Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου*

Μπορώ να καταλάβω τους λόγους για τους οποίους καλλιεργείται κατά διαστήματα στην Τουρκία  από το νέο-οθωμανικό καθεστώς Ερντογάν – Νταβούτογλου  «πολεμικό κλίμα» για την Συρία ακόμα και όταν σε συγκεκριμένο χρόνο  εντατικοποιείται όπως έγινε και το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε αλλά ομολογώ ότι αδυνατώ να κατανοήσω την αναπαραγωγή αυτού του κλίματος στην Ελλάδα και μάλιστα με προσθετική διάσταση.

Δεν ήταν… επίθεση

Τι έγινε όμως το Σαββατοκύριακο στην Τουρκία σχετικά με την Συρία  που χρήζει  όντως περαιτέρω ανάλυσης; Όπως μας πληροφορούν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων αλλά  και ο Τουρκικός Τύπος για δύο φορές μέσα σε 36 ώρες και επί ένα περίπου δίωρο κάθε φορά προσβλήθηκε   με πυρά Πυροβολικού η παλαιά αεροπορική βάση Menagh και η γύρω απ’ αυτήν περιοχή την οποίαν είχαν καταλάβει μαχητές του YPG,  αφού εξεδίωξαν τους  ισλαμιστές αντάρτες οι οποίοι την κατείχαν από το 2013. Αξίζει να πούμε ότι σε απόσταση 25 περίπου χιλιομέτρων βορείως της περιοχής που βομβαρδίστηκε από το Τουρκικό Πυροβολικό είναι η πόλη Aζάζ  δίπλα σχεδόν στα τουρκοσυριακά σύνορα η οποία ελέγχεται από κοινού από την Jahbat-Al Nusra «θυγατρική» της Al Qaida και τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA) και είναι ένα από τα δύο κέντρα Διοικητικής Μέριμνας των ανταρτών της Συριακής Αντιπολίτευσης. Όμως θα πρέπει να πληροφορήσω εκείνους  που στην Ελλάδα  έσπευσαν να υιοθετήσουν την ρητορική και «τα πολεμικά ρίγη» της Άγκυρας, ότι μία περιορισμένη ενέργεια σε χρόνο και σε σκοπό του τουρκικού πυροβολικού  που είχε ως σκοπό την απαγόρευση χρησιμοποιήσεως της περιοχής  από τα τμήματα του YPG,  ουδόλως μπορεί να θεωρηθεί ως «επίθεση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων» στην Συρία.

Για τη συνέχεια Liberal