Μετά την καταστροφική ήττα του στόλου του στην Σαλαμίνα ο Ξέρξης αποχώρησε με τον όγκο του στρατού του από την Ελλάδα αφήνοντας τον στρατηγό του και γαμβρό του Μαρδόνιο, με 300.000, να υποτάξει την Ελλάδα. Ο τελευταίος υποχώρησε στον βοιωτικό κάμπο και διαχείμασε εκεί. Οι Έλληνες κινήθηκαν επίσης προς τα εκεί έχοντας συγκεντρώσει μια ισχυρή στρατιά. Ο χειμώνας πέρασε με τους δύο αντιπάλους να επιτηρούν ο ένας τον άλλο. Ο Μαρδόνιος είχε στη διάθεση του επίλεκτους Πέρσες και Μήδους, Σάκες, Βάκτριους ιππείς και Ινδούς τοξότες. Επίσης, μαζί του είχαν συμπαραταχθεί οι Θηβαίοι, οι Μακεδόνες και οι Θεσσαλοί, ακούσιοι οι δύο τελευταίοι, σύμμαχοί του.

Καθώς έφτασε η άνοιξη ο Μαρδόνιος ετοιμάστηκε να επιτεθεί. Πριν όμως κινηθεί προσπάθησε να πάρει με το μέρος του τους Αθηναίους. Έστειλε λοιπόν ως αγγελιαφόρο τον Μακεδόνα βασιλιά Αλέξανδρο Α’ στους Αθηναίους, με την υπόσχεση να τους αναδείξει σε ηγεμόνες της Ελλάδας. Οι Αθηναίοι και πάλι αρνήθηκαν, αλλά παράλληλα ανέπτυξαν σχέσεις με τον Αλέξανδρο, οι οποίες φάνηκαν ιδιαίτερα χρήσιμες αργότερα, καθώς ο Αλέξανδρος ενημέρωνε συνεχώς τους Έλληνες για τα σχέδια των Περσών και για τη διάταξη της μάχης τους.

Οι Έλληνες συνολικά , συγκέντρωσαν 110.000 άνδρες, εκ των οποίων οι 38.700 ήταν οπλίτες. Από αυτούς 10.000 ήταν Σπαρτιάτες, 8.000 ήταν Αθηναίοι, 5.000 Κορίνθιοι, 3.000 Σικυώνιοι, 3.000 Μεγαρείς, 1.500 Τεγεάτες, 1.200 από τον Φλιούντα και την Τριφυλία, 300 από την Ποτίδαια, 600 από τις Πλαταιές, 600 από τον αρκαδικό Ορχομενό, 1.000 από την Τροιζήνα, 800 από την Επίδαυρο, 400 από την Τίρυνθα και τις Μυκήνες, 300 από την Ερμιονίδα, 1.000 από τη Χαλκίδα, την Ερέτρια και τα Στείρα, 1.500 από τη Λευκάδα, την Κεφαλονιά, την Αμβρακία και το Ανακτόριο και επίσης 500 από την Αίγινα. Οι υπόλοιποι άνδρες ήταν ελαφρά οπλισμένοι ψιλοί, ακοντιστές, σφενδονήτες και λιθοβόλοι. Οι Αθηναίοι διέθεταν και λίγους ψιλούς τοξότες.

Από τις Ερυθρές, η ελληνική στρατιά πήρε θέσεις στους πρόποδες του Κιθαιρώνα, έχοντας εξασφαλίσει τον ανεφοδιασμό της σε τρόφιμα και νερό. Επίσης , τα ελαφρά οπλισμένα ελληνικά στρατεύματα είχαν καταλάβει όλες τις ορεινές διαβάσεις του Κιθαιρώνα. Για το λόγο αυτό οι Έλληνες δε βιάζονταν να πολεμήσουν. Οι Πέρσες όμως δεν είχαν την πολυτέλεια του χρόνου. Οι περσικές εφοδιοπομπές είχαν γίνει ο μόνιμος στόχος των Φωκέων, οι οποίοι εξορμούσαν από τα βουνά, κατέστρεφαν και εξαφανίζονταν το ίδιο γρήγορα, όπως είχαν εμφανιστεί. Διαβάστε την συνέχεια στο history-point.gr

www.defence-point.gr