Τί θα έλεγε ο Ταγίπ στον ψυχαναλυτή του; Για τον πατέρα του, τον αυστηρό ναυτικό που πίστευε σε δύο πράγματα, στην πίστη και στην πειθαρχία; Για τη γειτονιά όπου ανδρώθηκε, για τη φτωχική συνοικία Κασίμπασα της Κωνσταντινούπολης; Εκεί όπου οι πόρτες ήταν ανοιχτές και τα φαγητά μοιράζονταν μεταξύ γειτόνων και φίλων; Εκεί όπου αν έδειχνες έστω και υπόνοια αδυναμίας εξοστρακιζόσουν; Τί βρίσκεται πίσω από την ακόρεστη δίψα του για εξουσία; Ποιος είναι και γιατί συνεχίζει να μας εκπλήσσει;

Της Νεφέλης Λυγερού
ΠΗΓΗ: SLPRESS

Ο Ταγίπ Ερντογάν έχει προ πολλού διαβεί τον Ρουβίκωνα. Η μετάβαση αυτή δεν πραγματοποιήθηκε από τη μια στιγμή στην άλλη, δεν έγινε χθες ή προχθές. Συντελέστηκε σταδιακά και με οδηγό αφ’ ενός τα βαθύτερα πιστεύω του, αφ’ ετέρου τις εκάστοτε ανάγκες που προέκυψαν στην πορεία του ως κυβερνήτης της Τουρκίας από το 2002 και μετά.

Κάποιοι επιχειρούν να εντοπίσουν τις απαρχές της στο αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016. Λειτούργησε άραγε αυτό σαν ραβδάκι της μάγισσας που τον μεταμόρφωσε ή μήπως εκείνο το αποτυχημένο πραξικόπημα ήταν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι είχε αρχίσει να ξεδιπλώνει την πραγματική πολιτική ατζέντα του; Ισχύει το δεύτερο και αναμφίβολα τα αιματηρά γεγονότα εκείνης της νύχτας επιτάχυναν εκθετικά τις εξελίξεις. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ

www.defencepoint.gr