Του Ιωάννη Σ. Θεοδωράτου*
Η επίσημη επίσκεψις του Tayyip Erdogan στην Ελλάδα θα ήταν φρόνιμο να είχε μετατεθεί για κάποια άλλη ευνοϊκή συγκυρία αντί να πραγματοποιηθεί κατά την παρούσα περίοδο. Χωρίς περιστροφές εκτιμάται ότι ο ευρισκόμενος σε κατάσταση εντόνου γεωστρατηγικής πιέσεως Τούρκος πρόεδρος, επέλεξε να επισκεφθεί την Αθήνα με στόχο την ανάληψη πρωτοβουλιών οι οποίες υπαγορεύονται από το νέο δόγμα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Συμφώνως με αυτό επιδιώκεται η σύναψις διμερών σχέσεων με γνώμονα ποια χώρα πρέπει να θεωρείται εχθρική, φιλική ή εταίρος, υπό του πρίσματος της νέο-οθωμανικής τουρκικής γεωστρατηγικής αντιλήψεως.
Την ίδια περίοδο όμως η Τουρκία θεωρεί ότι ΗΠΑ, μαζί με το Ισραήλ και τις κουρδικές οργανώσεις ΡΚΚ και YPG/PYD έχουν συμπήξει μια στρατηγική σχέση, σε βάρος των συμφερόντων της στην ευρυτέρα περιοχή της Μέσης Ανατολής. Συνεπώς η Αθήνα εμφανίζεται να υποδέχεται τον ευρισκόμενο υπό στενή πολιορκία Erdogan σε μια συγκυρία, κατά την οποίαν πολύ πιθανό να κληθεί ή να βολιδοσκοπηθεί να δώσει απαντήσεις σε επίπεδο κορυφής από τις οποίες θα καταγραφεί σε ποια κατηγορία εκ των τριών υπάγεται. Λαμβάνοντας υπόψη το υψηλό επίπεδο των σχέσεων που με πολύ κόπο έχουν οικοδομηθεί ιδιαιτέρως στο στρατιωτικό επίπεδο με το Ισραήλ αλλά και τις ΗΠΑ, τίθεται ευλόγως το ερώτημα της χρησιμότητος αλλά και της σκοπιμότητος της επισκέψεως του ανωτάτου πολιτειακού άρχοντος της γείτονος στην χώρα μας.

Για τη συνέχεια Liberal