Γράφει ο Σώτος Βοσκαρίδης
Ο παμπόνηρος Σουλτάνος δεν θέλει να κάνει πόλεμο με την Ελλάδα. Θέλει να την υποχρεώσει να καθίσει στο τραπέζι των συνομιλιών, υπό την απειλή ενός καταστροφικού πολέμου, με τις ευλογίες του «ουδέτερου» ΝΑΤΟ και της «ακριβοδίκαιης» Μέρκελ. Δεν θέλει να αντιμετωπίσει τον πανέτοιμο, δυνατό αποφασισμένο και επικίνδυνο Ελληνικό στρατό, που είναι σε θέση να πλήξει το αναδυόμενο Χαλιφάτο του. (Το ΝΑΤΟ, εξάλλου, δεν θα επιτρέψει τέτοιο πόλεμο). Προτιμά να έχει απέναντι του την Ελληνική πολιτική ηγεσία (και διπλωματία), που την θεωρεί ανέτοιμη, αμελέτητη, αδύναμη, αναποφάσιστη, ανιστόρητη, ασυντόνιστη και ακίνδυνη για να αρπάξει οριστικά και αμετάκλητα ό,τι θέλει.

Τα στελέχη των πολλών εξειδικευμένων Τουρκικών δεξαμενών σκέψης, που συμβουλεύουν από χρόνια την εκάστοτε Τουρκική ηγεσία, εκτός από τις παρακαταθήκες και τις μεθόδους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μελέτησαν επισταμένα και ξέρουν απ’ έξω τον Θουκυδίδη, τον Αριστοτέλη, τον Μεγαλέξανδρο και όχι μόνον. Μελέτησαν και μελετούν, μέσω των πρακτόρων τους καθηκόντως και από χρόνια, και όλα τα επιστημονικά συγγράμματα, τα βιβλία, τις απόρρητες εκθέσεις, τις συνεντεύξεις και τις ομιλίες των διακεκριμένων Ελλήνων ειδικών για την ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα, το Δίκαιο της θάλασσας, την Ιστορία, τη Γεωπολιτική κ.ά.

Όλα τα πιο πάνω όμως, από τη δεκαετία του 1950, η εκάστοτε ηγεσία του Ελληνικού πολιτικού και πολιτειακού Συστήματος στην Αθήνα και στην Κύπρο (εκτός ελαχίστων λαμπρών εξαιρέσεων) τα σνομπάρει επιδεικτικά και εγκληματικά. Δεν γνωρίζει αλλά ούτε θέλει να μάθει. Περιθωροποιεί και λοιδωρεί τους ειδικούς και αρκείται να συμβουλεύεται μόνον τους όποιους… «δικούς», που το ίδιο επιλέγει. Χωρίς την ύπαρξη δεξαμενών σκέψης, Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας και τη σύζευξη πολιτικού και επιστημονικού λόγου. Συμβουλεύεται φυσικά συνεχώς τους ξένους «συμμάχους», καλοθελητές, επενδυτές, δανειστές, εκβιαστές, λεσχάτορες κ.λπ. Με πάντα καταστροφικές συνέπειες για το σύνολο του Ελληνισμού (Μικρασία, εμφύλιος, κατοχή της μισής Κύπρου, με κίνδυνο πλήρους τουρκοποίησης της, Θράκη, Μακεδονία και τώρα Αιγαίο, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ, Καστελλόριζο, Κάρπαθος, Ρόδος, Κρήτη και πάει λέγοντας).

Ο θεωρούμενος από πολλούς ως «πατέρας της Ελληνικής ΑΟΖ», Καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης, σε πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη του αποκάλυψε ότι εδώ και σχεδόν μισό αιώνα (!) περιμένει (όπως του υποσχέθηκε ο τότε πρωθυπουργός) να κάνει επίσημη ενημέρωση στους αρμόδιους Υπουργούς για τη σημασία ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα, (μετά από σοβαρές μελέτες). Δεν ήθελαν ενημέρωση ούτε οι τότε ούτε προφανώς οι επόμενοι κυβερνώντες επειδή, όπως φαίνεται, οι «μελέτες» και μάλιστα οι «σοβαρές» είναι λέξεις άγνωστες για πολλούς. Όπως και ο όρος «ΑΟΖ» και «η υποβολή συντεταγμένων στον ΟΗΕ» κ.ά. Ασχέτως αν οι κυπριακές κυβερνήσεις από το 2003, εκλιπαρούσαν τις αντίστοιχες Ελλαδικές για υπογραφή συμφωνίας για κοινή ΑΟΖ. Αυτή τη στιγμή των μεγάλων κινδύνων, δεν έχουν σημασία τα ονόματα αυτών των πολιτικών. Όλοι είναι συνυπεύθυνοι. Όπως και στην Κύπρο, όπου ο λαός συνεισφέρει μέχρι σήμερα από το υστέρημά του, βάσει νόμου, για την αμυντική θωράκιση αλλά επί χρόνια κάποια από τα λεφτά του ταμείου διοχετεύονται σε άλλες ανάγκες του Κράτους. Ανέκαθεν η μεγάλη πλειοψηφία των εθνοπατέρων, είχε άλλες προτεραιότητες (υπόσκαψη του ενός από τον άλλο – από διαφορετικό ή από το ίδιο κόμμα- και ιδίως αλληλοκατηγορίες για όλων των ειδών σκάνδαλα κ.λπ.) παρά να κάνουν τη δουλειά τους η οποία είναι κυρίως η προστασία της πατρίδας από τους ορατούς κινδύνους εδαφικής ή οικονομικής συρρίκνωσης και αφανισμού. Αυτόν τον κίνδυνο φαίνεται ότι σήμερα όλοι (;) τον βλέπουν στα μάτια του Ερτογάν.

