Τινάχτηκε στον αέρα, δεν τελεσφόρησε, μέτρησε λίγες μέρες μόλις στην πράξη η τακτική συμμαχία της στρατιωτικής χούντας στην Αίγυπτο, με τους -μετριοπαθέστερους- ισλαμιστές Αδελφούς Μουσουλμάνους να ανακοινώνουν πως δεν θα συμμετάσχουν στο εγκεκριμένο από τους στρατηγούς μελλοντικό πολιτικό συμβουλευτικό όργανο της υπό σχηματισμό Εθνοσυνέλευσης για την εκπόνηση του νέου συντάγματος της χώρας.

Γιατί; Κατά βάση, επειδή οι δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις της πρώτης και της δεύτερης φάσης του πρώτου γύρου των βουλευτικών εκλογών ανέδειξαν πρώτο και με διαφορά το Κόμμα Ελευθερίας και Δικαιοσύνης (FJP) των Αδελφών Μουσουλμάνων. Προώθησαν δε προς το κέντρο του φωτισμού της ράμπας του εκλογικού σκηνικού (έστω και ως πολιτικοκοινωνική απειλή για φιλελεύθερους κοσμικούς, γυναίκες και αλλόδοξους) το Νουρ, το μπλοκ των άκρως συντηρητικών Σαλαφιστών.

Παρεμπιπτόντως, μία από τις, μάλλον εξτρεμιστικές, οργανώσεις ισλαμιστών που ανήκουν στο Νουρ είναι και η Γκαμάα αλ Ισλαμίγια (σημαίνει Ισλαμική Οργάνωση), που εκτίθεται σήμερα στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, αποκαθαρμένη από το παρελθόν της παράνομης, σχετιζόμενης με την Αλ Κάιντα, τρομοκρατικής της δραστηριότητας, κυρίως κατά τη δεκαετία του ’90:

Στην Ελλάδα έγινε δεόντως γνωστή την άνοιξη του 1996 όταν ομάδα ενόπλων της σκότωσαν 18 Ελληνες τουρίστες (οι 14 γυναίκες) έξω από ξενοδοχείο της Γκίζας στο Κάιρο επειδή τους είχαν περάσει για Ισραηλινούς…

Δεν έχει επαρκώς ακόμα ξεκαθαριστεί ποια εκδοχή πολιτικού Ισλάμ, οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι ή οι Σαλαφιστές, δημιουργεί τις μεγαλύτερες ανησυχίες για το πολιτικό μέλλον της Αιγύπτου, μέσα και έξω από τη χώρα. Πάντως, οι στρατιωτικοί που κυβερνούν την Αίγυπτο μετά την εκδίωξη του Μουμπάρακ από τον Φεβρουάριο δεν επιθυμούν να αφήσουν πλήρως ελεύθερη στο νομοθετικό της έργο μία Εθνοσυνέλευση (Κάτω Βουλή) που, όπως προοιωνίζεται, θα κυριαρχείται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και τους τυχόν -ισλαμιστές και μη- συμμάχους τους.

Η προχθεσινή αυτή απόφαση του Ανώτατου Εθνικού Συμβουλίου ίσως πλήρωσε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους με το ίδιο νόμισμα με το οποίο εκείνοι «πούλησαν» τους λοιπούς (κυρίως κοσμικούς) εξεγερμένους της πλατείας Ταχρίρ που ζήτησαν μάταια να δοθεί μικρή αναβολή στις εκλογές και να φύγουν οι στρατιωτικοί από την εξουσία. Ναι μεν πέτυχαν, όπως προσδοκούσαν, την εκλογική επικράτησή τους οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι. Αλλά ποιο είναι -ή θα είναι- το αντίκρισμά της;