Ο Αλέξης Τσίπρας εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 2009, με ένα κόμμα που συμπλήρωνε δεν συμπλήρωνε 4%. Πέντε και κάτι χρόνια μετά γίνεται πρωθυπουργός της χώρας και κερδίζει δύο συνεχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. 

Ανέβασε σε δυσθεώρητα ποσοστά το κόμμα του και μοίρασε ρόλους εξουσίας σε πρόσωπα που ούτε το είχαν φανταστεί ποτέ στη ζωή τους. Σκεφτείτε μόνο τον Καρανίκα τού «η καριέρα είναι χολέρα»! Είναι φυσικό λοιπόν να έχει αποκτήσει ρόλο αδιαμφισβήτητου ηγέτη στον χώρο του, κάτι σαν τον Φιντέλ, ή ακόμη και τον Μεγάλο Τιμονιέρη. Αυτός βέβαια αγάπησε τον ρόλο του Μαδούρο, αλλά αυτά θα τα αποτιμήσει η Ιστορία. Είναι και η στήριξη του διεθνούς παράγοντα! Εδώ προτάθηκε για Νόμπελ! Ελλείψεως ισχυρού αντίπαλου δέους και φωνών αμφισβήτησης εντός ΣΥΡΙΖΑ, μοιάζει να το έχει πιστέψει απόλυτα.