Ελλάδα , Ρωσία 21 Ιανουαρίου 2020

Και όμως οι Ρώσοι δεν ήταν ποτέ φίλοι μας!

Ειδικού συνεργάτη

Ο σοφός λαός μας λέει «στην αναμπουμπούλα, ο λύκος χαίρεται». Ωστόσο, τους φανερούς λύκους τους βλέπεις και φυλάγεσαι. Στη διεθνή πολιτική δεν υπάρχει τίποτα πιο ύπουλο από τον λύκο που σου εμφανίζεται ως φίλος και συνεχώς σε χρησιμοποιεί για να κάνει τη δουλειά του, αδιαφορώντας για τη δική σου τύχη. Αυτόν ούτε σύμμαχο με ιδιαίτερα συμφέροντα δεν τον λες. Ο λόγος για τη Ρωσία, που διαχρονικά, και όχι μόνο συγκυριακά, μας χρησιμοποιεί με αήθη τρόπο για να εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα.

Από την κάλπικη αυτοκρατορία των Ρως στις φιλίες με τον Kemal

 

Όταν τον 9ο μ.Χ. αιώνα η Βυζαντινή Αυτοκρατορία μεγαλουργούσε και προστάτευε την υπόλοιπη Δύση από τα βαρβαρικά φύλα της Ανατολής, εμφανίστηκε πέριξ του Κίεβου το κράτος των Ρως, πρόδρομος της μετέπειτα Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Πολλοί Ρώσοι ήρθαν σε επαφή με την Κωνσταντινούπολη, ενώ γνωστός είναι και ο ρόλος του εξελληνισμένου Βυζαντίου στη διαμόρφωση της σύγχρονης πολιτισμικής ταυτότητας της Ρωσίας. Παρά ταύτα, το 1453, όταν η Κωνσταντινούπολη καλούσε όλους τους Χριστιανούς σε βοήθεια, οι Ρώσοι… σφύριζαν αδιάφορα, μιας και η πτώση της Πόλης εξυπηρετούσε τα στρατηγικά τους σχέδια. Εξακολουθούσαμε να είμαστε χρήσιμοι και ως λαγοί στο ρωσικό κυνήγι για κυριαρχία. Άρχισαν να γράφονται προφητείες και πονεμένα κείμενα για «ξανθά γένη», προκειμένου, αφού μας πούλησαν πρώτα στους Οθωμανούς, να πλέξουν μετέπειτα το παραμύθι των προστατών, για να μας ξαναχρησιμοποιήσουν.

Για τη συνέχεια Liberal