ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Πέρα από τις δημόσιες διαμάχες των υπουργών είναι προφανές ότι η κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Καραμανλής ασθμαίνουν. Οι διαμάχες είναι αποτέλεσμα της κακοδαιμονίας, όχι η αιτία της. Ούτε η ιδεολογία παίζει ουσιώδη ρόλο. Ο διαχωρισμός της ΝΔ σε «λαϊκή δεξιά» και σε νεοφιλελεύθερους είναι προσχηματική. Ούτε ρεύματα σκέψης υπάρχουν ούτε οι…αντιδράσεις στελεχών συναρτώνται με ιδεολογικά χαρακτηριστικά. Προσωπικές διαμάχες εξουσίας, αθέτηση υποσχέσεων (για πάταξη της διαφθοράς) και αδυναμία αντιμετώπισης των καθημερινών προβλημάτων, έφεραν τη φθορά.
Συγκρούσεις και συντροφικά μαχαιρώματα εκδηλώνονται καθημερινά και στο ΠΑΣΟΚ και στον Συνασπισμό. Έτσι ώστε ούτε η συνεργασία τους να έχει προοπτική ούτε η διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ να αποτελεί εγγύηση σταθερότητας. Με αποτέλεσμα τη γενικευμένη δυσπιστία και την προκαταβολική απογοήτευση.
Οι κυβερνητικές αδυναμίες είναι έκδηλες. Πχ η κυβέρνηση σέρνει το «επίδομα θέρμανσης» επί ένα χρόνο και το δίνει (την πρώτη δόση!) την Άνοιξη, χάνοντας κάθε ψυχολογικό πλεονέκτημα. Αν η δεύτερη δόση δοθεί κατακαλόκαιρο θα βγάλει γέλιο. Σημαντικότερο είναι το θέμα της διαφθοράς. Κανείς, ούτε ο ίδιος ο κ. Καραμανλής, κατάλαβαν ότι την υπόσχεση πάταξης της διαφθοράς ο κόσμος την πήρε τοις μετρητοίς, αγανακτισμένος από τη ρεμούλα της τελευταίας σημιτικής περιόδου. Ούτε τώρα αντιλαμβάνονται ότι ο κόσμος περιμένει, έστω την ύστατη ώρα, να αποδοθούν έμπρακτα οι πολιτικές ευθύνες. Η κατρακύλα άρχισε όταν φάνηκε ότι υπήρχε διάθεση συγκάλυψης σκανδάλων. Η χαριστική βολή θα δοθεί αν δεν υπάρξουν μέτρα κάθαρσης εν όψει εκλογών. Πολύ περισσότερο που, όπως είναι προφανές, η αντιπολίτευση θα αναδείξει το ζήτημα αυτό σε κορυφαίο κατά την προεκλογική περίοδο. Αν ληφθούν αποφάσεις υπό την πίεση της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση αντί για όφελος θα εισπράξει υψηλό κόστος. Αντιθέτως αν εγκαίρως αποσυρθούν, έως ότου ξεκαθαρίσουν οι υποθέσεις, οι εμπλεκόμενοι (όπως συμβαίνει σε κάθε δημόσιο υπάλληλο) τότε η κυβέρνηση θα (ξανά)πάρει την πολιτική ανάσα που χρειάζεται.
Σενάρια διεξόδου συζητούν όλοι με όλους, πολιτικοί, οικονομικοί, εκδοτικοί παράγοντες. Προσκρούουν στο ότι δεν βρίσκουν (ή δεν συμφωνούν) σε πρόσωπο ικανό και αποδεκτό από την κοινή γνώμη. Διάδοχες καταστάσεις υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχει διάδοχος. Και τα προτεινόμενα νέα κυβερνητικά σχήματα μένουν στα χαρτιά. Η τελευταία έμπνευση είναι κυβέρνηση υπό τον κ. Σημίτη με τη στήριξη των δυο μεγάλων κομμάτων. Μια «κυβέρνηση Ζολώτα». Οι δυο ηγέτες χάνουν την πρωθυπουργία, ανοίγει ο δρόμος για αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού χωρίς αυτούς. Η έκκληση Καραμανλή προς τον κ. Παπανδρέου για συναίνεση αποκτά έτσι ιδιαίτερο νόημα. Όλα αυτά όμως δεν θυμίζουν ξαναζεσταμένα μακαρόνια;
Παρασκευή 20-02-09, efimerida ELEYTHEROS