Του Νίκου Μελέτη

Η αναθεώρηση του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, προκειμένου να ενσωματώσει την όποια νέα συμφωνία επί του ονοματολογικού καταλήξουν Αθήνα και Σκόπια, αναδεικνύεται σε κομβικό ζήτημα που αφορά τόσο την εγγύηση εφαρμογής της erga omnes λύσης, αλλά και της απάλειψης κάθε αλυτρωτικού στοιχείου το οποίο περιβάλλεται τώρα με συνταγματική νομιμοποίηση.

Το ζήτημα της συνταγματικής αναθεώρησης είναι εξαιρετικά προβληματικό και για τις δύο χώρες: Η ελληνική κυβέρνηση απέναντι σε μια κοινή γνώμη που κάθε άλλο παρά έτοιμη είναι να δεχθεί έναν συμβιβασμό για το όνομα, δεν θα μπορέσει να περάσει μια λύση ενόσω το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ θα συνεχίζει να ομιλεί για «Μακεδονικό» Λαό και «Μακεδονική» γλώσσα ούτε για «εκπατρισμένους Μακεδόνες» και «Μακεδονικό λαό στις γειτονικές χώρες».

Το Σύνταγμα της γειτονικής χώρας έχει υποστεί αλλεπάλληλες διαδικασίες αναθεώρησης, πριν την Ενδιάμεση Συμφωνία αλλά και με την Συμφωνία της Αχρίδας, οι οποίες απάλειψαν ακραίες αναφορές αφήνοντας όμως πολλά προβληματικά σημεία.

Το Σύνταγμα καθορίζει ως «Μακεδονική» τη γλώσσα, ενώ ορίζει ότι η ιθαγένεια των πολιτών είναι η «ιθαγένεια της Δημοκρατίας της Μακεδονίας».