Τις παρεμβάσεις που θα μειώσουν την απαιτούμενη συνταξιοδοτική δαπάνη και θα καλύψουν από το 2015 κιόλας, ένα μέρος από το πιθανό μελλοντικό δημόσιο χρέος, αξιώνουν οι εκπρόσωποι των θεσμών, θέτοντας το ασφαλιστικό ως κεντρικό αγκάθι για το κλείσιμο της συμφωνίας που επιδιώκει η κυβέρνηση. Η επιμονή των πιστωτών για μέτρα που θα μειώνουν κατ’ έτος τη δημόσια δαπάνη για συντάξεις, κατά 1% του ΑΕΠ, ήτοι κατά 1,8 δισ. ευρώ, μόνο τυχαία δεν θεωρείται, σε σχέση με την επιδίωξη της ελληνικής κυβέρνησης για ξεκάθαρη λύση στο θέμα του δημόσιου χρέους.

Είναι ενδεικτικό, ότι ο εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Τζέρυ Ράις επέμεινε στην αναγκαιότητα μεταρρύθμισης του εγχώριου ασφαλιστικού συστήματος, θέτοντας επίκεντρο της διαμάχης το ύψος της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, η κρατική χρηματοδότηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία στην Ελλάδα ανέρχεται σε 10% του ΑΕΠ, ενώ στην Ευρώπη είναι στο 2,5%.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ελληνικής κυβέρνησης, για την κάλυψη του ελλείμματος των συντάξεων ο κρατικός προϋπολογισμός δίνει 9% του ΑΕΠ και όχι το 10%, ενώ η Γερμανία δίνει το 3% του ΑΕΠ. Η διαφορά, σύμφωνα με την Ελλάδα, είναι μόλις 1,5 ποσοστιαία μονάδα καθώς από το 9% του ΑΕΠ το 4,55% αποτελεί μέρος της τριμερούς χρηματοδότησης και μόνο το υπόλοιπο 4,45% αποτελεί κρατική επιχορήγηση για την κάλυψη των ελλειμμάτων του συνταξιοδοτικού συστήματος (στοιχεία από AgeingReport 2012).

Για περισσότερα πατήστε Euro2Day