Ξένια Τούρκη   

Ας φανταστούμε την εξής σκηνή: Μια γυναίκα καταγγέλλει στην οικογένειά της πως ο σύζυγός της την κακοποιεί και πως καταπατά τα δικαιώματά της. Τους λέει πως συνεχώς έχει παράπονα από αυτόν, καθώς την υποβιβάζει, και πως με κάθε τρόπο προσπαθεί να την υπονομεύσει. Η οικογένεια της λέει πως έχει δίκαιο αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Ο δε πατέρας της απαντά πως αναγνωρίζει πως ο σύζυγος είναι ένας άξεστος νταής αλλά προηγούνται οι μπίζνες που έχει μαζί του.

Παρόμοια εικόνα βλέπουμε και στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή. Έχουμε την Κύπρο και την Ελλάδα να καταγγέλλουν στην ευρωπαϊκή τους οικογένεια πως η Τουρκία παραβιάζει τα δικαιώματα και την κυριαρχία τους. Η ΕΕ λέει πως έχουν δίκαιο αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η Γερμανία απαντά πως οι μπίζνες uber alles. Δυστυχώς, το σκηνικό αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε και τώρα, παρά την ένταση που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αθήνα και Λευκωσία πιέζουν τις Βρυξέλλες να προχωρήσουν στην επιβολή ουσιαστικών κυρώσεων εναντίον της Άγκυρας στην επόμενη σύνοδο κορυφής. Οι εκκλήσεις τους πέφτουν στο κενό, εξαιτίας της απροθυμίας του Βερολίνου. Ίσως να υπάρξει μια έκκληση για προσοχή, κάποιες προειδοποιήσεις κατά της Τουρκίας, όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει κάποια συμφωνία για κυρώσεις σε αυτή τη φάση.

Η Γερμανία έχει τους δικούς της λόγους να μη θέλει να σταθεί απέναντι στην Τουρκία, προφανώς γιατί θέτει σε προτεραιότητα τα δικά της συμφέροντα. Από τη μια η μεγάλη τουρκική μειονότητα στο εσωτερικό της, από την άλλη τα οικονομικά συμφέροντα που η ίδια ανέπτυξε στην Τουρκία σε συνδυασμό με τον μπαμπούλα του μεταναστευτικού και τις απειλές του Ταγίπ Ερντογάν να ανοίξει την «κάνουλα» σε εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες είναι αρκετά για να κάνουν την Άνγκελα Μέρκελ να βάζει τα συμφέροντα μιας τρίτης χώρας πάνω από αυτά δύο κρατών-μελών.

Οι γερμανοτουρκικές σχέσεις, πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές, ανάγονται στην εποχή της γερμανικής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας και συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Οι δύο χώρες έχουν στενούς γεωπολιτικούς δεσμούς και αυτό επιβεβαιώνεται κάθε φορά που η Γερμανία πρέπει να επιλέξει πλευρά· συντάσσεται με την Τουρκία. Για όσο καιρό η ΕΕ παραμένει δεμένη στο άρμα του Βερολίνου, αυτό δεν θα αλλάξει και αυτό ας το χωνέψουν τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.