο» -και όχι μόνο στην Κύπρο- και γι’ αυτό μάλιστα δίνεται η εντολή στον Ύπατο Εκπρόσωπο να «επεκτείνει τον σκοπό της κυπριακής λίστας. Αυτή η συγκεκριμένη αναφορά περιλαμβάνεται και σε προηγούμενες αποφάσεις. Σε σχέση με την Ελλάδα, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο «κρύφθηκε» πίσω από το γεγονός ότι το τουρκικό ερευνητικό σκάφος «Όρουτς Ρέις» αποσύρθηκε -προσωρινά- από την ελληνική θαλάσσια περιοχή. Και είναι προφανώς ότι ως αποτέλεσμα τούτου, δεν υπήρξαν αναφορές για την Ελλάδα, οι οποίες να καυτηριάζουν τη στάση της Άγκυρας για τις παράνομες δράσεις στις ελληνικές περιοχές. Πέραν, βέβαια, από το γεγονός ότι η Αθήνα αντιμετωπίζει ένα ακόμη πρόβλημα. Το γεγονός ότι δεν έχει οριοθετήσει θαλάσσιες ζώνες με τα γειτονικά της κράτη. 

ΕΙΝΑΙ σαφές πως η απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου καλύπτει τις τουρκικές παρανομίες και παράλληλα κάνει ανοίγματα προς την Άγκυρα για συνεργασία. Αναφέρει επί τούτου ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε ότι η ΕΕ έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη μιας συνεργασίας και μιας αμοιβαία επωφελούς σχέσης με την Τουρκία. Η προσφορά για μια θετική ατζέντα ΕΕ-Τουρκίας παραμένει στο τραπέζι, εάν η Τουρκία επιθυμεί να προωθήσει μια πραγματική εταιρική σχέση με την ΕΕ και τα κράτη μέλη της και να επιλύσει τις διαφορές μέσω του διαλόγου και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο». Καλύτερη διατύπωση για την κατοχική Τουρκία δεν μπορούσε να υπάρξει. Και παρανομεί και δέχεται «επίθεση φιλίας».

ΑΞΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ το περιεχόμενων των Συμπερασμάτων, διαπιστώνουμε ότι δυστυχώς η Κύπρος και η Ελλάδα δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν το αυτονόητο. Περισσότερο η Αθήνα, που δεν εξασφάλισε οτιδήποτε από τα όσα διεκδίκησε. Αλλά και η Κύπρος, διασφάλισε προηγούμενες εν πολλοίς αποφάσεις, που επιβεβαιώνουν ότι η Τουρκία δρα παράνομα στην κυπριακή ΑΟΖ. Ωστόσο, είναι προφανές πως η  Αθήνα και η Λευκωσία δεν πέτυχαν να εκφραστεί στην πράξη η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν το αυτονόητο: Πως όταν ένα κράτος-μέλος δέχεται επίθεση, ενεργοποιείται αυτόματα η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Η Ένωση έχει πολλά εργαλεία για να επαναφέρει σε τάξη την επεκτατική Τουρκία. Ωστόσο, τα μεγάλα και τα μικρά συμφέροντα λειτουργούν αποτρεπτικά. Η Άγκυρα δεν έχει λόγους πλέον να μην συνεχίσει την επεκτατική, επιθετική της πολιτική σε βάρος της Ελλάδος και της Κύπρου. Έχει εξασφαλίσει την άδεια της Ένωσης.