της Ελίνας Γαληνού
Με την ευχή να μην υπάρξει ποτέ ξανά άλλο Δίστομο και την πεποίθηση ότι η διατήρηση του μίσους δεν εξυπηρετεί κανέναν, υποδέχτηκαν οι Διστομίτες ομάδα Γερμανών μαθητών, υπό την πρωτοβουλία της Ευαγγελικής Εκκλησίας. Οι μνήμες του Διστόμου είναι ανεξίτηλες, παρ΄ολο που δεν έχουν την πρόθεση να κρατούν μίσος, δεν μπορούν να ξεχάσουν ούτε τις φρίκες της σφαγής εκείνης, ούτε τους νεκρούς τους. Προ αυτών των γεγονότων που παραπέμπουν στις φρίκες του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, οι νεαροί Γερμανοί συγκλονίζονται και τείνουν χείρα φιλίας στα Ελληνόπουλα.
Δεν είναι να παραξενεύεται κανείς με τα γυρίσματα του χρόνου. Εχω και εγώ ακούσει μια Γερμανία που μου έλεγε “Ντρέπομαι που σας σκοτώσαμε τότε στο Δίστομο…”Αυτά είναι ευγενικά συναισθήματα ανθρώπων που αποστρέφονται τους πολέμους και πιστεύουν στην ειρηνική συμβίωση των λαών. Θα θέλαμε πολύ να πιστέψουμε ότι αυτές οι ευγενικές διαθέσεις, δεν θα μείνουν μόνο στα λόγια και θα αποδειχτούν ανθεκτικές στα crash tests της Ιστορίας.
Με την ευκαιρία αυτή, ανέτρεξα σε μια επιστολή μιας φίλης-συγγραφέως που είχε στείλει σε γαλλικά και γερμανικά περιοδικά, όταν συνέβησαν τον περασμένο χειμώνα τα παρατράγουδα με το FOCUS. Σας την μεταφέρω όπως γράφτηκε από την ίδια.
“Οι βαναυσότητες των δύο Παγκοσμίων Πολέμων στην Ευρωπαική Ηπειρο και η συνειδητοποίηση της ματαιότητάς τους, ήταν η πρώτη μαγιά και ιδεολογία της Ευρωπαικής Ενωσης. Οι Γερμανοί διανοούμενοι, επιστήμονες και σοφοί, το ξέρουν πολύ καλά αυτό. Προς αυτούς λοιπόν το μήνυμα..’ Μην αφήσετε να σας παρασύρουν κάποιοι τυχοδιώκτες της Ιστορίας τύπου FOCUS και δώσουν στην οικουμένη την ανόητη και αποκρουστική εικόνα μιας νέας κοπής αγκυλωτού σταυρού! Κάναμε αγώνα χρόνων εμείς οι Ελληνες (από τα φοβερά γεγονότα της Κατοχής) για να ξανααφουγκραστούμε την γερμανική γλώσσα, ως γλώσσα βαθειά και πανέμορφη του Γκαίτε, του Σίλλερ, του Τόμας Μάν και όχι ως γλώσσα βαρβάρων Ναζί που μας έκαιγαν τα σπίτια. Κάναμε επώδυνο αγώνα να μεταδώσουμε στα παιδιά και εγγόνια μας την έννοια της λέξεως “Ναζί”. Ομως Ναζί δεν υπήρξαν όλοι οι Γερμανοί, όπως δεν είναι και όλοι οι Ελληνες απατεώνες.’
“Μήνυμα φιλίας προς τον Γερμανικό λαό και επαναφορά στην ευπρέπεια των καιρών είναι αυτό το κείμενό μου, ούτε παράπονο, ούτε οργή και ύβρις…Να διαφυλάξει ο γερμανικός λαός τον εαυτό του από ολισθήματα ολέθρια, όπως και ο ελληνικός λαός τον ελληνικό και κάθε λαός τον δικό του εαυτό. Εχει κυλήσει πολύ νερό ειρηνικό στο αυλάκι μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Ελληνες έχουμε δουλέψει στην Γερμανία ως μετανάστες, πολλές οικογένειές μας ζούν εκεί, έχουν γίνει επιγαμίες. Γερμανοί ζούν στην Ελλάδα, μιλούν Ελληνικά και ανατρέφουν τα παιδιά τους όχι μόνο με τα αρχαία ιδεώδη, αλλά και με τον νέο πολιτισμό μας. Ας μας βοηθήσουν τα πραγματικά σύγχρονα πνεύματα της Γερμανίας να κοιτάμε αυτούς τους νέους συγγενείς και φίλους μας Γερμανούς στα μάτια και να μην τους αναγκάζουμε να χαμηλώσουν ξανά από ενοχή τα κεφάλια τους.
Αν είμαστε άξιοι-κι΄αν αξίζει τον κόπο-θα βαδίσουμε δίπλα τους στη δύσκολη πορεία του ευρώ. Αν η Γερμανική κοινή γνώμη έχει δίκαιο κοινής οικονομικής διαφάνειας ως προς εμάς, εμείς θα παλέψουμε και θα το βρούμε, τιμωρώντας εκείνους που μας υπνώτισαν επωφελούμενοι. Θα παλέψουμε και θα βγούμε από το ασθματικό αδιέξοδο ανατάσσοντας την οικονομία μας. Οι παράγοντες όμως του FOCUS όπως και άλλοι παρεμφερείς ανιστόρητοι που τρομοκρατούν και δεν συγχωρούν, θα έχουν φοβάμαι πληγώσει για τα καλά το μόλις διαμορφούμενο πρόσωπο της Ενωμένης Ευρώπης, όχι το οικονομίστικο, αλλά το ανθρωπιστικό, το πολιτικό και αλληλέγγυο. “
Η γράφουσα ονομάζεται Βάσα Σολωμού-Ξανθάκη και μου εμπιστεύστηκε το κείμενο προκειμένου να προωθηθεί για δημοσίευση. Εχει ήδη δημοσιευτεί σε γαλλικό και γερμανικό περιοδικό.