…………………………………………………………….
……………………………………………………………

“«H σημερινή Ελλάδα, όντας ανίκανη να παραγάγει η ίδια όσα καταναλώνει και μην έχοντας αρκετή αυτοσυγκράτηση — και αξιοπρέπεια — ώστε να μην καταναλώνει περισσότερα απ’ όσα μπορεί να παραγάγει η ίδια, προκειμένου να καταναλώσει παρασιτεί, και μάλιστα σε διπλή κατεύθυνση: παρασιτεί στο εσωτερικό, υποθηκεύοντας το μέλλον με δάνεια που μετατρέπει σε τρέχοντα τοκοχρεολύσια και παρασιτεί προς τα έξω από όπου έχει δανεισθεί υπέρογκα ποσά όχι για να κάνει επενδύσεις μελλοντικής καρποφορίας αλλά κυρίως για να πληρώσει με αυτά τις τεράστιες ποσότητες καταναλωτικών αγαθών τις οποίες και πάλι εισήγαγε από το εξωτερικό.