Οι νεότερης ηλικίας ηγέτες φαίνεται πως ενδιαφέρονται περισσότερο να εδραιωθούν παρά να έχουν ειρήνη. Ο ρόλος των νέων και των γυναικών και πώς θα μπορούσε να καλλιεργηθεί ένα κλίμα συνύπαρξης στην περιοχή.

Ο θάνατος δύο ειρηνοποιών του Περσικού Κόλπου φέτος αποτελεί κακό οιωνό για τη μαστιζόμενη από τους πολέμους Μέση Ανατολή, όπου οι συγκρούσεις ήταν το χαρακτηριστικό της δεκαετίας που ακολούθησε την Αραβική Άνοιξη.

Ο σεΐχης Sabah, ο εμίρης του Κουβέιτ από το 2006, ο οποίος πέθανε τον περασμένο μήνα σε ηλικία 91 ετών, επιδίωξε να επιλύσει περιφερειακές συγκρούσεις στον μισό αιώνα που πέρασε, διαμορφώνοντας εξωτερική πολιτική στο πιο δημοκρατικό κράτος του Κόλπου.

Όταν η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα πρωτοστάτησαν του εμπορικού και ταξιδιωτικού εμπάργκο στο Κατάρ, κατηγορώντας την Ντόχα ότι υποθάλπει τον εξτρεμισμό, ο γηραιός πολιτικός άνδρας σεΐχης Sabah ενδύθηκε τον παραδοσιακό του μανδύα του μεσολαβητή, πηγαίνοντας από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα, επιδιώκοντας να αποκαταστήσει την ενότητα εντός του εξαμελούς Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου.

Η διαμάχη κράτησε περισσότερο από τις προσπάθειές του για επίλυσή της, ωστόσο ο σεΐχης Sabah ισχυρίστηκε πως η μεσολάβηση είχε τουλάχιστον αποτρέψει μια στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των γειτονικών χωρών στον Κόλπο, που κάποτε αποκαλούνταν «αδελφά κράτη» αλλά τώρα εμπλέκονται σε δηλητηριώδεις εκστρατείες λάσπης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Ο εκλιπών σουλτάνος του Ομάν Qaboos, ο οποίος πέθανε τον Ιανουάριο, διατηρούσε καλές σχέσεις με το Ιράν εντός του Συμβουλίου Συνεργασίας του Κόλπου. Έτεινε χείρα φιλίας προς το Ισραήλ πολύ πριν τα ΗΑΕ και το Μπαχρέιν υπογράψουν τις συμφωνίες ομαλοποίησης των σχέσεων με το Ισραήλ, για τις οποίες μεσολάβησε η κυβέρνηση Τραμπ, υποστηρίζοντας τη νεότερη γενιά ηγετών στο Ριάντ και το Άμπου Ντάμπι.

«Η περιοχή έχει χάσει δυο μακροχρόνιους μεσολαβητές και οι νεότερης ηλικίας ηγέτες που έχουν ήδη αναλάβει τα ηνία σε άλλες χώρες του Κόλπου φαίνονται συχνά να ενδιαφέρονται περισσότερο να εδραιωθούν, ιδιαίτερα στρατιωτικά, παρά να κάνουν ειρήνη», σχολίαζε η αναλύτρια Jane Kinninmont. «Έχουν μπερδέψει τον διάλογο και τον συμβιβασμό με την αδυναμία».

Οι ρίζες αυτής της νέας εποχής είναι η Αραβική Άνοιξη. Φοβούμενες την αμφιθυμία των ΗΠΑ, οι συντηρητικές μοναρχίες του Κόλπου έκαναν επίδειξη στρατιωτικής και δημοσιονομικής δύναμης την τελευταία δεκαετία, για να αντισταθμίσουν το αυξανόμενο κύμα του πολιτικού Ισλάμ, μιας υπαρξιακής απειλής για τη βασιζόμενη στις φυλές διακυβέρνησή τους.

Η ισχυρή συμμαχία της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ, που πρόσφατα πέρασε από τη συνάντηση που είχαν τα «μεγάλα πνεύματα» του διαδόχου πρίγκιπα του Άμπου Ντάμπι Mohammed bin Zayed al-Nahyan και του νεαρού Σαουδάραβα ομολόγου του Mohammed bin Salman, επιτάχυνε τον περιφερειακό τυχοδιωκτισμό στη Λιβύη και την Υεμένη.

Για τη συνέχεια Euro2Day