Ο Ταγματάρχης Δημήτριος Κασλάς, από το Πουρί Ζαγοράς Πηλίου, κατά την εαρινή επίθεση των Ιταλών στις 9 Μαρτίου του 1941 ήταν ο Διοικητής του ΙΙ Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων.

Ο Κασλάς είναι μια τιτάνια και ταυτόχρονα τραγική μορφή, που συμβολίζει την περιπέτεια μιας ολόκληρης γενιάς.

Γεννημένος το 1901, γιος του Γεωργίου και της Μαρίας Καζήλα, το άλλαξε σε Κασλάς όταν κατατάχτηκε στο Στρατό το 1920. Υπηρέτησε ως Δεκανέας στην Σμύρνη και τον Ιανουάριο του 1922 κατόπιν επιτυχών εξετάσεων πήγε για εκπαίδευση στον Ουλαμό Εφέδρων Αξιωματικών του Αφιόν Καραχισάρ και με την αποφοίτηση του ονομάστηκε Έφεδρος Ανθυπασπιστής. Έζησε όλες τις τραγικές στιγμές της Καταστροφής και το 1925 κατατάχθηκε πλέον ως μόνιμος στον Στρατό και προήχθη σε Ανθυπολοχαγό.

Κατά την ιταλική εισβολή υπηρετούσε στο ΙΙ Τάγμα με τον βαθμό του Λοχαγού. Προήχθη στο βαθμό του Ταγματάρχη επ’ ανδραγαθία κατά την διάρκεια των μαχών και μετά τον τραυματισμό του Διοικητή του, ανέλαβε την διοίκηση όλου του Τάγματος.

Η εαρινή επίθεση των Ιταλών, με την παρουσία στο μέτωπο του ίδιου του Μουσολίνι, ξεκίνησε στις 9 Μαρτίου 1941. Ο μπουφόνος Ιταλός ηγέτης και κάποτε, κατά τον Λένιν, η μεγαλύτερη ελπίδα της Ιταλικής Αριστεράς (!) έπαιζε τα ρέστα του για να αναστρέψει την ορμή του Στρατού μας, που απελευθέρωνε τις βορειοηπειρωτικές πόλεις και χωριά μία – μία, ένα – ένα, και είχε ήδη καρφώσει την Ελληνική Σημαία 50 χιλιόμετρα εντός της Βορείου Ηπείρου, απειλώντας να πετάξει στην θάλασσα τους τσαλακωμένους Ιταλούς, που από κυνηγοί είχαν γίνει θήραμα. Ανάμεσα στις μεραρχίες που είχε συγκεντρώσει ο Ιταλός δικτάτορας, η μία λεγόταν …Πουστερία κι όχι δεν είναι πλάκα του γράφοντος.

Για τη συνέχεια Antinews