Φέτος τον Ιούλιο συμπληρώνονται 35 χρόνια από την κυπριακή τραγωδία. Οι περισσότεροι Έλληνες όμως νομίζουν ότι η κατακριτέα τουρκική εισβολή… προέκυψε εκ του μηδενός. Συνεπώς, είναι ευκαιρία να χυθεί κάποιο φως στην πραγματική ιστορία της Κύπρου και στις τεράστιες ευθύνες του ελληνικού εθνικισμού.
Και ενώ έχουμε ακούσει άπειρες φορές για τους 1619 Έλληνες αγνοούμενους, διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι Ελληνοκύπριοι φονιάδες των αθώων Τουρκοκυπρίων δεν έχουν τιμωρηθεί και παραμένουν ελεύθεροι από το 1974. Με τα δεδομένα αυτά ο στερεότυπος ισχυρισμός της Ελλάδας ότι απειλείται από την Τουρκία καταντά εξωπραγματικός.

Του Νάσου Θεοδωρίδη*

Φέτος τον Ιούλιο συμπληρώνονται 35 χρόνια από την κυπριακή τραγωδία. Οι περισσότεροι Έλληνες όμως νομίζουν ότι η κατακριτέα τουρκική εισβολή… προέκυψε εκ του μηδενός. Συνεπώς, είναι ευκαιρία να χυθεί κάποιο φως στην πραγματική ιστορία της Κύπρου και στις τεράστιες ευθύνες του ελληνικού εθνικισμού.

Η ειρηνική συνύπαρξη διαφορετικών κοινοτήτων στην Κύπρο κράτησε τέσσερις ολόκληρους αιώνες. Κάθε κοινότητα είχε διαφορετική εθνική, θρησκευτική, γλωσσική και πολιτιστική κουλτούρα. Ποτέ κανείς δεν διανοήθηκε να τις συνενώσει ή να τις αφομοιώσει. Σε όλες τις πόλεις και σε πολλά μεικτά χωριά υπήρχαν ελληνικές και τουρκικές συνοικίες.

Το 1963, όμως, η ειρηνική αυτή διαβίωση κατέρρευσε. Υπαίτια ήταν η ελληνοκυπριακή πλευρά που με την υποκίνηση και στήριξη της Ελλάδας θέλησε να αφανίσει την τουρκοκυπριακή κοινότητα καταργώντας το Σύνταγμα του 1960. Πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η Κυπριακή Εκκλησία και το μίσος που καλλιέργησε κατά των Μουσουλμάνων. Η προσδοκώμενη προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα αποτελούσε ανέκαθεν μέρος του οράματος της Μεγάλης Ιδέας, η σταδιακή πραγματοποίηση του οποίου είχε ως αποτέλεσμα, από τη σύσταση του ελληνικού κράτους το 1830, να επεκταθεί η Ελλάδα 8 φορές, αυξάνοντας τα εδάφη της κατά 278% σε βάρος της Τουρκίας.

Στην περίοδο 1950-1974, η Κύπρος εμφανίζει εικόνα θεοκρατικού κράτους βυζαντινού τύπου. Η ανεξάρτητη Κύπρος που ιδρύθηκε το 1960 επιβίωσε μόλις 3 χρόνια. Οι Ελληνοκύπριοι δεν είδαν ποτέ τους Τουρκοκύπριους ως ισότιμους εταίρους. Δεν αποδέχθηκαν ποτέ το καθεστώς ίσων δικαιωμάτων που τους δόθηκε το 1960 από το Σύνταγμα της ενιαίας Κυπριακής Δημοκρατίας. Το 1963, το Σύνταγμα καταλύθηκε από τους ίδιους τους Έλληνες με το Συνταγματικό πραξικόπημα του Μακαρίου, την εκδίωξη των Τουρκοκύπριων από την κρατική διοίκηση και την τρομοκρατική δραστηριοποίηση της ΕΟΚΑ Β, η οποία επεδίωκε την πλήρη εθνοκάθαρση της Κύπρου από τους Τουρκοκύπριους.

Την περίοδο 1963-1974 δολοφονήθηκαν 500 Τουρκοκύπριοι, 103 τουρκικά χωριά κάηκαν, 110 μουσουλμανικά τεμένη υπέστησαν βανδαλισμό και 27.000 Τουρκοκύπριοι αναγκάστηκαν να γίνουν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα. Τον Ιούλιο του 1974 το πραξικόπημα του Σαμψών συσσώρευσε πολύ περισσότερα δεινά. Το 1963, η τρομοκρατική κυπριακή οργάνωση ΕΟΚΑ Β εφαρμόζει το συνωμοτικό σχέδιο ΑΚΡΙΤΑΣ με σκοπό την προσάρτηση της Κύπρου στην Ελλάδα και την εξολόθρευση των Τουρκοκυπρίων. Εξαπολύθηκε κύμα τρομοκρατικών επιθέσεων που δημιούργησε λουτρό αίματος.

Η κατάσταση επιδεινώθηκε το 1967 με τη δικτατορία των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, η χαριστική όμως βολή ήλθε το 1974 με το πραξικόπημα του Σαμψών και τη χούντα του Ιωαννίδη. Όπως σημειώνει η εφημερίδα France Soir, (24 Ιουλίου 1974), “οι Ελληνοκύπριοι πυρπολούσαν τουρκικά τζαμιά και έβαζαν φωτιά με μπαζούκας σε σπίτια Τούρκων στα χωριά γύρω από την Αμμόχωστο. Πανικόβλητοι και ανυπεράσπιστοι Τούρκοι χωρικοί εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και έτρεχαν να κρυφθούν στα γύρω δάση. Οι πράξεις των Ελλήνων αποτελούν ντροπή για την ανθρωπότητα”.

Στα τέλη Αυγούστου του 1974 άρχισαν να ανακαλύπτονται ομαδικοί τάφοι Τουρκοκύπριων στον βόρειο τομέα της νήσου, στα χωριά Sandalar, Atlilar και Taskent. Η εκταφή των πτωμάτων γινόταν δημόσια κάτω από το βλέμμα παρατηρητών του ΟΗΕ. Ομαδικοί σφαγιασμοί Τουρκοκύπριων διαπράχθηκαν και στην ελληνοκρατούμενη ζώνη.

Οι φασίστες δικτάτορες Σαμψών και Ιωαννίδης είχαν θέσει σε εφαρμογή σχέδιο ολικής εξόντωσης των Τουρκοκυπρίων και άμεσης προσάρτησης της Κύπρου στην Ελλάδα. Και ενώ έχουμε ακούσει άπειρες φορές για τους 1619 Έλληνες αγνοούμενους, διαφεύγει της προσοχής μας ότι οι Ελληνοκύπριοι φονιάδες των αθώων Τουρκοκυπρίων δεν έχουν τιμωρηθεί και παραμένουν ελεύθεροι από το 1974. Με τα δεδομένα αυτά ο στερεότυπος ισχυρισμός της Ελλάδας ότι απειλείται από την Τουρκία καταντά εξωπραγματικός.

* Ο Νάσος Θεοδωρίδης είναι μέλος του Κοκκινοπράσινου Δικτύου του ΣΥΝ και της Αντιεθνικιστικής Κίνησης
ΑΥΓΗ
* Η Δημοσίευση δεν συνιστά και αποδοχή.Βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας αποτελεί η ανάπτυξη της κριτικής συνείδησης των Πολιτών.Ετσι δημοσιεύω αυτο το θέμα και μην κλείνουμε τα μάτια μας, η αντίληψη αυτή ειναι υπαρκτή.