Ο Τούρκος Πρόεδρος και το βαθύ του Κράτος πρέπει να μας θεωρούν ότι μοιάζουμε λίγο – πολύ με ένα αδιάφορο, αμελέτητο, ψευτόμαγκα «αιώνιο» φοιτητή, ο οποίος δεν παρακολουθεί τις διαλέξεις, πάει κάποτε στο Πανεπιστήμιο για να καταστρέψει τις αφίσες και τις εκδηλώσεις των «άλλων», φανατικός τηλεθεατής, καταναλωτής, καλοπερασάκιας, συμμετέχει σε κομματικές συναντήσεις, διαδηλώσεις, χουλιγκανισμούς κ.ά., χρωστά πολλά λεφτά σε τοκογλύφους και άλλους ύποπτους τύπους και παράλληλα κοροϊδεύει τους γονείς του στο χωριό, τους οποίους στραγγίζει οικονομικά, ότι «σε λίγο» παίρνει το πτυχίο. Σήμερα αυτού του φοιτητή του επιβάλλονται αναπάντεχα, τρομοκρατικά και έντεχνα υποχρεωτικές τελικές «εξετάσεις», σε στυλ «τελείωσαν τα ψέματα», και όχι μόνο πιάνεται αδιάβαστος αλλά δεν γνωρίζει ούτε την ύλη, ούτε καν έχει εγγραφεί έγκαιρα για τις εξετάσεις.

Μα είναι δυνατόν να είμαστε έτσι; Ή αυτά είναι υπερβολές και φαντασιώσεις; Οι Νέο – Οθωμανοί, πάντως, μάλλον έτσι μας βλέπουν και μας συμπεριφέρονται όπως ο πολύ αυστηρός (και βάλε) Καθηγητής στον ανίδεο, άσχετο και καταδικασμένο σε αποβολή φοιτητή. Την Κυπριακή Δημοκρατία μάλιστα, την ονομάζουν επισήμως «εκλιπούσα» στη δε Ελλάδα συμπεριφέρονται σαν να την έχουν στο χέρι στο ειρηνικό πεδίο. Το πεδίο του μυαλού. Θεωρούν τους εαυτούς τους άριστους σκακιστές και εμάς μέτριους ταβλαδόρους.

Η λύση είναι μία και απλή: Οι σημερινοί ηγέτες του Ελληνισμού (στους οποίους αξίζουν όσα εύσημα τους αναλογούν για ό,τι θετικό και πατριωτικό κατάφεραν να εξασφαλίσουν πρόσφατα και όσα ενδεχομένως – και καλώς – κρατούν μυστικά) που κουβαλούν στην πλάτη τους τα δικά τους λάθη και ΛΑΘΗ, αλλά και όλα όσα κληρονόμησαν από τους προηγούμενους, πρέπει να αφυπνιστούν 100%. Η «μερική» ή «προσωρινή» αφύπνιση δεν αρκεί καθόλου.

Με επίγνωση των ιστορικών στιγμών, των θανάσιμων κινδύνων και του ιστορικού ρόλου που έτυχε σε αυτούς, δηλαδή να απωθήσουν τον γκρίζο λύκο χωρίς πόλεμο, πρέπει να κοιταχτούν στον καθρέφτη και μετά μεταξύ τους. Να αναβάλουν τις έντεχνα προετοιμαζόμενες από τους … φίλους μας «εξετάσεις» (συνομιλίες) για όσες μέρες/ εβδομάδες χρειαστούν για να προχωρήσουν σε πλήρη αναθεώρηση προτεραιοτήτων, απόρριψη ασύμφορων για την πατρίδα σκέψεων, ιδεών, εισηγήσεων και επίσης εξοστρακισμό κάποιων τουρκολαάγνων δίπλα τους που δρούν απροκάλυπτα εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, να ενημερώσουν και να ενώσουν τον Ελληνισμό από τον Έβρο μέχρι την Καρπασία και πιο πέρα, και να ολοκληρώσουν χωρίς χρονοτριβή την αναζήτηση για πρακτική βοήθεια από εκεί που πρέπει.

Πρώτα «Νίψον ανομήματά μη μόναν όψιν» και αμέσως μετά «Συν Αθηνά (Γαλλία και άλλες χώρες) και χείρα κίνει».

Ο ελληνισμός πρέπει να επιβιώσει. Φτάνει πια.

Σώτος Βοσκαρίδης

11 Αυγούστου 2020