Τις διαβεβαιώσεις όλων ανεξαιρέτως των
νεοεκλεγμένων ελληνικών κυβερνήσεων ότι θα είναι “κυβέρνηση όλων των
Ελλήνων” ουδέποτε τις πίστεψα. Ένας επαγγελματίας πολιτικός σ’ αυτήν τη
χώρα νοιάζεται μόνο για τους ψηφοφόρους-πελάτες του. Εξάλλου, οι ένθεν
και ένθεν καταγγελίες περί “κομματικού κράτους” και οι προσωπικές
εμπειρίες όλων μας που σχετίζονται με την ύπαρξη και λειτουργία αυτού
του κράτους αποτελούν έμμεση πλην σαφή ομολογία της αναλήθειας της
εξαγγελίας περί “κυβέρνησης όλων των Ελλήνων”. Οφείλει πάντως κανείς να
αναγνωρίσει στο γνωστό μεταπολιτευτικό δίπολο ότι τουλάχιστον φρόντιζε
ως καλός Φαρισαίος να τηρεί τα προσχήματα.

Τούτο το στερνό δεινό που επέλεξε ο
“σοφός” λαός για να τον κυβερνά –κατά τα φαινόμενα όπως ακριβώς του
αξίζει– ξεπέρασε, είτε από ατζαμοσύνη είτε από το βουλιμικό σοκ που
προκαλεί ο λουφές, κάθε σχετική αναστολή, ώστε με επανειλημμένες
δηλώσεις βουλευτών και κυβερνητικών στελεχών να διακηρύσσει ανοιχτά την
αποκλειστική του “προτίμηση” στους ψηφοφόρους και οπαδούς του, καθώς και
την απέχθειά του προς όλους τους “άλλους”.

Για τη συνέχεια Capital