της Ελίνας Γαληνού
Το καλοκαίρι προχώρησε και η τουριστική σαιζόν για να νησιά, βρίσκεται στο απόγειό της. Από εβδομάδα σε εβδομάδα, το κύμα μετακινήσεων αυξήθηκε προκαλώντας συνωστισμούς στα λιμάνια και τα βαπόρια δεν προλάβαιναν να εκτελέσουν τα καθημερινά δρομολόγια.
Ο,τι δηλαδή συμβαίνει κάθε τέτοια εποχή, με την μαζική κινητοποίηση τουριστών (εγχωρίων και ξένων) που φέρνουν οι διακοπές, συν το γεγονός ότι φέτος, είχαμε σημαντική αύξηση τουριστών στην χώρα..
Τα νησιά μας βλέπετε, αποτελούσαν ανέκαθεν το δυνατό χαρτί του τουριστικού μας προιόντος και η διαφήμιση, έχει δουλέψει έτσι ώστε να τους προσδίδει μια εικόνα μαγική που μένει στο νού του ανθρώπου, σαν όνειρο… Να τα ηλιοβασιλέματα, τα λευκά σπίτια,τα εκκλησάκια με τους γαλάζιους τρούλους, οι γραφικές παραλίες και οι παράξενοι κολπίσκοι με τα βράχια, με φόντο το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας. Αυτά τα στοιχεία, αναμφίβολα συνιστούν τα πλεονεκτήματα της νησιώτικης Ελλάδας, ενώ συνδέονται και με τη χαλάρωση των θερινών διακοπών. Ομως και τα νησιά έχουν τα αδύνατα σημεία τους, ενώ αν άκουγε κανείς προσεκτικά κατοίκους νησιών ιδίως της αγόνου γραμμής, πολλά θα είχαν να του πούν για τα βάσανα που περνάνε.. Αγονη γραμμή, σημαίνει μη τακτική σύνδεση με τα κομβικά λιμάνια της χώρας. Σημαίνει ότι ο κάτοικος ενός τέτοιου μικρού νησιού, είναι απολύτως εξαρτημένος από τα δρομολόγια που συνδέουν τα πλησιέστερα σ΄αυτόν μεγάλα νησιά ή ηπειρωτικές ακτές, ώστε να μεταβεί σε ένα αστικό κέντρο για τις εξυπηρετήσεις του. Πώς να κάνουν τις δουλειές τους, να φροντίσουν την υγεία τους, να σπουδάσουν τα παιδιά τους, όταν κάθε μετακίνησή τους, είναι ολόκληρη ιστορία και …καιρού επιτρέποντος;  Χρόνια ακούγονται διαμαρτυρίες και εκκλήσεις από κατοίκους τέτοιων περιοχών, που αναζητούν μια άλλη λύση που θα δώσει τέλος στην συγκοινωνιακή τους απομόνωση, πράγμα που έχει επιπτώσεις όχι μόνο στη δική τους ζωή, αλλά και στον τουρισμό μας.
Η προώθηση δικτύου υδροπλάνων που θα καλύψει αρκετές ανάγκες της νησιώτικης Ελλάδας, ίσως αποτελεί το άνοιγμα ενός νέου δρόμου για τα νησιά μας. Από το 2007 το σχέδιο είχε εγκριθεί και είχε εγκαινιαστεί η σύνδεση των Ψαρών και η πρώτη δοκιμαστική πτήση υδροπλάνου, με επιβάτες τον τότε υπουργό Μεταφορών και τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας. Υπήρχε δε ήδη έτοιμο και το σχετικό νομικό πλαίσιο για την ανάπτυξη υδατοδρομίων, ενώ είχαν αδειοδοτηθεί υδατοδρόμια στα λιμάνια Πατρών, Λαυρίου, Καλύμνου, Λευκάδας και Ιθάκης και ετοιμάζονταν και άλλα. Είχε υπολογιστεί ώστε να υδροπλάνα να φτάνουν και στα νησιά της άγονης γραμμής με πληθυσμό κάτω από 1000 κατοίκους.  Η ανάπτυξη του δικτύου αναμενόταν να εξασφαλίσει άμεση σύνδεση των νησιωτών μας με κομβικά σημεία της ηπειρωτικής Ελλάδας, αναβαθμίζοντας γενικά τη συγκοινωνιακή κατάσταση της χώρας…Η μετακίνηση με αυτό το μέσο, έχει πολλά πλεονεκτήματα όσον αφορά το κόστος μεταφοράς, και την αντοχή του σε δύσκολες καιρικές συνθήκες. Και ενώ όλα ήταν έτοιμα ώστε να εισέλθει το υδροπλάνο στην συγκοινωνιακή μας ζωή, το σχέδιο πάγωσε για κάποιους λόγους μετά τις εκλογές του 2007, και από τότε δεν ξανακούστηκε τίποτα σχετικό.
Τώρα, ύστερα από πέντε χρόνια, αφού η χώρα χρεωκόπησε και περιμένουμε τις επενδύσεις ενώ υπολογίζουμε τα μέγιστα από τον τουρισμό μας, άρχισε πάλι κάτι να κινείται σχετικά με την υπόθεση υδροπλάνων, μέσω μιας ιδιωτικής εταιρείας που τολμά να το προχωρήσει. Ας ελπίσουμε ότι θα πάνε όλα κατ΄ευχήν και ότι το σχέδιο αυτή τη φορά, δεν θα σκαλώσει σε κάποιο νομικό εμπόδιο ή άλλο, και ότι το υδροπλάνο θα μπεί επιτέλους στη ζωή μας, ανοίγοντας έναν νέο δρόμο και νέα εποχή για όλα τα νησιά της χώρας…