Ο “σουλτάνος” μπορεί να απειλεί, να προκαλεί και να εκβιάζει όμως στο τέλος της ημέρα αποφασίζει πάντα με τη λογική, δεν ρισκάρει και ποντάρει στα σίγουρα.

Όλα όσα έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες αμέσως μετά την υπογραφή της παράνομης συμφωνίας μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης αποδεικνύουν περίτρανα αυτό το οποίο υποστηρίζουν εδώ και χρόνια όχι μόνο οι Έλληνες Επιτελείς αλλά και όσοι γνωρίζουν καλά την τουρκική πολιτική και τον πρόεδρο Ερντογάν.

Ο “σουλτάνος” μπορεί να απειλεί, να προκαλεί και να εκβιάζει όμως στο τέλος της ημέρας και όταν φτάνει η ώρα της κρίσης αποφασίζει πάντα με τη λογική, δεν ρισκάρει, ποντάρει στα σίγουρα και κρατά τη χώρα σε safe mode.

Παρά τις αρχικές μεγαλόστομες δηλώσεις ότι θα σταθεί με κάθε τρόπο στο πλευρό του “συμμάχου” Φαγέζ Αλ Σάρατζ φαίνεται ότι στη συνέχεια “ζύγισε” την κατάσταση, τις δυνατότητες των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, τις συμμαχίες, τους αντιπάλους και το κόστος εμπλοκής στον λιβυκό πόλεμο. Και όπως φαίνεται πήρε την απόφαση περιορισμένης και εκ του ασφαλούς στρατιωτικής στήριξης των δυνάμεων του GNA.

Ένας υποστράτηγος, ομάδες πολιτοφυλακής Τουρκμένων και φανατικών Ισλαμιστών που μεταφέρονται με πολιτικά αεροσκάφη, ίσως κάποια στελέχη των Ειδικών Επιχειρήσεων, μη επανδρωμένα UAV BAYRAKTAR, Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικού και ελαφρύς οπλισμός φαίνεται ότι αποτελούν έως τώρα τη “συνεισφορά” της Άγκυρας στο μέτωπο των επιχειρήσεων.

Διαβάστε τη συνέχεια στο newpost.gr