..Σου ΄παν.
Είσαι μικρός. Αν κάνεις ένα ακόμα βήμα
θα σε αφανίσουν.
Είπες. Αν δεν το κάνω θα
είμαι ακόμα πιο μικρός.
Και έφυγες από τα μαρμαρένια αλώνια με σημάδια πληγών, μα περήφανος, αγονάτιστος
Σου ΄παν. – Γιατί συνεχίζεις αφού η μάχη έχει χαθεί;
Είπες: – Αν δεν συνεχίσω δεν θα υπάρξει άλλη μάχη.
Και προσθέτω:
Αν αντικρίζεις την κατοχική σημαία
στον Πενταδάκτυλο
και δεν σε πνίγει η οργή
αν προσκυνάς τα φυλακισμένα
μνήματα
και γυρνάς στο σπιτικό με ήρεμη
συνείδηση
αν προσπερνάς
τον Μαχαιρά του Αυξεντίου
ως ένα απλό αξιοθέατο
αν νυχτοβραδιάζεις στο αλυσοδεμένο
λιμανάκι της Κερύνειας
παρέα με το δεσμοφύλακα
του κάστρου που φιλοξενεί
το αίμα μαρτύρων αιώνων
με την κατοχική
σημαία θεματοφύλακα της
πλαστογραφίας
αν έχεις διαγράψει τα αχνάρια
του Κανάρη από την
πονεμένη ακτή της Λαπήθου
αν έχεις ξεγράψει το πατρικό σου για μερικά
αργύρια
τότε όσο κι αν αγαπώ
όλους τους ανθρώπους
όσο κι αν συγχωρώ, εγκλήματα
και δειλίες
όσο κι αν αντικρίζω το βορρά
αδιόρθωτος
τότε ταπεινά σου λέω
δεν σε θέλω στην παρέα μου
εγώ θέλω τον τούρκο λεύτερο
σε λεύτερη Τουρκία
και λεύτερο το γέρο – Μίχαλο
σε λεύτερη πατρίδα

..εγώ Ελλάδα μου δεν
σε κρατάω μητριά
και τώρα στο στερνό
το μονοπάτι
μάνα Ελλάδα θα σε πω
κι όταν ακόμα
κάποιοι νεοέλληνες εδώ κι εκεί
μου γύρισαν την πλάτη
ΒΑΣΟΣ ΛΥΣΣΑΡΙΔΗΣ