του Σάββα Καλεντερίδη

Είναι πλέον παραδεδεγμένο ότι οι εξελίξεις που σχετίζονται με την εκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων στην κυπριακή ΑΟΖ επηρεάζουν την πορεία του Κυπριακού, δημιουργώντας ευνοϊκές προϋποθέσεις και μια ιδιαίτερη νέα δυναμική στην πορεία της επίλυσής του.

Παρά τις έως τώρα αμφισημίες (στις δηλώσεις για την παράνομη τουρκική NAVTEX και την παρουσία του «Barbaros» στην κυπριακή ΑΟΖ και στη στάση που τηρεί γενικώς η Ουάσινγκτον αλλά και το Λονδίνο στο ζήτημα), και τις απαράδεκτες ενέργειες και δηλώσεις του ειδικού απεσταλμένου του Γ.Γ. του ΟΗΕ, η ξεκάθαρη δήλωση των ΗΠΑ για το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να εκμεταλλεύεται την ΑΟΖ της είναι μια εξέλιξη που συνιστά ουσιαστική γεωπολιτική ανατροπή στην Αν. Μεσόγειο.
Και χρησιμοποιούμε αυτόν τον… βαρύγδουπο χαρακτηρισμό γιατί η θέση αυτή της Ουάσινγκτον έρχεται να ανατρέψει μια πολιτική στήριξης των τουρκικών θέσεων για τα ζητήματα των θαλάσσιων ζωνών αλλά και για το Κυπριακό, που ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50, κορυφώθηκε με την εισβολή στην Κύπρο και συνεχίστηκε μέχρι τα μέσα της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της αλλαγής αυτής είναι η Κοινή Άσκηση Έρευνας-Διάσωσης SAREX «CYPUSA-01/15», που πραγματοποίησαν η Κυπριακή Δημοκρατία και οι ΗΠΑ στην κυπριακή ΑΟΖ. Αν δε συνυπολογιστεί η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου από το Κάιρο, για την «εποικοδομητική στάση της κυβέρνησης Αιγύπτου στο θέμα της ΑΟΖ», και οι συνεχιζόμενες τριμερείς συναντήσεις κορυφής Ελλάδος-Κύπρου-Αιγύπτου, τότε μπορεί κανείς να δικαιολογήσει το βαρύγδουπο του χαρακτηρισμού.

Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos news