Τις τελευταίες 60 μέρες πήγαινα καθημερινά στα γραφεία της «Ελλήνων Συνέλευσις», είπα τον όρκο του πολεμιστή, άκουσα διαψεύσεις από τον ΟΗΕ και την Παγκόσμια Τράπεζα – αυτή είναι η ιστορία της οικονομικής θρησκείας του Αρτέμη Σώρρα.
Eίναι αργά το απόγευμα και στα γραφεία της «Ελλήνων Συνέλευσις» υπάρχουν λιγοστά μέλη. Ήρθε η ώρα να δώσω τον «Όρκο του Πολεμιστή» με τον οποίο κάποιος εντάσσεται στον σκληρό πυρήνα των ορκισμένων μελών της οργάνωσης.
«Πρέπει να σταθείς όρθιος και το σώμα σου να είναι σε απόλυτη ευθεία. Κατά τη διάρκεια του όρκου, δεν πρέπει να κουνηθείς. Ελπίζω να έχεις ήδη κλείσει το κινητό σου», μου λέει η Αντιγόνη, καθώς μου δείχνει σε ποιο ακριβώς σημείο πρέπει να σταθώ. Με πιάνει δυνατά από τα χέρια και με νευρικές κινήσεις δεξιά και αριστερά με κατευθύνει μέχρι να βρει την ακριβή θέση. «Κάθε φορά που διαβάζω μία πρόταση, θα επαναλαμβάνεις μαζί με τον Αλέξανδρο. Πρέπει να είσαι συγκεντρωμένος. Αν δεν πεις σωστά μία φράση, θα πρέπει να ξεκινήσουμε τον όρκο από την αρχή. Κατάλαβες;», ρωτάει. «Μην κουνηθείς καθόλου, σε λίγο ξεκινάμε», λέει αυστηρά. 
Δεν κουνιέμαι.
«Μετά την εκφορά του όρκου, θα πρέπει να πιεις το ειδικό νερό που σου έχουμε φέρει. Είναι ξεχωριστό και απαραίτητο για την ολοκλήρωση της διαδικασίας», λέει η Αντιγόνη και αφήνει το μπουκάλι με το «θαυματουργό» νερό πάνω στο τραπέζι. «Αν καταπατήσεις τον όρκο σου, το νερό θα σε κάψει και θα σε κυνηγούν οι Ερινύες». Κάνω ένα καταφατικό νεύμα με το κεφάλι μου, χωρίς να μιλήσω.