του Απόστολου Αποστολόπουλου
Μόνο λίγες ώρες μείνανε ως τις κάλπες. Αλλά ακόμα δεν είναι σαφές για τι θα ψηφίσουμε, για την Ελλάδα ή για την Ευρώπη; Εκτός αν, με την αποχή, δείξουμε τη βαθιά μας δυσαρέσκεια για την κατάντια τους. Αλλά ούτε η αποχή είναι βέβαιη. Τα ΜΜΕ προέβλεπαν και προέτρεπαν να μη δούμε το «debate». Διαψεύστηκαν, το είδαμε σχεδόν όλοι (75%). Τώρα προτρέπουν για αποχή. Πολύ πιθανή η δεύτερη διάψευση. Στις δημοσκοπήσεις (που τα σκαμπανεβάσματά τους θυμίζουν κλόουν ακροβάτες) πρόθεση αποχής δηλώνει μόλις το 26%. Μένει να τριτώσουν οι διαψεύσεις, των προγνωστικών. Αλλά Κυριακή κοντή γιορτή.
Δεν συζητήσαμε, λέει, τα μεγάλα θέματα της Ευρώπης. Ποια Ευρώπη θέλουμε. Σάμπως κι αν το κάναμε (δηλαδή τα κόμματα) τι θα κερδίζαμε; Εδώ μπήκε Τούρκος Διοικητής στο στρατηγείο της Λάρισας (του ΝΑΤΟ) και δεν έσταξε η μύτη κανενός. Δεν καιγόμαστε για τα δικά μας, με την Ευρώπη θα στάξει η ουρά του γαϊδάρου. Άλλωστε την Ευρώπη που θέλουμε την έχουμε: μια αγελάδα είναι για όλους μας η ΕΕ που αρμέξαμε (και αρμέγουμε) με τα πακέτα στήριξης που «έφτιαξαν» κόσμο και κοσμάκη, αστούς και αγρότες, δεξιούς κι αριστερούς, παχουλοί-παχουλοί. Να «που πήγαν τα λεφτά». Και όσοι ωρύονται για σπατάλες και μίζες είναι μάλλον αυτοί που έφαγαν τα πιο πολλά. Οι πολιτικοί είναι όλοι ίδιοι; Εμείς όχι;
Κατά τα άλλα πότε είχαν άποψη τα κόμματα για την Ευρώπη, το ρόλο της, τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία; Πότε χάραξαν εθνική πολιτική που θα επηρέαζε την ΕΕ; Εδώ ο κ. Σημίτης, εμπνευστής του «ναι στην ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ» (μαζί με τον κ. Παπανδρέου φυσικά) δήλωσε ξαφνικά και χωρίς εξήγηση ότι είναι εναντίον της τουρκικής ένταξης. Η δική μας εξήγηση (αφού δεν δίνει τη δική του) είναι ότι «εμπνεύστηκε» από ξένα κέντρα, ευρωπαϊκά, τα οποία αυτή τη στιγμή (αύριο δεν ξέρεις…) λένε όχι στην τουρκική ένταξη.
Πώς να εκφράσεις γνώμη όταν ζεις με δάνεια, όταν έχεις το χέρι διαρκώς απλωμένο κάτι να πάρεις, κάτι να αρπάξεις, κάτι να πέσει από το τραπέζι να το μασουλίσεις; Πολύ σου πάει να θέλεις, σκυφτός, να χαράξεις πολιτική. Ακούς και υπακούς μην τυχόν δυσαρεστηθούν οι δανειστές. Πάμε κάλπη, λοιπόν, με ήσυχη τη συνείδηση. Τίποτα δεν θα πάθει η Ευρώπη από την αλαλία μας, όπως δεν έπαθε ως τώρα. Απλώς ψηφίζουμε για την Ευρώπη αλλά αποφασίζουμε για την Ελλάδα. Καλή όρεξη.
ΥΓ. Την Κυριακή κανένα αποτέλεσμα δεν θα είναι έκπληξη. Απολύτως κανένα.