Λόγω της φασαρίας που έχει γίνει με τους συμβασιούχους της καθαριότητας και της εικόνας που βλέπω καθημερινά στην πόλη, αποφάσισα να ψάξω να δω ποιά η γνώμη-πρόταση των κομμάτων και των αρμοδίων της τοπικής αυτοδιοίκησης για το θέμα.

Ας ξεκινήσουμε από την καθ’ ύλην αρμόδια τοπική αυτοδιοίκηση.

Ο κ. Καμίνης έβγαλε μια ανακοίνωση στην οποία, λίγο έως πολύ, αναφέρει ότι ο ίδιος δεν φταίει για το πρόβλημα, αλλά η κυβέρνηση, αναγνωρίζει τις συνέπειες στην πόλη του, ιδίως κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου και κατέληξε ζητώντας προσλήψεις προσωπικού.

Ο κ. Μπουτάρης, επίσης επέρριψε την ευθύνη στην κυβέρνηση απολογούμενος πως «η μονιμοποίηση δεν εξαρτάται από εμάς» και πρόσθεσε πως οι ίδιοι (δήμαρχοι) κάνανε ό,τι μπορούσαν για το θέμα. Όσον αφορά το θέμα των ιδιωτών στην καθαριότητα, το χαρακτήρισε «άκαιρο».

Ο κ. Πατούλης, ως πρόεδρος της ΚΕΔΕ, τάχθηκε ανοιχτά υπέρ των συμβασιούχων (αλίμονο).

Για να δούμε και τις απόψεις-προτάσεις των κομμάτων.

Από τα εντός του κοινοβουλίου, η ΝΔ σε ανακοίνωσή της επιρρίπτει τις ευθύνες για την κατάσταση στην κυβέρνηση και ζητά από αυτή να βρει τρόπο να πληρωθούν οι εργαζόμενοι.

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ), επίσης, ρίχνει τις ευθύνες στη κυβέρνηση, μιλά για εμπαιγμό των εργαζομένων και αγωνιά για τα δεδουλευμένα τους.

Η Ένωση Κεντρώων ρίχνει και αυτή τις ευθύνες στην κυβέρνηση, στηρίζει την πληρωμή των δεδουλευμένων και προτείνει να μην γίνει καμία ανανέωση σύμβασης εάν πρώτα δεν αποφασίζει η Βουλή.

Το Ποτάμι, αφού και αυτό με τη σειρά του επιρρίπτει τις ευθύνες για το αλαλούμ στην κυβέρνηση, προτείνει την καταβολή των δεδουλευμένων τους, καταθέτει και δύο προτάσεις για να πάψει η «ομηρεία των συμβασιούχων» α. άμεση αλλαγή από την κυβέρνηση στο σύστημα προσλήψεων και κατάθεση καταλόγου από τους δήμους στο ΑΣΕΠ με τις εν λόγω θέσεις, το οποίο (ΑΣΕΠ), θα προχωρήσει σε ανοικτό διαγωνισμό για την κάλυψη των εν λόγω θέσεων με επιπλέον μοριοδότηση στους σημερινούς συμβασιούχους, β. καμία σύμβαση ορισμένου χρόνου δεν μετατρέπεται σε αορίστου. Οι Δήμοι που αντιμετωπίζουν πρόβλημα λόγω μη επάρκειας του προσωπικού τους κατά το τρίμηνο ολοκλήρωσης της διαγωνιστικής διαδικασίας από το ΑΣΕΠ μπορούν να προχωρήσουν στη σύναψη συμβάσεων τρίμηνης μέγιστης διάρκειας, οι οποίες λύονται αυτοδικαίως με την ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας από το ΑΣΕΠ.

Το να δω ανακοινώσεις ή προτάσεις εξωκοινοβουλευτικών κομμάτων της αριστεράς το θεώρησα περιττό και πήγα να κλείσω εδώ το άρθρο, αλλά μια περιέργεια την είχα μήπως και κάτι με εκπλήξει και έψαξα, αλλά και πάλι μια από τα ίδια, «μονιμοποίηση συμβασιούχων τώρα!».

Δεν θέλω μέσα από την αναζήτηση αυτή να πω ποια θέση-πρόταση είναι σωστή και ποια όχι, αλλά, μετά από μια χρεοκοπία και επτά χρόνια μνημόνια, θέλω να αναδείξω ακριβώς την απουσία πρότασης. Το απογοητευτικά μεγάλο κενό της πολιτικής. Την εκκωφαντική απουσία προτάσεων που θα μπορούσαν να αναταράξουν τα νερά και να προκαλέσουν τη συζήτηση για το πώς θέλουμε να είναι αυτή η χώρα αύριο το πρωί.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, το 2015, είχε την ορμή που είχε γιατί κόμιζε κάτι το διαφορετικό από όσα ζήσαμε στη μεταπολίτευση. Κάποιοι αντιληφθήκαμε πως όλα αυτά ήταν ένα ψέμα, αλλά το θέμα δεν είναι εκεί. Η ουσία είναι πως μεγάλο μέρος των πολιτών τον ψήφισε γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο. Γιατί έφερνε το ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ και εμείς της άλλης πλευράς κλείνουμε τα μάτια σ’ αυτό. Δεν ψήφισαν όλοι τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί ήθελαν να βολευτούν. Υπήρξαν ψηφοφόροι που βαρέθηκαν να βλέπουν το μεταπολιτευτικό χάλι των σκουπιδιών και των συμβασιούχων και αυτούς τους αδικούμε.

Απορούν κάποιοι γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταρρέει και γιατί τα άλλα κόμματα που πρωταγωνιστούν δεν καρπώνονται τους απογοητευμένους και τους τόσους αναποφάσιστους. Γιατί δεν έχουν καταλάβει τίποτα. Διότι πολύς κόσμος δεν είναι απογοητευμένος από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από το διαφορετικό που αυτός δεν έφερε. Γελάμε, σπάμε πλάκα με τον Τσίπρα, και μέχρι εκεί. Δυσκολευόμαστε να βρούμε την είδηση και να την προβάλλουμε. Γιατί δεν υπάρχει είδηση. Γιατί γεμίσαμε «μεταρρυθμισταί» και δεν υπάρχουν μεταρρυθμιστές.

Το Ζιζάνιο