Του Κώστα Στούπα 

Αν η Τουρκία επιθυμεί να κερδίσει μια “θερμή” αναμέτρηση με την Ελλάδα πριν ξεκινήσει πρέπει να έχει φροντίσει να συναντήσει όσο το δυνατόν μικρότερη αντίδραση και αντίσταση.

Πέρα από τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση, το ηθικό, η ψυχολογία και οι πεποιθήσεις των ενόπλων δυνάμεων και της ελληνικής κοινωνίας θα παίξουν  καθοριστικό ρόλο.

Μερικά από τα  ισχυρά χαρτιά της Ελλάδας απέναντι στην πολύ μεγαλύτερη και ισχυρότερη Τουρκία είναι οι  σχέσεις με το  ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την  Ε.Ε., τη  Γαλλία και προφανώς τα συμπληρωματικά και παραπληρωματικά μέτωπα με Ισραήλ, Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία, Η.Α.Ε. κλπ. 

Οποιαδήποτε διάρρηξη ή καθυστέρηση ολοκλήρωσης  αυτών των συμμετοχών και συμμαχιών αντίβαρων της Ελλάδας θα είναι σε όφελος όσων την επιβουλεύονται…

Φυσικά όποιος θέλει να καταστρέψει τις συμμαχίες της Ελλάδας εκ των έσω, θα συγκαλύψει τα θετικά τους σημεία ενώ θα εστιάσει και θα μεγεθύνει τα αρνητικά.

Θα φροντίσει π.χ. να διαμορφώσει στην ελληνική γνώμη αντιρρήσεις για τη συνεργασία με χώρες όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ ή η Σαουδική Αραβία τονίζοντας ζητήματα στα οποία αυτή είναι ευαίσθητη.

Για την Αίγυπτο π.χ. θα υπάρξουν δημοσιεύματα για το γεγονός πως έχει μια κυβέρνηση που δεν πληροί τις προδιαγραφές των δημοκρατιών, για το Ισραήλ πως καταπατά τα δικαιώματα των Παλαιστινίων και για την Ε.Ε. πως είναι ένας μηχανισμός ελέγχου της Ευρώπης από τη Γερμανία που απομυζά τις άλλες χώρες και ιδίως τις περιφερειακές. Αν δεν υπάρχει κάποιο αδύνατο σημείο όπως στη σχέση με τη Γαλλία, θα χαρακτηρίσει απλά τον Μακρόν αποικιοκράτη,  τρελό και ισλαμοφοβικό…

Σας φαίνονται όλα αυτά τραβηγμένα και παράλογα;

Πριν λίγες μέρες όταν ο πρόεδρος της Αιγύπτου επισκεπτόταν την Ελλάδα, σε ελληνικά μέσα ενημέρωσης διάβασα άρθρα σαν αυτό με το παρακάτω: “Κοινοί δολοφόνοι Sisi και Haftar σκοτώνουν αδιάκριτα – Τι συμβαίνει σε Αίγυπτο, Λιβύη;“

Το πιθανότερο είναι πως πρόκειται για αλήθειες αλλά η διασπορά τους στην ελληνική κοινή γνώμη σε αυτή τη χρονική περίοδο εκτός από την επίρρωση κάποιας αντιπολιτευτικής διάθεσης ή το τίναγμα της αχλαδιάς με τα “κλικ” ενδέχεται να έχει και άλλες σκοπιμότητες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το καθεστώς του Καΐρου απέχει από αυτό που στην Ευρώπη θεωρούμε δημοκρατία, όπως συμβαίνει άλλωστε και στα περισσότερα καθεστώτα της περιοχής πλην Ισραήλ, της Τουρκίας πλέον συμπεριλαμβανομένης.

Η μεγάλη εικόνα…

Η μεγάλη εικόνα των διεργασιών που βρίσκονται σε εξέλιξη αφορά την προσπάθεια της Τουρκίας (με την αρωγή της Ρωσίας) να αναστήσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Τουρκία και Ρωσία βρίσκονται σε εμπόλεμες ζώνες σε εμφυλίους στη Λιβύη, τη Συρία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ όπου αν και αντίπαλοι μοιράζονται τα οφέλη της παρουσίας τους εκεί. Η Ρωσία πρόσφατα προσάρτησε την Κριμαία και έχει λάβει ενεργό ρόλο στην αποσταθεροποίηση και προσπάθεια συνολικότερης αποσταθεροποίησης της Ουκρανίας και άλλων χωρών της πρώην ΕΣΣΔ.

Ρωσία και Τουρκία διαβλέπουν (αλλά και επιδιώκουν με υβριδικές μεθόδους) τον περαιτέρω  διχασμό και  αποδυνάμωση των ΗΠΑ καθώς και την αδυναμία της Ε.Ε. να αποκτήσει ενιαία πολιτική και αμυντική υπόσταση. Αυτά στην προσπάθεια να αναστήσουν τις παλιές αυτοκρατορίες τους και να καταστούν υπολογίσιμες δυνάμεις.

Στα πλαίσια αυτά διαπράττουν προπαγάνδα αλλά και “δολοφονίες” χαρακτήρων. Δηλαδή, διαβάλουν στην κοινή γνώμη των χωρών τους αυτούς που θεωρούν αντίπαλους ενώ παράλληλα  προωθούν αυτούς που θεωρούν πως θα βοηθήσουν το έργο τους.

Η  Τουρκία, μετά την εισβολή στη Συρία και την παρουσία στη Λιβύη και τον Καύκασο προβάλλει διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας στην οποία ασκεί πιέσεις τόσο στον Έβρο μέσω υβριδικών μεθόδων όσο και στη Ν.Α. Μεσόγειο. Είναι θέμα χρόνου να ακουστούν οι κατά τόπους μουσουλμανικές κοινότητες στη χώρα μας.

Για τη συνέχεια Capital