Η φασιστική κυβέρνηση της χούντας και ο Ντενκτάς ίδρυσαν το 1983 την ΤΔΒΚ που εσείς αποκαλείτε «λεγόμενη» και «ψεύτικη», αλλά η κυβέρνηση Έρντογαν και το ΡΤΚ, το κόμμα του Ταλάτ, είναι αυτοί που ουσιαστικά προσπαθούν να την αναβαθμίσουν. Η κατοχική Τουρκία απαλλάχτηκε από τις αμαρτίες της στην Κύπρο με τον αέρα του «ναι» στο δημοψήφισμα κατά την περίοδο του ΡΤΚ και πήρε «πιστοποιητικό αθωότητας».
Σηκώθηκε από το εδώλιο του κατηγορουμένου και κάθισε στη θέση του εισαγγελέα. Μήπως αυτή είναι η επιτυχία του «υποστηρικτή της λύσης και της ειρήνης» ΡΤΚ που εκτιμάς και πενθείς ακόμη επειδή ανατράπηκε; Πες μας Δημήτρη. Να ξέρουμε και εμείς. Να ανακαλύψουμε και εμείς το μαργαριτάρι που ανακάλυψες εσύ. Κατά τη νέα περίοδο που άρχισε με τον Ταλάτ, η απαισιοδοξία στο θέμα της λύσης έφτασε στα ύψη στο βορρά. Δεν πάει άλλο. Υποδαυλίστηκαν αισθήματα μίσους χάρις στην εθνικιστική προπαγάνδα που άρχισε κατά των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι είπαν «όχι» στο δημοψήφισμα. Ο Ταλάτ και το κόμμα του ηγήθηκαν της προπαγάνδας αυτής. Η κοινωνία βομβαρδιζόταν συνεχώς με το ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν θέλουν λύση. Κάθε λίγο ο Ταλάτ έλεγε ότι το χέρι ειρήνης που άπλωσε παρέμενε μετέωρο. Ισχυροποιήθηκε η άποψη για χωριστό κράτος. Επιτεύχθηκε μια πλήρης ολοκλήρωση με την Τουρκία. Δεν επιτράπηκε να ασκείται κριτική στον στρατό. Κλείστηκε το στόμα όσων μιλούσαν για «κατοχή». Απαγορεύτηκε ακόμη και στους Ελληνοκύπριους να χρησιμοποιούν τη λέξη αυτή στις κοινές εκδηλώσεις. Αποστολή του Ταλάτ έγινε να ανοίξει τον δρόμο της Τουρκίας μέσα στην ΕΕ και όχι να βρει λύση. Όπου πήγαινε και με όποιον μιλούσε πάντα την ίδια πρόταση χρησιμοποιούσε: «Εμείς είπαμε ναι και εκείνοι όχι». Μήπως αυτό είναι το ΡΤΚ που υποστηρίζει τη λύση και την ειρήνη και τώρα πενθείς ακόμη επειδή ανατράπηκε; Εμείς καβγαδίζαμε τόσο καιρό με τον Ταλάτ και το κόμμα του επειδή υποδαύλιζε τα εθνικιστικά αισθήματα, ενίσχυε το χωριστό κράτος και σκέπαζε τις αμαρτίες της Τουρκίας στο νησί. Εσύ και το κόμμα σου μας εμπόδιζες σε αυτό τον αγώνα. Προσπάθησες να παρουσιάσεις το ΡΤΚ ως το κόμμα που υποστηρίζει πιο πολύ απΆ όλα τη λύση και την ειρήνη στο βορρά. Και ακόμη αυτό κάνεις. Αλλά, καλά που κανείς εδώ δεν λαμβάνει υπόψη αυτά που λες. Ο κόσμος μπούχτισε τόσο πολύ από το ΡΤΚ, απογοητεύτηκε τόσο πολύ, που γελάνε με αυτά που λες.

Τώρα λες «να τελειώσουμε αυτή την υπόθεση πριν συμπληρωθεί η θητεία του Ταλάτ». ‘Αντε, ορίστε. Τέλειωσέ την να δούμε. Από τη μια λες πως «το κλειδί βρίσκεται στην ‘Αγκυρα» και από την άλλη νομίζεις ότι θα μπορέσεις να τελειώσεις την υπόθεση με τον Ταλάτ. Τι είδους υπόθεση είναι αυτή; Έχουμε συγχυστεί. Εδώ περνάει ο λόγος της ‘Αγκυρας ή μήπως ο λόγος του Ταλάτ; Μήπως εμείς έχουμε την εξουσία εδώ παρά το γεγονός ότι περνάει ο λόγος της ‘Αγκυρας; Αυτές οι δηλώσεις, Δημήτρη, δεν ωφελούν σε τίποτε άλλο από το να προκαλούν σύγχυση. Να που τα ζήσαμε και τα είδαμε. Έφυγε ο Ντενκτάς και ήρθε ο Ταλάτ, αλλά απολύτως τίποτα δεν άλλαξε εδώ. Οι περίοδοι εδώ δεν μνημονεύονται με τα ονόματα των κυβερνητών. Αλλά με αυτά των αποικιοκρατών. Και με τα ονόματα των βασιλιάδων τους. Η εποχή των Βυζαντινών. Η εποχή των Λουζινιανών. Η Οθωμανική εποχή. Κατά την εποχή της Τουρκίας στην Κύπρο τα τελευταία 35 χρόνια, υπήρχε περίοδος Ετζεβίτ, περίοδος Ντεμιρέλ, περίοδος της χούντας, περίοδος Οζάλ και τέλος περίοδος Έρντογαν. Ο Ντενκτάς, ο Ταλάτ και ο Έρογλου είναι σαν τον Σερ Τζον Χάρντιγκ ή τον Σερ Χιου Φουτ. Δεν μπορούν να αφήσουν τη σφραγίδα τους σε μια εποχή. Μόνο κυβερνήτες της εποχής γίνονται. Ο Ντενκτάς ήταν ο κυβερνήτης που εφάρμοζε περισσότερο απΆ όλους τους κυβερνήτες αυτά που έλεγε. Ανατράπηκε από τον θώκο μόλις συγκρούστηκε με τους αποικιοκράτες.
Τώρα Δημήτρη φοβάσαι ότι θα έρθει ο Έρογλου στη θέση του Ταλάτ. Μην φοβάσαι. Ούτε αυτός πρόκειται να παρακούσει την ‘Αγκυρα. Την ‘Αγκυρα να κοιτάς εσύ, την ‘Αγκυρα.
ΠΟΛΙΤΗΣ – 20/05/2009,