Δεν μπορώ να συγκρατήσω τα γέλια μου από τις ανοησίες που γράφουν σοβαροφανείς αναλυτές για το παράλληλο σύστημα πληρωμών του Βαρουφάκη. Είναι τόσο ξενέρωτοι που δεν μπορείς καν να τους φανταστείς να πίνουν κάτι για να την ακούσουν. 
Η δική μου εξήγηση έχει να κάνει με την επισκεψιμότητα. όσο πιο μεγάλη και προκλητική μα@@@@@ γράψουν σε ένα δημοφιλές site τόσο νομίζουν ότι ανεβαίνει η αξία τους.
Ανοησίες θεωρητικές για το ρόλο του χρήματος, τη ρευστότητα και δεν ξέρω γω τι άλλο. Κανείς τους δεν μπορεί να κάνει δυο πράξεις. Θα τις κάνω εγώ για πάρτη τους.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ μέχρι 30 Ιουνίου 2015 ανάλωσε/δεν πλήρωσε γιατί δεν την έφταναν τα έσοδα (σύμφωνα με τα δελτία που υποχρεούνται να εκδίδουν οι ίδιοι) €6 δισ: €2.5 δισ από τα αποθεματικά (είχε μείνει όλο το δημόσιο με €77 εκατ!), €1.9 δισ από repos (αναγκαστικός δανεισμός από φορείς του δημοσίου), €1.6 δισ ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις (βεβαιωμένες). 
Επίσης φόρεσε άγνωστα (σε μένα) φέσια που δεν είχαν βεβαιωθεί μέχρι τότε. Εκτιμώ τα “άγνωστα” φέσια σε τουλάχιστον άλλα €4 δισ (τόσα τράβηξε πρόσθετα σε repos και αυξήθηκαν τα βεβαιωμένα ληξιπρόθεσμα τους επόμενους μήνες, ενώ το μνημόνιο ήταν πλήρως χρηματοδοτημένο). Παρά τούτο, μένουμε στα παραδεδεγμένα και μη αμφισβητήσιμα €6 δισ.

Τι θα έκανε το παράλληλο σύστημα πληρωμών για την κυβέρνηση που διαπραγμάτευεται με τους πιστωτές; Ας υποθέσουμε πως μπορούσε να μπει σε εφαρμογή το πλάνο Βαρουφάκη από τον Απρίλιο 2015. Ας δούμε το σύστημα όπως μας το λένε: 10% της μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων σε κουπόνια. Το σύνολο της μισθολογικής δαπάνης του δημοσίου είναι €18 δισ ετησίως, ή €1.5 δισ το μήνα – δηλαδή, κουπόνια €150 εκατ το μήνα. Μέχρι τον Ιούνιο 2015 θα είχε κρατήσει στα ταμεία του το κράτος €450 εκατ παραπάνω. Αντί για €77 εκατ την 30 Ιουνίου θα είχε €527 εκατ. Αντί για μισής μέρας καβάντζα θα είχε καβάντζα μιας εβδομάδας (λιγότερο, αλλά ας πούμε)!

Μπορούμε να κάνουμε όση θεωρητική συζήτηση θέλουν οι τύποι που υποτίθεται συζητούν σοβαρά το ουάου πλάνο. Η πραγματικότητα λέει πως, το πλάνο που φέρνουν γύρα τα μπουμπούκια Γιάνης, Γκλεν και Τζέιμι και θα άλλαζαν την Ευρώπη, στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έδινε μια παράταση τεσσάρων ή πέντε ημερών στις αντοχές της ελληνικής κυβέρνησης.

 Η πλάκα είναι πως ο Γιάνης πούλησε στους εκστατικούς υπουργούς στο υπουργικό συμβούλιο το πλάνο με κίνητρο διακράτησης των κουπονιών μετά από ένα χρόνο! Τους άρεσε πολύ, γιατί κανείς τους (των τριών καμπαλλέρος συμπεριλαμβανομένων) δεν ενδιαφερόταν να δει την πραγματικότητα μέσα στην οποία εξελισσόταν η διαπραγμάτευση.

Είπα “στην καλύτερη περίπτωση” για διάφορους λόγους. Να μη θεωρητικολογήσουμε για την απαξίωση των κουπονιών. Απλά και πρακτικά πράγματα: η φορολογία των δημοσίων υπαλλήλων είναι λογιστική εγγραφή. Οπότε είτε τα κουπόνια δεν θα απέφεραν παρά ελάχιστη ή καθόλου ρευστότητα, ή θα δίνονταν αντί ευρώ μετά τους φόρους – η σοσιαλιστική επανάσταση θα ξεκινούσε από τους δημοσίους υπαλλήλους.

Στη θεωρία μπορούμε να συζητήσουμε παράλληλα συστήματα πληρωμών. Σύστημα παράλληλων πληρωμών ως όπλο κατά τη διαπραγμάτευση απλώς δεν υπήρχε – ώστε να κρατηθεί η χώρα στο ευρώ. Οι ανάγκες σε ρευστότητα ήταν περισσότερο από δεκαπλάσιες για να εξασφαλισθεί μερικών εβδομάδων χρόνος. Σε ένα μήνα, με το κανονικό ευρώ φυλαγμένο σε απορροφητήρες, το δημόσιο θα εισέπραττε τα κουπόνια του!

Από όπου και να το δεις, το πλάνο Β το μόνο που δεν μπορούσε να κάνει ήταν να εγγυηθεί την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη. Ανεξαρτήτως προθέσεων των οπαδών του πλάνου.

Τι να πεις όμως για τους τυπάκους που για λίγα χτυπήματα στο site, δηλαδή καμιά δεκαριά ευρώ παραπάνω, λένε τις σοβαροφανείς μπούρδες.