To Σάββατο ήμουν σε εκπαίδευση που γινόταν σε ξενοδοχείο (αίθουσα) μεταξύ αρχής Λιοσίων και Μάρνη.

Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν, geopolitics.isca.eu

Το πρωί που πήγα ( 08.20) ήταν το γνωστό κέντρο της Αθήνας , βρώμικο, παραμελημένο, κτλ.. πάρκαρα το αυτοκίνητο σε ένα στενό μπροστά σε καφετέρια… φεύγω και μπαίνω μέσα.

Γύρω στο μεσημέρι βγαίνω για διάλειμα και βλέπω δύο περιπολικά της ΕΛ.ΑΣ και ένα 4μελες πλήρωμα ΔΙ.ΑΣ.. είχε γίνει φασαρία μεταξύ αλλοδαπών (ξυλοδαρμός) και είχαν έρθει…

Μετέπειτα διάλειμα βγαίνουμε να ξεμουδιάσουμε λίγο και περνούσε η μισή Αφρική και η άλλη μισή Ασία. Μόνο μπροστά στο ξενοδοχείο ακουγόντουσαν Ελληνικά. Γύρω γύρω.. Βαβέλ.

Στο τέλος του σεμιναρίου κατεβαίνω το στενό για να πάω στο Ι.Χ. και ένιωσα πώς περπατούσα στην “Cite” στο Παρίσι. Ώρα 17.00 και έπρεπε να είχες τον νού σου. Σημειώνω πώς ο γράφων δεν είναι και ο ιδανικότερος στόχος. 1.83 και 100+ κιλά με στρατιωτικού τύπου ρούχα, δεν είναι δα και αυτός που θα πάνε πρώτα… όμως δεν μπορώ να μην σκεφτώ τι μπορεί να συμβαίνει αν υπάρχει μια γυναίκα ή ένας έφηβος/παιδί εκεί …

Και δεν είναι οτι είναι αλλοδαποί.. είναι ο τρόπος που καρφώνονται και σίγουρα το πώς κινούνται σε γειτονιές δείχνοντας μια εποικιστική εικόνα που έχω ξαναδεί… αλλά μόνο σε χώρες της Μ.Ανατολής ..

Δεν υπάρχει αφομοίωση.. επικράτηση υπάρχει.