Στις 2 Ιουνίου 1962 βάφτηκε στο αίμα η ειρηνική διαδήλωση των εργατών του εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής της πόλης Νοβοτσερκάσκ. 

Καταλύτης των τραγικών αυτών γεγονότων ήταν η άθλια οικονομική κατάσταση στον «παράδεισο» της ΕΣΣΔ. Από τις αρχές της άνοιξης είχαν ήδη αρχίσει να παρατηρούνται ελλείψεις στο ψωμί και ο Χρουστσόφ τότε για πρώτη φορά αποφάσισε να αγοράσει σιτηρά από το εξωτερικό. 

Τέλη Μαΐου του 1962 η κυβέρνηση της ΕΣΣΔ αποφάσισε αυξήσεις της τάξεως του 30% στο κρέας και τα προϊόντα κρέατος και κατά 25% στο βούτυρο.

Οι εφημερίδες της εποχής έγραψαν πως αυτό έγινε «μετά από αίτημα των εργαζομένων». 

Παράλληλα, η διεύθυνση του εργοστασίου ηλεκτροπαραγωγής αποφάσισε μονομερώς και αυθαιρέτως να τριπλασιάσει το παραγώμενο έργο ανά εργαζόμενο, πράγμα που οδήγησε στην ραγδαία μείωση του μισθού. 

Το πρωί της 1η Ιουνίου, 200 εργαζόμενοι του χυτηρίου σταμάτησαν να εργάζονται απαιτώντας αύξηση μισθών, ενώ ο διευθυντής της επιχείρησης απάντησε: «Αν δεν σας φτάνει το κρέας, να φτιάχνετε πίτες με συκώτι». 

Η απάντηση αυτή ήταν η θρυαλλίδα για την έκρηξη. 

Μέχρι το μεσημέρι οι απεργοί είχαν φτάσει τις 5.000, διακόπτοντας τις διαπραγματεύσεις με τις αρχές. 

Την επόμενη ημέρα, 2 Ιουνίου, οι απεργοί οργάνωσαν πορεία και πήγαν στο κτίριο του Δήμου.

Μόλις ενημερώθηκε ο Χρουστσόφ για τα γεγονότα, διέταξε την «πάταξη των ταραξιών» και την είσοδο στην πόλη των ειδικών στρατευμάτων της ΚΑ.ΓΚΕ.ΜΠΕ.

Επτά από τους ηγέτες των απεργών τους εκτέλεσαν δια τουφεκισμού, άλλους 105 τους έστειλαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, απ’ όπου επέστρεψαν ελάχιστοι.

Ακολούθησε κομματική εκκαθάριση με διαγραφές στελεχών της τοπικής διοίκησης και του κομματικού μηχανισμού. 

Εκείνος που δεν πυροβόλησε 

Στρατιωτικός, ο οποίος έγινε ήρωας γιατί αρνήθηκε να πολεμήσει; Κι όμως. 

Ο λόγος για τον ήρωα της μάχης στο Κούρσκ, αλλά και πολλών άλλων μαχών κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, τον υποστράτηγο Ματβέι Σαπόσνικοφ. 

Το όνομα του γράφτηκε στην ιστορία, όχι γιατί πολέμησε με γενναιότητα στο Κουρσκ, ούτε γιατί η μονάδα του ήταν η πρώτη που επιτέθηκε για την ανακατάληψη του Δνείπερου. 

για τη συνέχεια Liberal